الگو:سوال برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
مقصود از واژه «مشکوراً» در این دعا «بپذیر» و «قبول کن» است. | مقصود از واژه «مشکوراً» در این دعا «بپذیر» و «قبول کن» است. | ||
در این دعا از خداوند خواسته می‌شود که اعمال ما را قبول کند. بندگان می‌توانند با تمام اعمال نيک كه انسان را از سقوط و پستى نجات میدهد به خداوند تقرب بجویند. البته عالمان شیعه میان قبول شدن عمل و صحیح بودن آن، تفاوت‌های را قائل شده‌اند. قبولى به معناى پاداش بزرگ و تحقق اهداف و فلسفههاى عمل است. عمل صحيح عملى است كه تمام شرايط را داشته باشد و خالى از اشکال باشد. ولى گاه اين عمل، با اعمال ديگرى پيش و پس از آن يا صفات ناشايستهاى همراه میگردد كه مانع قبولى آن در درگاه خداوند می‌شود | در این دعا از خداوند خواسته می‌شود که اعمال ما را قبول کند. بندگان می‌توانند با تمام اعمال نيک كه انسان را از سقوط و پستى نجات میدهد به خداوند تقرب بجویند. البته عالمان شیعه میان قبول شدن عمل و صحیح بودن آن، تفاوت‌های را قائل شده‌اند. قبولى به معناى پاداش بزرگ و تحقق اهداف و فلسفههاى عمل است. | ||
عمل صحيح عملى است كه تمام شرايط را داشته باشد و خالى از اشکال باشد. ولى گاه اين عمل، با اعمال ديگرى پيش و پس از آن يا صفات ناشايستهاى همراه میگردد كه مانع قبولى آن در درگاه خداوند می‌شود | |||
{{چپ|[[دعای بیست و ششم ماه رمضان|... مطالعه بیشتر]]}} | {{چپ|[[دعای بیست و ششم ماه رمضان|... مطالعه بیشتر]]}} | ||
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۵
برای شب و روز بیست و ششم ماه رمضان چه اعمال و دعاهایی سفارش شده است؟
دعاهای مخصوصی برای روز بیست و ششم ماه رمضان ذکر شده:
| « | ِاَللَّهُمَّ اِجْعَلْ سَعْيِي فِيهِ مَشْكُوراً وَ ذَنْبِي فِيهِ مَغْفُوراً وَ عَمَلِي فِيهِ مَقْبُولاً وَ عَيْبِي فِيهِ مَسْتُوراً يَا أَسْمَعَ اَلسَّامِعِينَ. | خدایا، کوششم را در این ماه قبول کن، گناهم را ببخش، عملم را بپذیر و عیبم را بپوشان، ای شنواترین شنوایان. | » |
دعای روز بیست و ششم رمضان شامل چهار دعا می‌شود:
- زحمات و تلاش ما را بپذیر
- گناهان ما را بیامرز
- عمل ما را قبول کن
- عیب ما را بپوشان.
مقصود از واژه «مشکوراً» در این دعا «بپذیر» و «قبول کن» است.
در این دعا از خداوند خواسته می‌شود که اعمال ما را قبول کند. بندگان می‌توانند با تمام اعمال نيک كه انسان را از سقوط و پستى نجات میدهد به خداوند تقرب بجویند. البته عالمان شیعه میان قبول شدن عمل و صحیح بودن آن، تفاوت‌های را قائل شده‌اند. قبولى به معناى پاداش بزرگ و تحقق اهداف و فلسفههاى عمل است.
عمل صحيح عملى است كه تمام شرايط را داشته باشد و خالى از اشکال باشد. ولى گاه اين عمل، با اعمال ديگرى پيش و پس از آن يا صفات ناشايستهاى همراه میگردد كه مانع قبولى آن در درگاه خداوند می‌شود