کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۵: خط ۵:
پارچه انداختن روی بت به دست زلیخا
پارچه انداختن روی بت به دست زلیخا


براساس برخی روایات زلیخا پیش از کامجویی از یوسف، پارچه‌ای بر روی بت در خانه‌اش قرار داد. وقتی با پرسش یوسف مواجه شد که چرا چنین کردی؟ گفت من از او خجالت می‌کشم، پارچه‌ای بر روی آن نهادم تا ما را نبیند. یوسف گفت تو از بتی که نه می‌شنود و نه می‌بیند حیا می‌کنی و من از خداوند خود حیا نکنم. سپس از نزد زلیخا فرار کرد.<ref name=":0">تفسير القمي، ج‏1، ص: ۳۴۲- ۳۴۳.</ref>
براساس برخی روایات زلیخا پیش از کامجویی از یوسف، پارچه‌ای بر روی بت در خانه‌اش قرار داد. و وقتی با پرسش یوسف مواجه شد که چرا چنین کردی؟ گفت من از او خجالت می‌کشم، پارچه‌ای بر روی آن نهادم تا ما را نبیند. یوسف گفت تو از بتی که نه می‌شنود و نه می‌بیند حیا می‌کنی و من از خداوند خود حیا نکنم. سپس از نزد زلیخا فرار کرد.<ref name=":0">قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۱، ص۳۴۲-۳۴۳، محقق و مصحح: سید طیب موسوی جزائری، قم،‌ دارالکتاب، ۱۴۰۴ق.</ref>


این روایت در کتاب تفسیر قمی نوشته شده در قرن سوم<ref name=":0" /> و برخی دیگر از منابع شیعه نقل شده است.<ref>الكشف و البيان عن تفسير القرآن، ج‏5، ص: 213</ref> از جمله کتاب تفسیر قمی نوشته شده در قرن سوم نقل شده است.<ref name=":0" /> همچنین برخی منابع اهل‌سنت<ref>الجامع لأحكام القرآن، ج‏10، ص: 169</ref> از جمله فخر رازی عالم قرن ششم اهل‌سنت در تفسیر مفاتیح الغیب این روایت با کمی تفاوت نقل کرده است.<ref>مفاتيح الغيب، ج‏18، ص ۴۴۳.</ref>
این روایت در کتاب تفسیر قمی نوشته شده در قرن سوم<ref name=":0" /> و برخی دیگر از منابع شیعه<ref>بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۱۷۰، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق.</ref> نقل شده است. برخی منابع اهل‌سنت<ref>قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، ج۱۰، ص۱۶۹، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش.</ref> از جمله فخر رازی<ref>
مفاتيح الغيب، ج‏18، ص ۴۴۳.</ref> عالم قرن ششم نیز این روایت را با کمی تفاوت نقل کرده‌اند.


آیه {{قرآن|ترجمه=آن زن (زلیخا) قصد او کرد و یوسف نیز اگر برهان پروردگار را نمی‌دید، قصد وی را می‌نمود.|سوره=یوسف|آیه=۲۴}} در قرآن وجود دارد که نشان از این دانسته شده که یوسف برهان پروردگار را دید و از گناه رهایی یافت.<ref>الميزان في تفسير القرآن، ج‏11، ص: ۱۲۷.</ref>
از آیه {{قرآن|ترجمه=آن زن (زلیخا) قصد او کرد و یوسف نیز اگر برهان پروردگار را نمی‌دید، قصد وی را می‌نمود.|سوره=یوسف|آیه=۲۴}} چنین استفاده شده که یوسف برهان پروردگار را دید و از گناه رهایی یافت.<ref>الميزان في تفسير القرآن، ج‏11، ص: ۱۲۷.</ref>


برخی مفسران شیعه<ref>تفسير نمونه، ج‏9، ص: ۳۷۳.</ref> و اهل‌سنت <ref>مفاتيح الغيب، ج‏18، ص ۴۴۳.</ref>اشاره کرده و این احتمال را داده‌اند که این واقعه پارچه بر روی بت گذاشتن ، همان برهان و نشان خداوند بوده که به کمک یوسف آمده و سبب شد یوسف نفس خود را کنترل کند.
برخی مفسران شیعه<ref>تفسير نمونه، ج‏9، ص: ۳۷۳.</ref> و اهل‌سنت <ref>مفاتيح الغيب، ج‏18، ص ۴۴۳.</ref>اشاره کرده و این احتمال را داده‌اند که این واقعه پارچه بر روی بت گذاشتن ، همان برهان و نشان خداوند بوده که به کمک یوسف آمده و سبب شد یوسف نفس خود را کنترل کند.

نسخهٔ ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۸

سؤال
داستان پارچه گذاشتن بر روی بت توسط زلیخا حقیقت دارد؟

پارچه انداختن روی بت به دست زلیخا

براساس برخی روایات زلیخا پیش از کامجویی از یوسف، پارچه‌ای بر روی بت در خانه‌اش قرار داد. و وقتی با پرسش یوسف مواجه شد که چرا چنین کردی؟ گفت من از او خجالت می‌کشم، پارچه‌ای بر روی آن نهادم تا ما را نبیند. یوسف گفت تو از بتی که نه می‌شنود و نه می‌بیند حیا می‌کنی و من از خداوند خود حیا نکنم. سپس از نزد زلیخا فرار کرد.[۱]

این روایت در کتاب تفسیر قمی نوشته شده در قرن سوم[۱] و برخی دیگر از منابع شیعه[۲] نقل شده است. برخی منابع اهل‌سنت[۳] از جمله فخر رازی[۴] عالم قرن ششم نیز این روایت را با کمی تفاوت نقل کرده‌اند.

از آیه ﴿آن زن (زلیخا) قصد او کرد و یوسف نیز اگر برهان پروردگار را نمی‌دید، قصد وی را می‌نمود.(یوسف:۲۴) چنین استفاده شده که یوسف برهان پروردگار را دید و از گناه رهایی یافت.[۵]

برخی مفسران شیعه[۶] و اهل‌سنت [۷]اشاره کرده و این احتمال را داده‌اند که این واقعه پارچه بر روی بت گذاشتن ، همان برهان و نشان خداوند بوده که به کمک یوسف آمده و سبب شد یوسف نفس خود را کنترل کند.

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۱، ص۳۴۲-۳۴۳، محقق و مصحح: سید طیب موسوی جزائری، قم،‌ دارالکتاب، ۱۴۰۴ق.
  2. بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۱۷۰، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق.
  3. قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، ج۱۰، ص۱۶۹، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش.
  4. مفاتيح الغيب، ج‏18، ص ۴۴۳.
  5. الميزان في تفسير القرآن، ج‏11، ص: ۱۲۷.
  6. تفسير نمونه، ج‏9، ص: ۳۷۳.
  7. مفاتيح الغيب، ج‏18، ص ۴۴۳.