تبدیل سیئات به حسنات: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:


{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =علوم و معارف قرآن
  | شاخه فرعی۱ =
  | شاخه فرعی۱ =
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۲ =
خط ۳۰: خط ۳۰:


{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =  
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۶

سؤال
مراد از تبدیل سیئات به حسنات در آیه هفتاد سوره فرقان چیست؟ آیا بر اساس این آیه، کسی که گناهان او بیشتر است پس از توبه، اجر بیشتری نسبت به کسی که گناهان کمتری دارد می‌برد؟


تبدیل سیئات به حسنات مضمون آیه هفتاد سوره فرقان، به معنای تبدیل شدن گناهان به نیکی‌ها به شرط توبه، ایمان و عمل صالح است. بر اساس این آیه، بخشندگی و رحمت خداوند باعث می‌شود در صورت عمل به شرایط، نه تنها گناهان فرد بخشیده شود، بلکه تبدیل به نیکی شود.

درباره چگونگی تبدیل گناهان به نیکی‌ها اختلاف‌نظر است. علامه طباطبایی مفسر شیعه معتقد است گناه و حسنه در عملِ ظاهری مانند هم هستند و تفاوت آنها به مخالفت یا موافقت با خدا برمی‌گردد. برای نمونه، خوردن غذای حرام و حلال در ظاهر مثل هم هستند ولی در خوردن غذای حرام با خدا مخالفت شده و در خوردن غذای حلال موافقت شده است. به باور علامه طباطبایی، گناه یا حسنه تأثیراتی است که مخالفت یا موافقت با خدا در انسان می‌گذارد. وقتی فرد توبه کرده، ایمان می‌آورد و عمل صالح انجام می‌دهد، مخالفت او با خدا به موافقت تبدیل شده و اینگونه سیئات به حسنات تبدیل می‌شوند.[۱]

برخی نیز معتقدند خدا گناهان گذشته گنهکاران را با توبه محو کرده و اطاعت‌های بعدی آنها را ثبت می‌کند؛ در نتیجه به‌جای گناهان نیکی‌ها نوشته می‌شود.[۲]

آیه هفتاد سوره فرقان اصلِ تبدیل گناه به ثواب را بیان کرده و به میزان گناه و ثواب اشاره‌ای نکرده است. بنابراین نمی‌توان گفت کسی که گناه بیشتر یا بزرگتر انجام داده بعد از توبه ثواب بیشتری خواهد داشت.[نیازمند منبع]

آیه و ترجمه

جستارهای وابسته

منابع

  1. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴، چاپ پنجم، ج۱۵، ص۱۶۱.
  2. نگاه کنید به مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴، چاپ اول، ج۱۵، ص۱۶۰؛ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، مترجم: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴، چاپ پنجم، ج۱۵، ص۳۳۵.