ترتیب سوره‌های قرآن توسط صحابه: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} آیا ترتیب سوره‌های قران توسط صحابه صورت گرفته...» ایجاد کرد)
 
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rezapour }}
{{در دست ویرایش|کاربر=Rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
ترتيب سوره‌ها
ترتیب سوره‌ها


اكثر مفسران و دانشمندان علوم قرآني معتقدند كه ترتيب سوره‌هاي قرآن به اجتهاد و رأي صحابه بوده است.
اکثر مفسران و دانشمندان علوم قرآنی معتقدند که ترتیب سوره‌های قرآن به اجتهاد و رأی صحابه بوده است.


علامه طباطبايي مي‌گويد:  
علامه طباطبایی می‌گوید:


ترتيب سوره‌ها از ناحيه‌ي صحابه بوده است، چون اولاً عثمان، سوره‌ي برائت را بعد از سوره‌ي انفال قرار داد و ثانياً مصاحف در ترتيب با يكديگر، اختلاف و مغايرت داشته‌اند، چنان كه روايت شده، مصحف حضرت علي(ع) بر اساس نزول بوده و نخستين سوره‌ي آن سوره‌ي علق و سپس سوره‌ي مدثر و... بوده است.<ref>ر.ك: سيد محمد حسين طباطبايي، الميزان في تفسير القرآن، ص۱۲۳.</ref>
ترتیب سوره‌ها از ناحیهٔ صحابه بوده است، چون اولاً عثمان، سورهٔ برائت را بعد از سورهٔ انفال قرار داد و ثانیاً مصاحف در ترتیب با یکدیگر، اختلاف و مغایرت داشته‌اند، چنان‌که روایت شده، مصحف حضرت علی(ع) بر اساس نزول بوده و نخستین سورهٔ آن سورهٔ علق و سپس سورهٔ مدثر و… بوده است.<ref>ر. ک. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ص۱۲۳.</ref>


جلال الدين سيوطي نيز ترتيب سوره‌هاي قرآن را به اجتهاد صحابه مي‌داند و مي‌گويد:  
جلال الدین سیوطی نیز ترتیب سوره‌های قرآن را به اجتهاد صحابه می‌داند و می‌گوید:


جمهور علما معتقدند كه ترتيب سوره‌ها به اجتهاد صحابه است.<ref>ر.ك: الاتقان في علوم القرآن، ص۱۳۵.</ref>
جمهور علما معتقدند که ترتیب سوره‌ها به اجتهاد صحابه است.<ref>ر. ک. الاتقان فی علوم القرآن، ص۱۳۵.</ref>


برخي نيز معتقدند كه ترتيب سوره‌هاي قرآن توقيفي است و پيامبر اكرم با اشاره ي جبرئيل سوره‌ها را مرّتب نموده و در ادامه نيز سوره‌ها بر همين اساس مرتب مي‌شدند.<ref>ر.ك: جمعي از محققان، علوم القرآن عند المفسرون، ص۴۵۱ ـ ۴۶۰.</ref>
برخی نیز معتقدند که ترتیب سوره‌های قرآن توقیفی است و پیامبر اکرم با اشارهٔ جبرئیل سوره‌ها را مرّتب نموده و در ادامه نیز سوره‌ها بر همین اساس مرتب می‌شدند.<ref>ر. ک. جمعی از محققان، علوم القرآن عند المفسرون، ص۴۵۱–۴۶۰.</ref>


علامه خويي علاوه بر ترتيب آيات، ترتيب سوره‌ها را نيز توقيفي دانسته و معتقد است كه اجتهادي بودن نسبت ترتيب آيات و سوره‌ها توسط صحابه، امري موهوم است و با كتاب، سنت، اجماع و عقل مخالف است؛ زيرا عظمت قرآن في نفسه، اهتمام پيامبر گرامي به حفظ و جمع آن، تلاش و اهتمام مسلمانان به توصيه‌ها و تلاش‌هاي پيامبر اكرم و نيز كسب ثواب در جمع‌آوري قرآن در زمان آن حضرت، با اجتهادي بودن ترتيب آيات و سوره‌ها به دست صحابه منافات دارد.<ref>ر.ك: حسن بن علي طوسي، التبيان في تفسير القرآن، ص۲۵۳ ـ ۲۵۷.</ref>
علامه خویی علاوه بر ترتیب آیات، ترتیب سوره‌ها را نیز توقیفی دانسته و معتقد است که اجتهادی بودن نسبت ترتیب آیات و سوره‌ها توسط صحابه، امری موهوم است و با کتاب، سنت، اجماع و عقل مخالف است؛ زیرا عظمت قرآن فی نفسه، اهتمام پیامبر گرامی به حفظ و جمع آن، تلاش و اهتمام مسلمانان به توصیه‌ها و تلاش‌های پیامبر اکرم و نیز کسب ثواب در جمع‌آوری قرآن در زمان آن حضرت، با اجتهادی بودن ترتیب آیات و سوره‌ها به دست صحابه منافات دارد.<ref>ر. ک. حسن بن علی طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ص۲۵۳–۲۵۷.</ref>


قاضي ابوبكر باقلاني معتقد است: امت، ترتيب آيات هر سوره و مواضع آن را از ناحيه ي پيامبر اكرم ثبت نموده است.
قاضی ابوبکر باقلانی معتقد است: امت، ترتیب آیات هر سوره و مواضع آن را از ناحیهٔ پیامبر اکرم ثبت نموده است.


برخي نيز معتقدند كه ترتيب آيات در سوره‌ها به دستور پيامبر اكرم بوده است و چون حضرت به ثبت «بسمله» در سوره ي برائت فرمان نداد، اين سوره بدون «بسمله» رها گرديد.<ref>ر.ك: الاتقان في علوم القرآن، ص۱۹۱ ـ ۱۹۲.</ref>
برخی نیز معتقدند که ترتیب آیات در سوره‌ها به دستور پیامبر اکرم بوده است و چون حضرت به ثبت «بسمله» در سورهٔ برائت فرمان نداد، این سوره بدون «بسمله» رها گردید.<ref>ر. ک. الاتقان فی علوم القرآن، ص۱۹۱–۱۹۲.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


==منابع==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی =  
| شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۰۵

سؤال

آیا ترتیب سوره‌های قران توسط صحابه صورت گرفته است؟

ترتیب سوره‌ها

اکثر مفسران و دانشمندان علوم قرآنی معتقدند که ترتیب سوره‌های قرآن به اجتهاد و رأی صحابه بوده است.

علامه طباطبایی می‌گوید:

ترتیب سوره‌ها از ناحیهٔ صحابه بوده است، چون اولاً عثمان، سورهٔ برائت را بعد از سورهٔ انفال قرار داد و ثانیاً مصاحف در ترتیب با یکدیگر، اختلاف و مغایرت داشته‌اند، چنان‌که روایت شده، مصحف حضرت علی(ع) بر اساس نزول بوده و نخستین سورهٔ آن سورهٔ علق و سپس سورهٔ مدثر و… بوده است.[۱]

جلال الدین سیوطی نیز ترتیب سوره‌های قرآن را به اجتهاد صحابه می‌داند و می‌گوید:

جمهور علما معتقدند که ترتیب سوره‌ها به اجتهاد صحابه است.[۲]

برخی نیز معتقدند که ترتیب سوره‌های قرآن توقیفی است و پیامبر اکرم با اشارهٔ جبرئیل سوره‌ها را مرّتب نموده و در ادامه نیز سوره‌ها بر همین اساس مرتب می‌شدند.[۳]

علامه خویی علاوه بر ترتیب آیات، ترتیب سوره‌ها را نیز توقیفی دانسته و معتقد است که اجتهادی بودن نسبت ترتیب آیات و سوره‌ها توسط صحابه، امری موهوم است و با کتاب، سنت، اجماع و عقل مخالف است؛ زیرا عظمت قرآن فی نفسه، اهتمام پیامبر گرامی به حفظ و جمع آن، تلاش و اهتمام مسلمانان به توصیه‌ها و تلاش‌های پیامبر اکرم و نیز کسب ثواب در جمع‌آوری قرآن در زمان آن حضرت، با اجتهادی بودن ترتیب آیات و سوره‌ها به دست صحابه منافات دارد.[۴]

قاضی ابوبکر باقلانی معتقد است: امت، ترتیب آیات هر سوره و مواضع آن را از ناحیهٔ پیامبر اکرم ثبت نموده است.

برخی نیز معتقدند که ترتیب آیات در سوره‌ها به دستور پیامبر اکرم بوده است و چون حضرت به ثبت «بسمله» در سورهٔ برائت فرمان نداد، این سوره بدون «بسمله» رها گردید.[۵]


منابع

  1. ر. ک. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ص۱۲۳.
  2. ر. ک. الاتقان فی علوم القرآن، ص۱۳۵.
  3. ر. ک. جمعی از محققان، علوم القرآن عند المفسرون، ص۴۵۱–۴۶۰.
  4. ر. ک. حسن بن علی طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ص۲۵۳–۲۵۷.
  5. ر. ک. الاتقان فی علوم القرآن، ص۱۹۱–۱۹۲.