آیه تلاوت‌شده توسط امام حسین(ع) هنگام خروج از مدینه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
امام حسین(ع) هنگام خروج از مدینه آیه‌ای را خواند که [[حضرت موسى(ع)]] در حين خروج از مصر از بيم جانش خواند. {{قرآن|فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّني مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ|ترجمه=موسى از شهر خارج شد در حالى كه ترسان بود و هر لحظه در انتظار حادثهاى؛ عرض كرد: پروردگارا! مرا از اين قوم ظالم رهايى بخش.}}<ref>ابو مخنف كوفى، لوط بن يحيى، نخستين گزارش مستند از نهضت عاشورا / ترجمه وقعه الطفّ، ترجمه: جواد سلیمانی، قم، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، چاپ دوم، ۱۳۸۰ش، ص۲۸.</ref> | امام حسین(ع) هنگام خروج از مدینه آیه‌ای را خواند که [[حضرت موسى(ع)]] در حين خروج از مصر از بيم جانش خواند. {{قرآن|فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّني مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ|ترجمه=موسى از شهر خارج شد در حالى كه ترسان بود و هر لحظه در انتظار حادثهاى؛ عرض كرد: پروردگارا! مرا از اين قوم ظالم رهايى بخش.}}<ref>ابو مخنف كوفى، لوط بن يحيى، نخستين گزارش مستند از نهضت عاشورا / ترجمه وقعه الطفّ، ترجمه: جواد سلیمانی، قم، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، چاپ دوم، ۱۳۸۰ش، ص۲۸.</ref> | ||
آیه فوق، بیانگر بخشی از سرگذشت حضرت موسی (علیه السلام) می باشد؛ آن جا که ستم و جفای فرعونیان سبب شد تا ناگزیر، مصر را ترک کند. حسین بن علی(ع) مانند حضرت موسی (ع) از ستم سرکشان و ستم پیشگان روزگارش و اذیت دست نشاندگان آنان در امان نبود و بر پیگیری رسالت الهی خود، به ناچار، دیار و دودمان‌شان را ترک نمود. | |||
[[جوادی آملی|آیه الله جوادی آملی]] در این باره می‌نویسد: امام حسین(ع) برای اثبات این که نهضت او مانند قیام موسای کلیم است، گام به گام، آیاتی را که درباره حضرت موسی(ع) نازل شده بود، قرائت می‌فرمودند. بدین سان، سالار شهیدان(ع) خویشتن را وارث حضرت موسی و دیگر پیامبران بزرگ معرفی کرد و به مردم فهماند که من موسای کلیم هستم و یزید به جای فرعون نشسته است و منافقان و مرجفان نیز همانند پیروان فرعونند.<ref>جوادی آملی، عبد الله، حماسه و عرفان، ص۲۰۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||