قوارع: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}[[پرونده:قوارع القرآن.jpg|بندانگشتی|کتاب قوارع القرآن نوشته ابی‌عمرو محمد بن یحیی در موضوع خواص برخی سوره‌ها و آیات]]
{{پاسخ}}[[پرونده:قوارع القرآن.jpg|بندانگشتی|کتاب قوارع القرآن نوشته ابی‌عمرو محمد بن یحیی در موضوع خواص برخی سوره‌ها و آیات]]
{{درگاه|واژه‌ها}}
{{درگاه|واژه‌ها}}
'''قَوارِع''' به معنی کوبندگان شامل دو سوره [[معوذتین|معوذتَین]] (فلق و ناس)، [[سوره یس]]، [[آیة الکرسی|آیةالکرسی]] و دو آیه آخر سوره بقره<ref>سوره بقره: آیه۲۸۵ و ۲۸۶.</ref> می‌شود.<ref>سیوطی، جلال‌الدین، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمه: سیدمهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۰۰.</ref> قوارع جمعِ قارعه به معنای کوبیدن و کوفتن است. قیامت را به جهت وحشتی که در دل می‌اندازد، قارعه نامیده‌اند.<ref>طريحي، فخرالدين، مجمع البحرين‏، تهران، مرتضوى‏، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۳۷۷.</ref>
'''قَوارِع''' به معنی کوبندگان شامل دو سوره [[معوذتین|معوذتَین]] (فلق و ناس)، [[سوره یس]]، [[آیة الکرسی|آیةالکرسی]] و دو آیه آخر سوره بقره<ref>سوره بقره، آیه ۲۸۵ و ۲۸۶.</ref> می‌شود.<ref>سیوطی، جلال‌الدین، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمه: سیدمهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۰۰.</ref> قوارع جمعِ قارعه به معنای کوبیدن و کوفتن است. قیامت را به جهت وحشتی که در دل می‌اندازد، قارعه نامیده‌اند.<ref>طريحي، فخرالدين، مجمع البحرين‏، تهران، مرتضوى‏، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۳۷۷.</ref>