چلهنشینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
چلهنشینی چیست؟ | چلهنشینی چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|واژهها}} | {{درگاه|واژهها}} | ||
'''چلهنشینی''' اصطلاحى | '''چلهنشینی''' اصطلاحى عرفانى بهمعناى خلوتنشینى سالک بهمدت چهل روز، یا در چند دوره چهلروزه، برای تصفیه باطن از طریق مراقبه و ریاضت است. به گفته عارفان و [[صوفیه|صوفیان]]، این مراسم دارای شرایطی مانند کمگویی، کمخوری و ذکر همیشگی و پیاپی است، که همه آنها باید زیر نظر استادی کامل انجام شود. حکمت چلهنشینی برداشتهشدن موانع برای رشد معنوی دانسته شده است. | ||
برخی | برخی عالمان و عارفان با چلهنشینی مخالفت کردهاند. مخالفانِ چلهنشینی، آن را نوعی از [[رهبانیت]] دانستهاند که در آن انسان از [[اجتماع]] بشری غافل شده و به جای اصلاح خود و دیگران تنها به نجات خود میاندیشد. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
خط ۴۵: | خط ۴۳: | ||
شماری از عالمان و عارفان با چلهنشینی مخالفت کردهاند. به باور آنها، معارف اسلامی مخالف این است که انسان از [[اجتماع]] بشری غافل شده و به جای اصلاح خود و دیگران تنها به نجات خود بیاندیشد. به گفته آنها، [[قرآن]] این شکل از [[ریاضت]] را قبول ندارد<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق سید هاشم رسولی محلاتی، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۸ق، ج۹، ص۳۶۵-۳۶۶، ذیل آیه ۲۷ سوره حدید.</ref>. در روایات نیز از [[رهبانیت]] در [[اسلام]] نهی شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۶، ذیل آیه ۲۷ سوره حدید.</ref> | شماری از عالمان و عارفان با چلهنشینی مخالفت کردهاند. به باور آنها، معارف اسلامی مخالف این است که انسان از [[اجتماع]] بشری غافل شده و به جای اصلاح خود و دیگران تنها به نجات خود بیاندیشد. به گفته آنها، [[قرآن]] این شکل از [[ریاضت]] را قبول ندارد<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق سید هاشم رسولی محلاتی، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۸ق، ج۹، ص۳۶۵-۳۶۶، ذیل آیه ۲۷ سوره حدید.</ref>. در روایات نیز از [[رهبانیت]] در [[اسلام]] نهی شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۶، ذیل آیه ۲۷ سوره حدید.</ref> | ||
[[شمس تبریزی]] و [[مولوی]] هرچند در ابتدای سیر و سلوک خود به چلهنشینی میپرداختند، اما در اواخر عمر با این کار مخالفت کردند.<ref>مصاحب، دایرةالمعارف فارسی، ج۱، ذیل واژه.</ref> همچنین، برخى صوفیان تأكید میكردند كه این رسم از محمدیان نیست و نوعى بدعت بهشمار میرود.<ref>برای نمونه ن.ک: شمس تبریزی، شمسالدین محمد بن ملکداد، مقالات شمس تبریزی، تحقیق محمدعلی موحد،تهران، انتشارات خوارزمی، ۱۳۹۱ش، ص۳۲۳.</ref> آنان رعایت حال مسكینان و رهاندن مظلومان از چنگ ظالمان را برای سالکان از هزاران خلوت چله بهتر میدانستند و بر آن بودند كه این رسوم اعتبارى ندارند و کار و تلاش است که سازنده و معتبر است.<ref>کاشانی بیدختی، «چله/ چلهنشینی»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، ج۱۲، ص۱۰۳.</ref> | [[شمس تبریزی]] و [[مولوی]] هرچند در ابتدای سیر و سلوک خود به چلهنشینی میپرداختند، اما در اواخر عمر با این کار مخالفت کردند.<ref>مصاحب، دایرةالمعارف فارسی، ج۱، ذیل واژه.</ref> همچنین، برخى صوفیان تأكید میكردند كه این رسم از محمدیان نیست و نوعى بدعت بهشمار میرود.<ref>برای نمونه ن.ک: شمس تبریزی، شمسالدین محمد بن ملکداد، مقالات شمس تبریزی، تحقیق محمدعلی موحد،تهران، انتشارات خوارزمی، ۱۳۹۱ش، ص۳۲۳.</ref> آنان رعایت حال مسكینان و رهاندن مظلومان از چنگ ظالمان را برای سالکان از هزاران خلوت چله بهتر میدانستند و بر آن بودند كه این رسوم اعتبارى ندارند و کار و تلاش است که سازنده و معتبر است.<ref>کاشانی بیدختی، «چله/ چلهنشینی»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، ج۱۲، ص۱۰۳.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
خط ۶۸: | خط ۶۳: | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |