عمل خیر غیر مسلمانان از نظر شهید مطهری: تفاوت میان نسخه‌ها

برگرفته از «https://fa.wikipasokh.com/view/عمل_خیر_غیر_مسلمانان_از_نظر_شهید_مطهری»

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 پ
-'''عمل خیر غیرمسلمانان از نظر شهید مطهری''' در بدترین شرایط شخص از نظر ایمان، که در آن شخص به خدا و قیامت ایمان ندارد و حتی [[مشرک]] است، موجب تخفیف یا رفع عذاب آنها خواهد شد. عمل خیر کسانی که به خدا و آخرت ایمان دارند، چه مسلمان باشند و چه نباشند، و عمل خود را از روی اخلاصمقبول درگاه الهی و موجب رسیدن آنان به بهشت می‌شود با این تبصره که چون آنان از نعمت اسلام محرومند از برنامهٔ متعالی آن هم محروم هستند و طبعاً، آن مقدار از اعمال آنها مقبول است که منطبق با این برنامه باشد.
+'''عمل خیر غیرمسلمانان از نظر شهید مطهری''' در بدترین شرایط شخص از نظر [[ایمان]]، که در آن شخص به خدا و قیامت ایمان ندارد و حتی مشرک است، موجب تخفیف یا رفع عذاب آنها خواهد شد. عمل خیر کسانی که به خدا و آخرت ایمان دارند، چه مسلمان باشند و چه نباشند، و عمل خود را از روی اخلاص انجام می‌دهند مقبول درگاه الهی و موجب رسیدن آنان به بهشت می‌شود با این تبصره که چون آنان از نعمت [[اسلام]] محرومند از برنامهٔ متعالی آن هم محروم هستند و طبعاً، آن مقدار از اعمال آنها مقبول است که منطبق با این برنامه باشد.
-مطهری دربارهٔ پاسخ‌های داده شده مسئلهٔ عمل خیر غیرمسلمانان رویکردهای سه‌گانه‌ای را معرفی می‌کند: رویکرد روشنفکرانه که در این مسئله هیچ فرقی میان‌ مسلمان و غیرمسلمان و هر کس که عمل‌ نیکی انجام دهد را مستحق پاداش از جانب خداوند می‌داند؛ رویکرد مقدس‌مآبانه که هیچ عمل خیری را از غیر مسلمانان مقبول درگاه الهی نمی‌داند؛ رویکرد قرآن که در این‌ مسئله نظری مغایر با آن دو نظر ارائه می‌دهد که نه با اندیشهٔ متسامحانهٔ روشنفکران مطابق است و نه با تنگ‌‌نظری مقدس‌مآبان همراه است.
+[[مطهری]] دربارهٔ پاسخ‌های داده شده مسئلهٔ عمل خیر غیرمسلمانان رویکردهای سه‌گانه‌ای را معرفی می‌کند: رویکرد روشنفکرانه که در این مسئله هیچ فرقی میان‌ مسلمان و غیرمسلمان و هر کس که عمل‌ نیکی انجام دهد را مستحق پاداش از جانب خداوند می‌داند؛ رویکرد مقدس‌مآبانه که هیچ عمل خیری را از غیر مسلمانان مقبول درگاه الهی نمی‌داند؛ رویکرد [[قرآن]] که در این‌ مسئله نظری مغایر با آن دو نظر ارائه می‌دهد که نه با اندیشهٔ متسامحانهٔ روشنفکران مطابق است و نه با تنگ‌‌نظری مقدس‌مآبان همراه است.
 == طرح بحث و سابقهٔ طرح ==
-از نظر مطهری اساس این بحث این است که آیا کارهای خیر افراد غیرمسلمان مقبول است یا غیر مقبول. اگر مقبول است پس چه فرق می‌کند که انسان مسلمان باشد یا نباشد، عمده این است که در دنیا کار خیر بکند، فرضا مسلمان نبود و یا هیچ دینی نداشت زیانی نکرده است. اگر غیر مقبول و اجر و پاداشی نزد خدا ندارد با عدل الهی چگونه سازگار است.<ref>مطهری، عدل الهی، ص ۲۴۵.</ref> به دیگر سخن، اگر کسی بدون اینکه دین حق را بپذیرد عمل‌ نیکی انجام دهد، که دین حق آن را نیک می‌داند، آیا برای او در مقابل عمل‌ نیکی که انجام داده است اجر و پاداشی هست یا نه.<ref>مطهری، عدل الهی، ص۲۵۴.</ref>
+از نظر مطهری اساس این بحث این است که آیا کارهای خیر افراد غیرمسلمان مقبول است یا غیر مقبول. اگر مقبول است پس چه فرق می‌کند که انسان مسلمان باشد یا نباشد، عمده این است که در دنیا کار خیر بکند، فرضا مسلمان نبود و یا هیچ دینی نداشت زیانی نکرده است. اگر غیر مقبول و اجر و پاداشی نزد خدا ندارد با [[عدل الهی]] چگونه سازگار است.<ref>مطهری، عدل الهی، ص ۲۴۵.</ref> به دیگر سخن، اگر کسی بدون اینکه دین حق را بپذیرد عمل‌ نیکی انجام دهد، که دین حق آن را نیک می‌داند، آیا برای او در مقابل عمل‌ نیکی که انجام داده است اجر و پاداشی هست یا نه.<ref>مطهری، عدل الهی، ص۲۵۴.</ref>
 مطهری معتقد است که در گذشته این مسئله فقط در میان فلاسفه و در کتاب‌های فلسفی مورد بحث واقع می‌شد، ولی در دوران معاصر به میان همهٔ طبقات اجتماع،از جاهل و عالم ، و بیسواد و تحصیلکرده، کشیده شده و کمتر کسی را می‌توان یافت که حداقل در ذهن خود و برای خود این مسئله را طرح نکرده باشد. مطهری آغاز توجه به این مسئله را از قریب نیم‌قرن پیش از روزگار خود و بر اثر سهولت ارتباطات میان ملل مسلمان و غیرمسلمان و ازدیاد وسایل ارتباطی و بالا رفتن میزان ارتباط جوامع با یکدیگر قلمداد می‌کند. آشنایی که موجب می‌شود که این مسئله در میان عموم طبقات اجتماع، خصوصاً طبقهٔ روشنفکر، مورد پرسش و گفت‌وگو قرار گیرد. این گروه‌ها وقتی که در زندگی بعضی از مخترعان و مکتشفان بشر در عصر جدید، که‌ مسلمان نیستند ولی خدمات بسیار ارزنده‌ای به بشریت کرده‌اند، مطالعه‌ می‌کنند، آنها را لایق پاداش می‌یابند و از طرف دیگر قبلاً چنین می‌اندیشیده‌اند که عمل غیر مسلمان مطلقاً بی‌ارزش و بی‌فایده است. جمع چنین تصوراتی آنان را سخت دچار تردید و اضطراب می‌کند و  عملاً موضوعی که سال‌ها در قلمروی فکری فیلسوفان مطرح بود به میان محافل عامه مردم پا می‌گذارد و به صورت اشکالی در موضوع عدل الهی در می‌آید.<ref>مطهری، عدل الهی، ص۲۴۵-۲۴۶.</ref>