فهرست شروح صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
فهرست شروح [[صحیفه سجادیه]] فهرستی از شروح و تعلیقه‌های مفصل یا مجمل، کامل یا ناقص، فارسی یا عربی با رویکردها و روش‌های متفاوت که بر کتاب صحیفهٔ سجادیه نگاشته شده‌اند. [[آقابزرگ تهرانی]] (۱۲۹۳-۱۳۸۹ق)، کتاب‌شناس و فهرست‌نگار شیعه، حدود ۴۷ شرح بر صحیفهٔ سجادیه را فهرست کرده است.<ref>الطهرانی، آقابزرک محمدمحسن بن علی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج۱۳، ص۳۴۵-۳۵۹.</ref> ابوالحسن شعرانی در مقدمهٔ ترجمه و شرح خود بر صحیفهٔ سجادیه از ۳۲ شرح و تعلیقه بر صحیفهٔ سجادیه یاد کرده است.<ref>صحیفهٔ سجادیه، ترجمه و شرح ابوالحسن شعرانی، تهران، سازمان چاپ و نشر بین الملل سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۹۳ش، ص۱۰-۱۲.</ref>
فهرست شروح [[صحیفه سجادیه]] فهرستی است از شروح و تعلیقه‌های مفصل یا مجمل، کامل یا ناقص، فارسی یا عربی با رویکردها و روش‌های متفاوت که بر کتاب صحیفهٔ سجادیه نگاشته شده‌اند. [[آقابزرگ تهرانی]] (۱۲۹۳-۱۳۸۹ق)، کتاب‌شناس و فهرست‌نگار شیعه، حدود ۴۷ شرح بر صحیفهٔ سجادیه را فهرست کرده است. ابوالحسن شعرانی در مقدمهٔ ترجمه و شرح خود بر صحیفهٔ سجادیه از ۳۲ شرح و تعلیقه بر صحیفهٔ سجادیه یاد کرده است. بررسی دورهٔ زمانی نگارش این شروح و تعلیقات نشان می‌دهد که بیشتر آنها در دورهٔ [[صفویه]] نگاشته شده‌اند.


== شروح پیش از صفویه ==
== شروح پیش از صفویه ==
خط ۱۲: خط ۱۲:
'''شرح الصحیفة'''
'''شرح الصحیفة'''


شرح الصحیفه شرحی عربی که به‌صورت تعلیقات مختصر توسط [[ابن ادریس حلی]] (درگذشتهٔ ۵۹۸ق)، فقیه مشهور شیعه، نگاشته شده است. این شرح اولین و قدیمی‌ترین شرح موجود صحیفه سجادیه به‌شمار می‌رود. مؤلف در تعلیقات خود عموماً معانی لغات مشکل را بیان کرده است.<ref>الطهرانی، الذریعة، ج۱۳، ص۳۵۸؛ نیز: حکیم، سید محمدحسین، «کتاب‌شناسی تفصیلی شروح و ترجمه‌های صحیفهٔ سجادیه»، کتاب ماه دین، ش ۵۱-۵۲، دی و بهمن ۱۳۸۰ش، ص۱۰۵.</ref>
شرح الصحیفه شرحی عربی که به‌صورت تعلیقات مختصر توسط [[ابن ادریس حلی]] (درگذشتهٔ ۵۹۸ق)، فقیه مشهور شیعه، نگاشته شده است. این شرح اولین و قدیمی‌ترین شرح موجود صحیفه سجادیه به‌شمار می‌رود. مؤلف در تعلیقات خود عموماً معانی لغات مشکل را بیان کرده است.<ref>الطهرانی، آقابزرک محمدمحسن بن علی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج۱۳، ص۳۵۸؛ نیز: حکیم، سید محمدحسین، «کتاب‌شناسی تفصیلی شروح و ترجمه‌های صحیفهٔ سجادیه»، کتاب ماه دین، ش ۵۱-۵۲، دی و بهمن ۱۳۸۰ش، ص۱۰۵.</ref>


'''شرح الصحیفة'''
'''شرح الصحیفة'''
خط ۱۹: خط ۱۹:


== شروح دوران صفویه و پس از آن ==
== شروح دوران صفویه و پس از آن ==
دوران حکومت صفویان دوران اوج نگارش شرح بر صحیفهٔ سجادیه بوده است. در این دوران، شروح صحیفه از نظر کمی و کیفی رشد قابل توجهی می‌کنند. از میان این شروح می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:'''الحدیقة الهلالیة'''  
دوران حکومت صفویان دوران اوج نگارش شرح بر صحیفهٔ سجادیه بوده است. در این دوران، شروح صحیفه از نظر کمی و کیفی رشد قابل توجهی می‌کنند. از میان این شروح می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
 
'''الحدیقة الهلالیة'''  


الحدیقة الهلالیة شرح عربی مزجی از [[شیخ بهایی]] (۹۵۳-۱۰۳۱ق) بر دعای چهل و سوم صحیفه سجادیه است. دعای چهل و سوم صحیفه دعایی است که امام سجاد(ع) آن را به هنگام دیدن هلال ماه می‌خوانده است. شیخ بهایی در این شرح به توضیح نکات نحوی، دقایق لغوی و مسائل نجومی مندرج در دعا پرداخته است. این کتاب بخشی از شرح کاملی است بر صحیفه با نام حدائق الصالحین که شیخ بهایی در دست تألیف داشته است. در این شرح هر یک از دعاها را در حدیقه‌ای با نام خاصی قرار داده است؛ مانند الحدیقة الاخلاقیة (شرح دعای مکارم الاخلاق) و الحدیقة التحمیدیة (شرح دعای اول صحیفه). از میان این حدیقه ها امروز فقط حدیقهٔ هلالیه در دست است. شیخ بهایی نگارش این شرح را در قزوین آغاز کرده و آن را در ابتدای جمادی الآخر ۱۰۰۳ق در کاظمین به پایان رسانده است.<ref>الطهرانی، الذریعة، ج۶، ص۳۹۱؛ نیز: حکیم، «کتاب‌شناسی تفصیلی شروح و ترجمه‌های صحیفهٔ سجادیه»، کتاب ماه دین، ش ۵۱-۵۲، ص۱۰۶-۱۰۷.</ref>   
الحدیقة الهلالیة شرح عربی مزجی از [[شیخ بهایی]] (۹۵۳-۱۰۳۱ق) بر دعای چهل و سوم صحیفه سجادیه است. دعای چهل و سوم صحیفه دعایی است که امام سجاد(ع) آن را به هنگام دیدن هلال ماه می‌خوانده است. شیخ بهایی در این شرح به توضیح نکات نحوی، دقایق لغوی و مسائل نجومی مندرج در دعا پرداخته است. این کتاب بخشی از شرح کاملی است بر صحیفه با نام حدائق الصالحین که شیخ بهایی در دست تألیف داشته است. در این شرح هر یک از دعاها را در حدیقه‌ای با نام خاصی قرار داده است؛ مانند الحدیقة الاخلاقیة (شرح دعای مکارم الاخلاق) و الحدیقة التحمیدیة (شرح دعای اول صحیفه). از میان این حدیقه ها امروز فقط حدیقهٔ هلالیه در دست است. شیخ بهایی نگارش این شرح را در قزوین آغاز کرده و آن را در ابتدای جمادی الآخر ۱۰۰۳ق در کاظمین به پایان رسانده است.<ref>الطهرانی، الذریعة، ج۶، ص۳۹۱؛ نیز: حکیم، «کتاب‌شناسی تفصیلی شروح و ترجمه‌های صحیفهٔ سجادیه»، کتاب ماه دین، ش ۵۱-۵۲، ص۱۰۶-۱۰۷.</ref>   
خط ۷۲: خط ۷۴:
'''صحیفهٔ سجادیه'''
'''صحیفهٔ سجادیه'''


صحیفهٔ سجادیه شرح فارسی صحیفهٔ سجادیه [[میرزا ابوالحسن شعرانی]] (۱۲۸۱-۱۳۵۵ش)، فیلسوف و فقیه شیعه، که با ترجمه دعاها و مقدمهٔ او همراه است. شعرانی در مقدمهٔ شرح خود به مباحثی چون حقیقت دعا، جایگاه آن در فرهنگ دینی شیعه، کیفیت دعا، کتاب‌های اصلی دعا در میان شیعیان، دعا از منظر حکمای اسلامی، دعای ملحون (همراه با غلط) و غیر مأثور (نقل‌نشده از معصوم)، چیستی صحیفهٔ کاملهٔ سجادیه، شروح و حواشی و کتاب‌های مربوط به صحیفه و اسناد صحیفه می‌پردازد.<ref>صحیفهٔ سجادیه، ترجمه و شرح ابوالحسن شعرانی، ص۱-۱۴.</ref>
صحیفهٔ سجادیه شرح فارسی صحیفهٔ سجادیه [[میرزا ابوالحسن شعرانی]] (۱۲۸۱-۱۳۵۵ش)، فیلسوف و فقیه شیعه، که با ترجمه دعاها و مقدمهٔ او همراه است. شعرانی در مقدمهٔ شرح خود به مباحثی چون حقیقت دعا، جایگاه آن در فرهنگ دینی شیعه، کیفیت دعا، کتاب‌های اصلی دعا در میان شیعیان، دعا از منظر حکمای اسلامی، دعای ملحون (همراه با غلط) و غیر مأثور (نقل‌نشده از معصوم)، چیستی صحیفهٔ کاملهٔ سجادیه، شروح و حواشی و کتاب‌های مربوط به صحیفه و اسناد صحیفه می‌پردازد.<ref>صحیفهٔ سجادیه، ترجمه و شرح ابوالحسن شعرانی، تهران، سازمان چاپ و نشر بین الملل سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۹۳ش، ص۱-۱۴.</ref>


شعرانی شرح خود بر دعاهای صحیفه را به اختصار در انتهای متن و ترجمهٔ دعاها آورده است. این شروح، که تعلیقاتی بر برخی مواضع صحیفه است، دارای درون‌مایه‌هایی مختلف است؛ درونمایه‌هایی رجالی، کتاب‌شناسانه، لغوی، تفسیری، روایی، تاریخی، کلامی، فلسفی و عرفانی که شعرانی با توجه به تسلطش بر علوم مختلف اسلامی توانسته در شرح خود از آنها بهره گیرد.<ref>صحیفهٔ سجادیه، ترجمه و شرح ابوالحسن شعرانی، ص۳۲۷-۳۷۵.</ref>   
شعرانی شرح خود بر دعاهای صحیفه را به اختصار در انتهای متن و ترجمهٔ دعاها آورده است. این شروح، که تعلیقاتی بر برخی مواضع صحیفه است، دارای درون‌مایه‌هایی مختلف است؛ درونمایه‌هایی رجالی، کتاب‌شناسانه، لغوی، تفسیری، روایی، تاریخی، کلامی، فلسفی و عرفانی که شعرانی با توجه به تسلطش بر علوم مختلف اسلامی توانسته در شرح خود از آنها بهره گیرد.<ref>صحیفهٔ سجادیه، ترجمه و شرح ابوالحسن شعرانی، ص۳۲۷-۳۷۵.</ref>