حکمت غیبت پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۲:

به نظر می‌رسد که سرّ غیبت معلوم نیست. حکمت غیبتِ بعضی از انبیاء الهی از اسرار خدا و غیبی از غیب‌های پروردگار است، که کسی به آن عالم نیست و پس از آشکار شدن معلوم می‌شود؛ هر چند احتمالاتی نیز در فواید و حکمت غیبت گفته شده که در حد احتمال است و نه بیشتر.

عبدالله بن فضل هاشمی گوید: از امام صادق (ع) شنیدم که می‌فرمود: همانا صاحب این امر را غیبتی است که ناچار از آن است؛ و هر باطل‌جویی در آن به شک می‌افتد. گفتم: فدایت شوم برای چه؟ فرمود: به جهت امری که به ما اجازه نداده‌اند آن را بر شما آشکار سازیم. عرض کردم: چه حکمتی در غیبت او است؟ فرمود: حکمت غیبت او، همان حکمتی است که در غیبت حجت‌های الهی پیش از او بوده است. وجه حکمت غیبت او پس از ظهورش آشکار گردد، همچنان که وجه حکمت کارهای حضرت خضر از شکستن کشتی و کشتن پسر بچه و به پا داشتن دیوار، بر موسی روشن نبود تا آن که وقت جدایی فرا رسید.ای پسر فضل! این، امری از امور الهی و سرّی از اسرار خدا و غیبی از غیب‌های پروردگار است؛ و چون دانستیم که خداوند، عزّ و جل، حکیم است، تصدیق می‌کنیم که تمام کارهای او حکیمانه است هر چند وجه و علت آن برای ما آشکار نباشد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، لبنان، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۵۲، ص۹۲.</ref>

عبدالله بن فضل هاشمی گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که می‌فرمود: همانا صاحب این امر را غیبتی است که ناچار از آن است؛ و هر باطل‌جویی در آن به شک می‌افتد. گفتم: فدایت شوم برای چه؟ فرمود: به جهت امری که به ما اجازه نداده‌اند آن را بر شما آشکار سازیم. عرض کردم: چه حکمتی در غیبت او است؟ فرمود: حکمت غیبت او، همان حکمتی است که در غیبت حجت‌های الهی پیش از او بوده است. وجه حکمت غیبت او پس از ظهورش آشکار گردد، همچنان که وجه حکمت کارهای حضرت خضر از شکستن کشتی و کشتن پسر بچه و به پا داشتن دیوار، بر موسی روشن نبود تا آن که وقت جدایی فرا رسید.ای پسر فضل! این، امری از امور الهی و سرّی از اسرار خدا و غیبی از غیب‌های پروردگار است؛ و چون دانستیم که خداوند، عزّ و جل، حکیم است، تصدیق می‌کنیم که تمام کارهای او حکیمانه است هر چند وجه و علت آن برای ما آشکار نباشد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، لبنان، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۵۲، ص۹۲.</ref>

پس با توجه به این حدیث، سرّ غیبت انبیاء الهی و حکمت آن، از اسرار خدا و غیبی از غیب‌های پروردگار دانسته شده است؛ و وجه آن پس از غیبت و آشکار شدن معلوم می‌شود.