حدیث «الناس نیام فإذا ماتوا انتبهوا»: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
یعنی زندگی مردم و دل مشغولی آنها به دنیا باعث غفلت از آخرت می‌گردد و گویا خوابند و متوجه رفتنشان به سوی آخرت نمی‌شوند و هنگامی که مُردند همه چیز برایشان روشن می‌گردد و تازه متوجه می‌شوند که در این دنیا زودگذر چه کارهایی که می‌توانستند انجام دهند ولی انجام نداده‌اند و از سعادت الهی بی بهره ماندند؛ و این را وقتی می‌فهمند که فرصتی برایشان نمانده است. | یعنی زندگی مردم و دل مشغولی آنها به دنیا باعث غفلت از آخرت می‌گردد و گویا خوابند و متوجه رفتنشان به سوی آخرت نمی‌شوند و هنگامی که مُردند همه چیز برایشان روشن می‌گردد و تازه متوجه می‌شوند که در این دنیا زودگذر چه کارهایی که می‌توانستند انجام دهند ولی انجام نداده‌اند و از سعادت الهی بی بهره ماندند؛ و این را وقتی می‌فهمند که فرصتی برایشان نمانده است. | ||
{{جعبه نقل قول|از آنچه به شما روزی داده‌ایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید: «پروردگارا چرا مرگ مرا به تأخیر نینداختی تا در راه خدا صدقه دهم و از صالحان باشم.»<ref>منافقون/۹و۱۰.</ref>}} | كما قال أمير المؤمنين عليه السلام: الناس نيام فإذا ماتوا انتبهوا، و في بعض النسخ: ماتوا أي كأنهم بسبب غفلتهم أموات غير أحياء<ref>مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج9، ص: 251</ref> | ||
(الناس نيام فاذا ماتوا انتبهوا) | |||
مردم در زندگى چنانست كه در حال خواب و بىخبرى بسر ميبرند هر چه را بجا آورند بحقيقت آن آگاه نيستند و آنچه در نظر دارند مانند و هم است كه بر پايه استوار نخواهد بود و چنانچه بميرند شئون وجودى آنان بر آنان آشكار خواهد شد و همه اعمال قلبى و جوارحى و خلقى را بخاطر خواهند آورد و بسيرت اعمال و رفتار خود آگاه خواهند شد. آنگاه درك خواهند نمود كه زندگى آنان در دنيا بر اساس بىتوجهى و بىخبرى از خود بوده مانند آن كه در حال خواب زندگى و حركات خود را بسر بردهاند و از خود غافل بوده خاطرات آنان مثابه احلام و اضغاث بوده كه بر اساس استوار نبوده است و پس از مرگ در عالم شهود و اشهاد همه اعمال و حركات وجودى خود را بطور صريح و تمثل خواهند مشاهده نمود بطورى كه هرگز از صفحه وجودى خيال و صورت علمى آنان زايل نخواهد شد.<ref>درخشان پرتوى از اصول كافى، ج4، ص: 114</ref>{{جعبه نقل قول|از آنچه به شما روزی داده‌ایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید: «پروردگارا چرا مرگ مرا به تأخیر نینداختی تا در راه خدا صدقه دهم و از صالحان باشم.»<ref>منافقون/۹و۱۰.</ref>}} | |||
۲. از رسول خدا(ص): در برخی از کتاب‌ها این روایت از پیامبر اسلام(ص) نقل شده است. | ۲. از رسول خدا(ص): در برخی از کتاب‌ها این روایت از پیامبر اسلام(ص) نقل شده است. | ||