|
|
خط ۱۰: |
خط ۱۰: |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
|
| |
| == ضرورت خودشناسی اخلاقی ==
| |
| برای روشن شدن بحث به مثال زیر توجه فرمائید. فرض کنید در یک فرصت طلایی و استثنایی به بازاری راه یافتید و در آن بازار به شما بگویند کالاهای این بازار ارزانترین و با کیفیتترین هستند. هر قدر که بخواهید میتوانید خرید کنید. از این خبر بسیار خوشحال میشوید، سپس دست توی جیب خود میبرید و مقداری پول برمیدارید (بدون توجه به کل سرمایه و نوع کالا) و با آن خرید میکنید، وقتی که از بازار خارج شدید دوستتان به شما میگوید پس چرا بنجل خریدید کم خرید کردید؟ شما میگویید پول کم داشتم دوستتان میگوید شما پیش از این پول داشتید بعد جیبهایتان را بررسی میکنید، متوجه میشوید که شما با یک دهم پول خود خریده کردهاید و تازه اصلاً به ارزش کالا هم توجه نداشتهاید. آری خودشناسی یعنی اینکه در بازار دنیا اول با کل سرمایه خود آشنا شده و کالا را خوب انتخاب کنی؛ و چقدر زشت و قبیح است کسی از این بازار مقداری خاکروبه و آشغال خریداری کند (هدر دادن سرمایه وجودی و الهی). کسی که از ابعاد وجودی خود (جسم و روح) خبر ندارد، فردی که از ابعاد شخصیت خود (جسمی، عقلی، عاطفی، اخلاقی، دینی و اجتماعی و…) بیخبر است، انسانی که از قدرت اراده و اختیار خود غافل است یا جایگاه و شأن خدایی و کرامت انسانی خود را به فراموشی سپرده است قطعاً به خودشناسی دست نیافته است و بهایی سنگین بخاطر زندگی حیوانی خود خواهد پرداخت.
| |
|
| |
| در ذیل به دلائل وجوب خودشناسی (روایی، عقلی، بدیهی و…) اشاره میکنیم، نکاتی که هر کدام پاسخ میدهد که چرا ما باید خود را بشناسیم.
| |
|
| |
|
| == توجه به خویش == | | == توجه به خویش == |