اطلاع امام زمان(ع) از احوال شیعیان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|مهدویت}} | {{درگاه|مهدویت}} | ||
اطلاع [[امام زمان(ع)]] از احوال [[شیعیان]] از امور اعتقادی شیعیان در امر [[امامت]] به شمار میرود. امام زمان در نامهای به [[شیخ مفید]] فرموده است که از اخبار و حوادث زندگی شیعیان اطلاع دارد و هرگز شیعیانش را رها نکرده و یادشان را فراموش نمیکند. این را به این معنا | اطلاع [[امام زمان(ع)]] از احوال [[شیعیان]] از امور اعتقادی شیعیان در امر [[امامت]] به شمار میرود. امام زمان در نامهای به [[شیخ مفید]] فرموده است که از اخبار و حوادث زندگی شیعیان اطلاع دارد و هرگز شیعیانش را رها نکرده و یادشان را فراموش نمیکند: «ما کاملاً به اخبار و حوادث زندگی شما آگاهی داریم و هیچ چیز از اخبار شما از ما پنهان نمیماند.» | ||
این تعبیر را به این معنا دانستهاند که گرچه امام در ظاهر بین مردم حضور ندارد اما در میان ایشان و از درد و رنج ایشان آگاه است. مردم اینگونه گمان نکنند که امام زمان غایب است، پیروانش را رها کرده و از احوال ایشان بیخبر است. | |||
==علم و اطلاع امام از احوال جهان== | ==علم و اطلاع امام از احوال جهان== | ||
تعبیر «ما کاملاً به اخبار و حوادث زندگی شما آگاهی داریم و هیچ چیز از اخبار شما از ما پنهان نمیماند» قسمتی از نامه امام زمان(عج) به شیخ مفید است. در این نامه بعد از سلام و ستایش خداوند نوشته شده است: | |||
«.... ما اگر چه هماکنون در مکانی دور از جایگاه ستمگران سکنی گزیدهایم که خداوند صلاح ما و شیعیان با ایمان ما را مادامی که حکومت دنیا به دست تبهکاران باشد در این کار به ما ارائه فرموده است ولی در عین حال بر اخبار و احوال شما آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده و مخفی نیست. از خواری و مذلتی که دچارش شدهاید با خبریم، از آن زمانی که بسیاری از شما به برخی کارهای ناشایستی میل کردند که پیشینیان صالح شما از آنها دوری میجستند و عهد و میثاق مأخوذ خدائی را آنچنان پشت سر انداختند که گویا به آن پیمان آگاه نیستند. ما شما را رها نکرده و یادتان را از خاطر نبردهایم که اگر جز این بود (توجهات ما نبود) بلاها و مصیبتها بر شما فرود آمده و دشمنان، شما را ریشه کن مینمودند. پس تقوای خدا را پیشه کنید و ما را یاری دهید …»<ref>پور سید آقائی، عاشوری، حکیم، تاریخ عصر غیبت، دفتر تحقیقات و تدوین کتب درسی، ص۲۶۸، به نقل از الاحتجاج، ج۲، ص۵۹۶.</ref> | «.... ما اگر چه هماکنون در مکانی دور از جایگاه ستمگران سکنی گزیدهایم که خداوند صلاح ما و شیعیان با ایمان ما را مادامی که حکومت دنیا به دست تبهکاران باشد در این کار به ما ارائه فرموده است ولی در عین حال بر اخبار و احوال شما آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده و مخفی نیست. از خواری و مذلتی که دچارش شدهاید با خبریم، از آن زمانی که بسیاری از شما به برخی کارهای ناشایستی میل کردند که پیشینیان صالح شما از آنها دوری میجستند و عهد و میثاق مأخوذ خدائی را آنچنان پشت سر انداختند که گویا به آن پیمان آگاه نیستند. ما شما را رها نکرده و یادتان را از خاطر نبردهایم که اگر جز این بود (توجهات ما نبود) بلاها و مصیبتها بر شما فرود آمده و دشمنان، شما را ریشه کن مینمودند. پس تقوای خدا را پیشه کنید و ما را یاری دهید …»<ref>پور سید آقائی، عاشوری، حکیم، تاریخ عصر غیبت، دفتر تحقیقات و تدوین کتب درسی، ص۲۶۸، به نقل از الاحتجاج، ج۲، ص۵۹۶.</ref> | ||
خط ۱۸: | خط ۲۰: | ||
امام معصوم(ع) در نقطه اعلای هستی است، به تمام علوم و معارف، معرفت شهودی دارد. بر احوال جامعه و اخبار آن آگاهی دارد و هرگز غیبت او مانع از این کار نمیشود و این تذکری جدّی است که حضرت مرقوم فرمودهاند و ما نیز باید حضرت را باخبر از جامعه و احوال آن بدانیم و هرگز دوران غیبت را به معنای دوران بی امام بودن تلقی نکنیم که این خطایی فاحش است. | امام معصوم(ع) در نقطه اعلای هستی است، به تمام علوم و معارف، معرفت شهودی دارد. بر احوال جامعه و اخبار آن آگاهی دارد و هرگز غیبت او مانع از این کار نمیشود و این تذکری جدّی است که حضرت مرقوم فرمودهاند و ما نیز باید حضرت را باخبر از جامعه و احوال آن بدانیم و هرگز دوران غیبت را به معنای دوران بی امام بودن تلقی نکنیم که این خطایی فاحش است. | ||
== منابع == | == منابع == |