حدیث کسب شهرت به‌وسیله عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴:

== متن و ترجمه ==

:{{عربی|مَنْ شَهَرَ نَفْسَهُ بِالْعِبَادَةِ فَاتَّهِمُوهُ ~~عَلَى~~ دِينِهِ، فَإِنَّ اَللَّهَ يَكْرَهُ شُهْرَةَ اَلْعِبَادَةِ وَ شُهْرَةَ اَلنَّاسِ}}.<ref name=":0" />

:{{عربی|مَنْ شَهَرَ نَفْسَهُ بِالْعِبَادَةِ فَاتَّهِمُوهُ عَلیٰ دِينِهِ، فَإِنَّ اَللَّهَ يَكْرَهُ شُهْرَةَ اَلْعِبَادَةِ وَ شُهْرَةَ اَلنَّاسِ}}.<ref name=":0" />

:~~هركه~~ خود را به عبادت ~~پرآوازه كند،~~ در ~~دينداريش شك~~ كنيد؛ زيرا خدا ~~پرآوازگی در~~ عبادت و در نزد مردم را ناپسند می‌دارد.

:هر كه خود را به واسطه عبادت کردن، بین مردم مشهور کند، در دينداری او شک كنيد؛ زيرا خدا مشهور شدن به واسطه عبادت و شهرت نزد مردم را ناپسند می‌دارد.

خط ۲۵:

== بررسی سندی ==

حدیث مشهور شدن به عبادت، در کتاب‌های حدیثی اَمالیِ شیخ صدوق،

حدیث مشهور شدن به عبادت، در کتاب‌های حدیثی اَمالیِ شیخ صدوق،<ref name=":0" />

===روایت اول===

خط ۳۲:

====روایت دوم===

من لا یحضره الفقیه: وَ رَوَى يُونُسُ بْنُ ظَبْيَانَ «6» عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع أَنَّهُ قَالَ الِاشْتِهَارُ بِالْعِبَادَةِ رِيبَةٌ «7» ( أي يحصل الشك في اخلاصه أو يخاف أن يدخله العجب و الكبر و الرياء و السمعة فكلما كان أخفى كان بالاخلاص أنسب، و الظاهر أن ما بعده استشهاد له و يكون المراد أن اظهار الواجبات كاف في العبادات الظاهرة لأنّها بعيد من الرياء لما يفعلها جميع الناس.)<ref>من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۳۹۴.</ref>

هر چند سند شیخ صدوق در من لا یحضره الفقیه و در آمالی به خاطر ضعیف بودن یونس بن ظبیان معتبر نیست؛<ref>رک: رجال النجاشی، ص۴۴۸. رجال علامه حلی (حسن بن یوسف)، ص۲۶۶؛ نقد الرجال تفرشی، ج۱، ص۱۰۸. جامع الرواه اردبیلی، ج۲، ص۳۵۵. معجم رجال الحدیث خوئی، ج۲۱، ص۲۰۵.</ref> اما سلسله سند شیخ صدوق در کتاب معانی الاخبار صحیح و معتبر می‌باشد و همه راویان آن ثقه هستند<ref>رک: نرم‌افزار درایه النور. نرم‌افزار اسناد شیخ صدوق.</ref> و با این نگاه می‌توان گفت هر سه سند روایت قابل استناد است.