زبان وحی به پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ذکر روایت و تصحیح منابع) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
آیا وحی خداوند به همه پیامبران به زبان عربی بوده است؟ | آیا وحی خداوند به همه پیامبران به زبان عربی بوده است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
خداوند پیام خود را توسط فرشته وحی، به زبان مردم به پیامبر می‌رسانید، و بعد هم پیامبر عین همان کلمات را برای مردم بیان می‌کرد. براساس آیات قرآن، پیامبران به زبان قوم خودشان با مردم صحبت کرده و دین را تبلیغ می‌کردند: {{قرآن|ترجمه=ما هیچ رسولی را نفرستادیم، مگر به زبان همان قوم که برای آنها فرستاده شده بود.|سوره=ابراهیم |آیه= ۴}} هم‌زبانی پیامبر با قومش، حتی در مورد پیامبرانی که دعوت جهانی داشتند نیز وجود داشت.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیه، | خداوند پیام خود را توسط فرشته وحی، به زبان مردم به پیامبر می‌رسانید، و بعد هم پیامبر عین همان کلمات را برای مردم بیان می‌کرد. براساس آیات قرآن، پیامبران به زبان قوم خودشان با مردم صحبت کرده و دین را تبلیغ می‌کردند: {{قرآن|ترجمه=ما هیچ رسولی را نفرستادیم، مگر به زبان همان قوم که برای آنها فرستاده شده بود.|سوره=ابراهیم |آیه= ۴}} هم‌زبانی پیامبر با قومش، حتی در مورد پیامبرانی که دعوت جهانی داشتند نیز وجود داشت.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۶۹.</ref> | ||
در روایات در مورد زبان [[وحی]] پیامبران آمده که وحی به انبیاء به زبان قوم‌شان بوده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج۱۱، ص۴۲ و ج۱۶، ص۱۳۴، ج۱۸، ص۲۶۳، | در روایات در مورد زبان [[وحی]] پیامبران آمده که وحی به انبیاء به زبان قوم‌شان بوده است. از امام باقر(ع) روایت شده است که حضرت فرموده‌اند خداوند وحی را فقط به زبان عربی نازل نموده‌‌است و هر پیامبری آن وحی را به زبان قوم خودش می‌شنید.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسه دارالوفاء، ج۱۱، ص۴۲ و ج۱۶، ص۱۳۴، ج۱۸، ص۲۶۳،</ref> | ||
علامه طباطبائی در مورد [[قرآن]] معتقد است، قرآن هم الفاظ آن و هم عربی بودن آن در وحی دریافت شده است.<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1360ش، ج 11، ص101</ref> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||