قتل در فراش: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۳:

# عمل ارتکابی بیش از حد لازم نباشد.

# توسل به قوای دولتی بدون فوت وقت عملاً ممکن نباشد یا مداخله قوای مذکور در رفع تجاوز و خطر مؤثر واقع نشود.»<ref>قانون مجازات اسلامی، ماده ۶۱</ref>

یکی از مواردی که دفاع از آن جایز بلکه واجب می‌باشد، علاوه بر مال و تن، ناموس فرد می‌باشد و اگر این دفاع منجر به کشته شدن مهاجم گردد، خون مهاجم هدر و بی‌ارزش است و گناهی بر فرد مدافع نیست. کما این که فقها هم به این مطلب تصریح دارند از جمله امام خمینی می‌فرمایند: اگر آن مهاجم به حریم وی چه همسرش باشد و چه غیر همسرش هجوم ببرد و بخواهد به ناموس او تجاوز کند، دفاع به هر نحوی که ممکن باشد واجب است هر چند منجر به کشته شدن مهاجم گردد.<ref>تحریر الوسیله، ج۱، کتاب امر به معروف و نهی از منکر، فصل در دفاع، گفتار دوم، مسئله ۴</ref>

یکی از مواردی که دفاع از آن جایز بلکه واجب می‌باشد، علاوه بر مال و تن، ناموس فرد می‌باشد و اگر این دفاع منجر به کشته شدن مهاجم گردد، خون مهاجم هدر و بی‌ارزش است و گناهی بر فرد مدافع نیست. کما این که فقها هم به این مطلب تصریح دارند از جمله [[امام خمینی]] می‌فرمایند: اگر آن مهاجم به حریم وی چه همسرش باشد و چه غیر همسرش هجوم ببرد و بخواهد به ناموس او تجاوز کند، دفاع به هر نحوی که ممکن باشد واجب است هر چند منجر به کشته شدن مهاجم گردد.<ref>تحریر الوسیله، ج۱، کتاب امر به معروف و نهی از منکر، فصل در دفاع، گفتار دوم، مسئله ۴</ref>

'''داشتن شاهد و بینه'''

~~=== داشتن شاهد و بینه ===~~

در مواردی که زدن و زخمی کردن و کشتن کسی جایز است جوازش تنها از نظر بازخواست الهی است که از این نظر هیچ بازخواستی در متن واقع ندارد، و امّا از نظر ظاهر، قاضی طبق موازین قضا حکم می‌کند؛ بنابراین اگر کسی را به قتل برساند و ادعا کند که او را در بستر همسرم دیدم و کشتم و شاهدی طبق مقررات شرع بر مدعای خود نیاورد، قاضی او را محکوم به [[قصاص]] می‌کند و هم چنین است در نظایر این مسئله.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله</ref>