مقاصد الشریعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۹ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۵: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
...
'''مقاصد الشریعه''' به اهداف و غایت احکام دین توجه دارد و سعی دارد در استنباط احکام شرعی، مصالح و مفاسد بندگان و هدف شارع را لحاظ کند. حفظ دین، جان، عقل، نسل و مال بندگان از مصالح ضروریه در مقاصد شریعت تلقی شده است. مقاصد شریعت موضوعی برآمده از مبحث تعلیل احکام است. فقیه به استناد آیات، احادیث معتبر، عقل و بنای عقلا، مشروعیت و موارد مقاصد شریعت را بیان می‌کند. مقاصد شریعت می‌تواند مؤسس حکم یا نافی حکم بشوند.
==تعریف==
...


== تیتر ==
مقاصد الشریعه در میان شیعه به دلیل نوع منابع و ساختار اجتهاد و نیز شرایط تاریخی کمتر دیده می‌شود و بیشتر اصطلاح حکمت و علت به کار رفته است. نخستین اثر بر جای مانده در این موضوع کتاب ''علل الشرایع و الاحکام'' نوشته [[شیخ صدوق]] (درگذشت: ۳۸۱ق) است. بحث از علل احکام را به نوعی بحث از مقاصد دانسته‌اند. اصطلاح مقاصد الشریعة در میان اهل سنت رایج است و کتاب‌هایی از گذشته تاکنون در مورد آن نوشته شده است. ابواسحاق شاطبی (درگذشت: ۷۹۰ق)،  در کتاب الموافقات فی اصول الشریعه اولین کسی شناخته میشود که مفصل به مقاصد شریعت پرداخته است.
مقاصد شریعت می‌تواند مؤسس حکم یا نافی حکم بشوند.


در عامه مهم‌ترین کتابی که به این بحث پرداخته است، کتاب «الموافقات شاطبی» است. بخش سوم این کتاب مقاصد شریعت است و در حدی است که گویا مقاصد شریعه را گویا یک علم غیر از علم اصول تلقی کرده است.مقاصد شریعه را به عنوان یک مبحث از مباحث علم اصول تلقی می‌کنیم و در ذیل مباحث اصول می‌آوریم آنجا خواستند بگویند این بالاتر از علم اصول است.
== تعریف و جایگاه ==
مقاصد شریعت اهدافی است که شارع در تشریع خود آنها را لحاظ کرده است و اساساً احکام شرعی برای تحقق این اهداف جعل شده است.<ref>گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.</ref> به معنای دیگر مقاصد شریعت عبارت از اهدافی است که در شریعت به منظور جلب مصالح و دفع مفاسد بندگان، از ناحیه شارع دنبال می‌شود.<ref>محمدی، جلال، «مقاصد الشریعه از منظر فقهی شهید صدر (ره) به روایت اهل سنت»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۷۳.</ref>


مقاصد شریعه یکی از قواعدی است که در استنباط احکام شرعی می‌تواند تأثیر بگذارد و لذا در اصول قرار می‌گیرد اما اهمیت مسئله تا آنجا است که تلقی به علم مستقل شده است و فصل سوم الموافقات همین مقاصد شریعه است گرچه در آنجا هم او می‌گوید این را غزالی و دیگران هم دارند.
مقاصد شریعت به اعتبار اهمیت، به ضروریات، حاجیات و تحسینات تقسیم شده‌اند که حفظ دین، جان، عقل، نسل و مال بندگان از مصالح ضروریه تلقی شده است.<ref>محمدی، جلال، «مقاصد الشریعه از منظر فقهی شهید صدر (ره) به روایت اهل سنت»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۷۳.</ref> [[غزالی]] (۴۵۰ ـ ۵۰۵ق) در کتاب ''المستصفی'' چنین می‌نویسد: «مقصود ما از مصلحت محافظت بر مقصود شرع می‌باشد و مقصود شرع از خلق پنج مورد می‌باشد که عبارتند از: دین، نفس، عقل، نسل و مال آنها حفظ شود و هر چیزی که متضمن حفظ این پنج مورد باشد، مصلحت است و هر آنچه که موجب فوت این مصالح می‌شود، مفسده و دفع آن مصلحت است».<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول، پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۵.</ref> از راه مقاصد شریعت مفاهیمی چون حقوق و انواع آزادی‌های فردی و اجتماعی، عدالت، کرامت و بسیاری مفاهیم دیگر در استنباط احکام شرعی اهمیت پیدا می‌کند.<ref>ابوالمحمدی، محمدرسول، «مقاصد الشریعه و حقوق و آزادی‌های اجتماعی»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.</ref>


تقسیماتی که اینجا ملاحظه کردید ضروریات و حاجیات و کمالیات و یا تحسینیات تقسیم شده است.
مقاصد شریعت موضوعی برآمده از مبحث تعلیل احکام، که گاهی به عنوان موضوعی از موضوعات علم اصول و گاه به عنوان علمی مستقل مطرح می‌شود است.<ref>پارسا، فرزاد، «چیستی و تطور نظریه مقاصد الشریعه»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۹۵.</ref> فقیه به استناد آیات، احادیث معتبر، عقل و بنای عقلا، مشروعیت و موارد مقاصد شریعت را بیان می‌کند.<ref>محمدی، جلال، «مقاصد الشریعه از منظر فقهی شهید صدر (ره) به روایت اهل سنت»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۷۳.</ref> نصوص، متون دینی و عقل سلیم، بر هدفمند بودن شریعت اسلام دلالت دارد، بدون هیچ تردیدی معتبرترین منبع برای تبیین مقاصد شریعت، ''قرآن''، احادیث و عقل است؛ بنابراین باید در تفسیر مقاصد شریعت به این سه منبع رجوع کرد.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول، پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۶.</ref> مقاصد شریعت می‌تواند مؤسس حکم یا نافی حکم بشوند.<ref>«[https://eshia.ir/feqh/archive/text/arafi/osool/1400/14000629/ درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی]»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.</ref> مقاصد در حوزه استنباط در تضییق و توسعه روایات، ارزیابی دلالت روایات و به عنوان مرحج در تعارض روایات می‌تواند نقش مهمی را ایفا کند.<ref>گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.</ref> مقاصد شریعه یکی از قواعدی است که در استنباط احکام شرعی می‌تواند تأثیر بگذارد و لذا در اصول فقه قرار می‌گیرد.<ref>«[https://eshia.ir/feqh/archive/text/arafi/osool/1400/14000629/ درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی]»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.</ref>


کسی که این بحث را پر و بال داده و ابعاد و زوایای مختلف آن را کاویده و توسعه داده است شاطبی در الموافقات است و بعضی از متأخرین که از او گرفته‌اند و آن را تنقیح و تقریر کرده و نشر داده‌اند.
گفته شده نظریه مقاصدالشریعه، هیچ‌گاه نتوانست در قامت یک نظریه تفسیری رقیب جدی برای رویکرد اصاله الظهور اصولیون ظاهر شود.<ref>قاری سیدفاطمی، سیدمحمد، «رویکردی عدلیه ای به نظریه مقاصد و پیامدهای حقوق بشری»، تحقیقات حقوقی، شماره ۷۵،  پاییز ۱۳۹۵، ص۱۱.</ref>


کتاب‌های اصولی ما مثل مرحوم شهید در این القواعد و الفوائد مطالبی دارند که بیشتر تحت تأثیر همان سخنان عامه است که در کتاب الفائق هم صفحه 238 در تعلیقه از شهید نقل کرده است شهید اول در القواعد و الفوائد فرموده‌اند المصالح علی ثلاثة اقسام: اول مصالح ضروریه کالنفقة الانسان علی نفسه و حاجیه (قسم دوم) نفقته علی زوجته و تمامیه کالنفقته علی اقاربه لانها من تتمة مکارم الاخلاقه.<ref>«[https://eshia.ir/feqh/archive/text/arafi/osool/1400/14000629/ درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی]»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.</ref>
=== تفسیر مقاصدی ===
تفسیر مقاصدی، تفسیری است که به بیان مقاصد قرآن که احکام به خاطر آنها تشریع شده و نیز کشف معانی الفاظ به معنای توسعه در دلالت‌ها با مراعات سایر قواعد تفسیر می‌پردازد. افرادی نظیر [[ترمذی]] (درگذشت: ۲۷۹ق) و [[شیخ صدوق]] از کسانی بودند که به موضوع مقاصد شریعت اهتمام ورزیدند و این اندیشه پس از این افراد فراز و فرودهایی را طی کرد. در دوران معاصر نیز [[ابن عاشور]] از زمره مفسرانی است که به این مهم در تفسیر قرآنی خویش توجه وافری نمود. ابن عاشور در پی نوعی تجدید حیات علمی، نوزایش دینی و رهاسازی امت از جمود بر مبنای روش‌های پذیرفته شده دینی و عقلی و از طریق اصلاح باورها، اندیشه و عمل در عین احترام به دست‌آوردهای قابل قبول پیشینیان، دست به نگارش این تفسیر زد.<ref>قاسم پور راوندی، محسن، و بهزادیان، کیومرث، «سیر تاریخی مقاصد الشریعه و دستاوردهای تفسیری آن با تأکید بر دیدگاه ابن عاشور»، مطالعات تاریخی قرآن و حدیث، شماره ۷۴، بهار ۱۴۰۲ش، ص۱۱۲.</ref>
 
== مقاصد الشریعه در شیعه ==
مقاصد الشریعه در میان شیعه به دلیل نوع منابع و ساختار اجتهاد و نیز شرایط تاریخی کمتر دیده می‌شود و بیشتر اصطلاح حکمت و علت به کار رفته است. مقاصد شارع و نصوص مبین آن در فقه امامیه نمی‌تواند به عنوان منبع حکم شرعی قرار بگیرد.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۱.</ref>
 
آنگونه که کتب فهرست نشان می‌دهد، مسئله مقاصد نزد عالمان شیعی از اواخر قرن سوم رونق می‌گیرد و با عنوان ''کتاب العلل'' تحریر می‌شود، از این کتابها جز نامی در فهرستها اثر دیگری در دست نیست. نخستین اثر بر جای مانده کتاب ''علل الشرایع و الاحکام'' نوشته [[شیخ صدوق]] (درگذشت: ۳۸۱ق) است. بحث از علل احکام را به نوعی بحث از مقاصد دانسته‌اند. گفتنی است کتاب‌هایی درباره علل پاره‌ای از احکام شرعی نیز در همان زمان نوشته شده است. از آن پس، دیگر آثاری در این زمینه‌ها مشهود نیست، جز اشاراتی کوتاه که در مدخل کتب فقهی صورت گرفته است. به عنوان مثال [[شهید اول]] (د ۷۸۶ق) در کتاب ''القواعد و الفوائد'' به اجمال از این مسئله چنین سخن گفته است. به جز اینها آثار دیگری که به اهداف فقه و مقاصد شریعت به صورت عام و فراگیر پرداخته باشد، مشاهده نمی‌شود، اما به صورت جزئی‌تر با عنوان تنقیح مناط یا ملاک حکم در کتاب‌های اصولی و فقهی اشاراتی موجز به چشم می‌خورد.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۷.</ref>
 
== مقاصد الشریعه در اهل‌سنت ==
یکی از روش‌های اجتهادی در علم فقه که امروزه درمیان اهل سنت جایگاه ویژه ای پیدا کرده روش اجتهاد مقاصدی است که این روش نیز مانند سایر روش‌ها دارای مبانی و ویژگیهای خاص به خود است.<ref>گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.</ref> اصطلاح مقاصد الشریعة در میان اهل‌سنت رایج است و کتاب‌هایی از گذشته تاکنون در مورد آن نوشته شده است. اهل‌سنت مقاصد شارع و مصلحت را در قالب قیاس، عقل، عرف، سد ذرایع، استحسان و عمدتاً استصلاح (مصالح مرسله) در سند حکم شرعی به کار می‌گیرند.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول، پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۱.</ref>
 
موضوع مقاصد الشریعه را [[غزالی]] و دیگران بحث کرده‌اند اما کسی که این بحث را پر و بال داده و ابعاد و زوایای مختلف آن را کاویده و توسعه داده است [[شاطبی]] در الموافقات است و بعضی از متأخرین آن را تنقیح و تقریر کرده و نشر داده‌اند.<ref>«[https://eshia.ir/feqh/archive/text/arafi/osool/1400/14000629/ درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی]»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.</ref> بخش سوم این کتاب مقاصد شریعت است و در حدی است که گویا مقاصد شریعه را گویا یک علم غیر از علم اصول تلقی کرده است و خواسته است که بگوید این بالاتر از علم اصول است.<ref>«[https://eshia.ir/feqh/archive/text/arafi/osool/1400/14000629/ درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی]»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.</ref> پس از اثر ابواسحاق شاطبی (الموافقات فی اصول الشریعه)، نظریه مقاصدی توانست بسان رویکردی تفسیری، و گاه همچون نوعی نظریه فلسفه حقوق در تبیین ماهیت، کارکرد و اهداف شریعت جایگاهی برجسته در ادبیات نظری هنجاری مسلمانان بیابد.<ref>قاری سیدفاطمی، سیدمحمد، «رویکردی عدلیه ای به نظریه مقاصد و پیامدهای حقوق بشری»، تحقیقات حقوقی، شماره ۷۵،  پاییز ۱۳۹۵، ص۱۱.</ref>
 
امروزه در کنار فقیهان مقاصدگرای اهل‌سنت همچون [[یوسف القرضاوی]] و [[احمد الریسونی]]، برخی از نواندیشان مانند محمد ارکون، محمد عابد الجابری، [[عبدالمجید الشرفی]] و شاگردانش، به سبب آن که علم اصول فقه رایج را ناکارآمد دانسته‌اند، دم از «مقاصد الشریعه» زده و علم مقاصد الشریعه را به عنوان بهترین گزینه برای جایگزینی با اصول فقه مطرح کرده‌اند. در سال‌های اخیر مجموعه ارزشمندی در ده مجلّد با نام «الدلیل الإرشادی إلی مقاصد الشریعه الإسلامیه» توسّط دکتر محمّد کمال‌الدین امام استاد و رئیس بخش شریعت دانشکدهٔ حقوق دانشگاه اسکندریه مصر تألیف شده است. این اثر مجموع کتب، رساله‌ها و پایان‌نامه‌های دانشگاهی و حوزوی و همچنین مقالات تألیف شده در این زمینه را گردآوری کرده است.<ref>«[http://ijtihadnet.ir/آیا-نواندیشان-مقاصد-الشریعة-را-باور/ آیا نواندیشان «مقاصد الشریعه» را باور دارند؟/ حمیدرضا تمدن]»، شبکه اجتهاد، بازدید: ۱۸ آبان ۱۴۰۳ش.</ref> کتاب «اهداف دین از دیدگاه شاطبی» اثر احمد ریسونی و ترجمه [[سید حسن اسلامی]] و سید محمدعلی ابهری در توضیح اندیشه‌های مقاصد شریعت شاطبی منتشر شده است.<ref>«[https://www.mehrnews.com/news/5935715/کتاب-اهداف-دین-از-دیدگاه-شاطبی-به-چاپ-دوم-رسید کتاب اهداف دین از دیدگاه شاطبی به چاپ دوم رسید]»، خبرگزاری مهر، بازدید: ۱۸ آبان ۱۴۰۳ش.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =فقه
| شاخه فرعی۱ =
| شاخه فرعی۱ =
| شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۰

سؤال

مقاصد الشریعه چیست؟

مقاصد الشریعه به اهداف و غایت احکام دین توجه دارد و سعی دارد در استنباط احکام شرعی، مصالح و مفاسد بندگان و هدف شارع را لحاظ کند. حفظ دین، جان، عقل، نسل و مال بندگان از مصالح ضروریه در مقاصد شریعت تلقی شده است. مقاصد شریعت موضوعی برآمده از مبحث تعلیل احکام است. فقیه به استناد آیات، احادیث معتبر، عقل و بنای عقلا، مشروعیت و موارد مقاصد شریعت را بیان می‌کند. مقاصد شریعت می‌تواند مؤسس حکم یا نافی حکم بشوند.

مقاصد الشریعه در میان شیعه به دلیل نوع منابع و ساختار اجتهاد و نیز شرایط تاریخی کمتر دیده می‌شود و بیشتر اصطلاح حکمت و علت به کار رفته است. نخستین اثر بر جای مانده در این موضوع کتاب علل الشرایع و الاحکام نوشته شیخ صدوق (درگذشت: ۳۸۱ق) است. بحث از علل احکام را به نوعی بحث از مقاصد دانسته‌اند. اصطلاح مقاصد الشریعة در میان اهل سنت رایج است و کتاب‌هایی از گذشته تاکنون در مورد آن نوشته شده است. ابواسحاق شاطبی (درگذشت: ۷۹۰ق)، در کتاب الموافقات فی اصول الشریعه اولین کسی شناخته میشود که مفصل به مقاصد شریعت پرداخته است.

تعریف و جایگاه

مقاصد شریعت اهدافی است که شارع در تشریع خود آنها را لحاظ کرده است و اساساً احکام شرعی برای تحقق این اهداف جعل شده است.[۱] به معنای دیگر مقاصد شریعت عبارت از اهدافی است که در شریعت به منظور جلب مصالح و دفع مفاسد بندگان، از ناحیه شارع دنبال می‌شود.[۲]

مقاصد شریعت به اعتبار اهمیت، به ضروریات، حاجیات و تحسینات تقسیم شده‌اند که حفظ دین، جان، عقل، نسل و مال بندگان از مصالح ضروریه تلقی شده است.[۳] غزالی (۴۵۰ ـ ۵۰۵ق) در کتاب المستصفی چنین می‌نویسد: «مقصود ما از مصلحت محافظت بر مقصود شرع می‌باشد و مقصود شرع از خلق پنج مورد می‌باشد که عبارتند از: دین، نفس، عقل، نسل و مال آنها حفظ شود و هر چیزی که متضمن حفظ این پنج مورد باشد، مصلحت است و هر آنچه که موجب فوت این مصالح می‌شود، مفسده و دفع آن مصلحت است».[۴] از راه مقاصد شریعت مفاهیمی چون حقوق و انواع آزادی‌های فردی و اجتماعی، عدالت، کرامت و بسیاری مفاهیم دیگر در استنباط احکام شرعی اهمیت پیدا می‌کند.[۵]

مقاصد شریعت موضوعی برآمده از مبحث تعلیل احکام، که گاهی به عنوان موضوعی از موضوعات علم اصول و گاه به عنوان علمی مستقل مطرح می‌شود است.[۶] فقیه به استناد آیات، احادیث معتبر، عقل و بنای عقلا، مشروعیت و موارد مقاصد شریعت را بیان می‌کند.[۷] نصوص، متون دینی و عقل سلیم، بر هدفمند بودن شریعت اسلام دلالت دارد، بدون هیچ تردیدی معتبرترین منبع برای تبیین مقاصد شریعت، قرآن، احادیث و عقل است؛ بنابراین باید در تفسیر مقاصد شریعت به این سه منبع رجوع کرد.[۸] مقاصد شریعت می‌تواند مؤسس حکم یا نافی حکم بشوند.[۹] مقاصد در حوزه استنباط در تضییق و توسعه روایات، ارزیابی دلالت روایات و به عنوان مرحج در تعارض روایات می‌تواند نقش مهمی را ایفا کند.[۱۰] مقاصد شریعه یکی از قواعدی است که در استنباط احکام شرعی می‌تواند تأثیر بگذارد و لذا در اصول فقه قرار می‌گیرد.[۱۱]

گفته شده نظریه مقاصدالشریعه، هیچ‌گاه نتوانست در قامت یک نظریه تفسیری رقیب جدی برای رویکرد اصاله الظهور اصولیون ظاهر شود.[۱۲]

تفسیر مقاصدی

تفسیر مقاصدی، تفسیری است که به بیان مقاصد قرآن که احکام به خاطر آنها تشریع شده و نیز کشف معانی الفاظ به معنای توسعه در دلالت‌ها با مراعات سایر قواعد تفسیر می‌پردازد. افرادی نظیر ترمذی (درگذشت: ۲۷۹ق) و شیخ صدوق از کسانی بودند که به موضوع مقاصد شریعت اهتمام ورزیدند و این اندیشه پس از این افراد فراز و فرودهایی را طی کرد. در دوران معاصر نیز ابن عاشور از زمره مفسرانی است که به این مهم در تفسیر قرآنی خویش توجه وافری نمود. ابن عاشور در پی نوعی تجدید حیات علمی، نوزایش دینی و رهاسازی امت از جمود بر مبنای روش‌های پذیرفته شده دینی و عقلی و از طریق اصلاح باورها، اندیشه و عمل در عین احترام به دست‌آوردهای قابل قبول پیشینیان، دست به نگارش این تفسیر زد.[۱۳]

مقاصد الشریعه در شیعه

مقاصد الشریعه در میان شیعه به دلیل نوع منابع و ساختار اجتهاد و نیز شرایط تاریخی کمتر دیده می‌شود و بیشتر اصطلاح حکمت و علت به کار رفته است. مقاصد شارع و نصوص مبین آن در فقه امامیه نمی‌تواند به عنوان منبع حکم شرعی قرار بگیرد.[۱۴]

آنگونه که کتب فهرست نشان می‌دهد، مسئله مقاصد نزد عالمان شیعی از اواخر قرن سوم رونق می‌گیرد و با عنوان کتاب العلل تحریر می‌شود، از این کتابها جز نامی در فهرستها اثر دیگری در دست نیست. نخستین اثر بر جای مانده کتاب علل الشرایع و الاحکام نوشته شیخ صدوق (درگذشت: ۳۸۱ق) است. بحث از علل احکام را به نوعی بحث از مقاصد دانسته‌اند. گفتنی است کتاب‌هایی درباره علل پاره‌ای از احکام شرعی نیز در همان زمان نوشته شده است. از آن پس، دیگر آثاری در این زمینه‌ها مشهود نیست، جز اشاراتی کوتاه که در مدخل کتب فقهی صورت گرفته است. به عنوان مثال شهید اول (د ۷۸۶ق) در کتاب القواعد و الفوائد به اجمال از این مسئله چنین سخن گفته است. به جز اینها آثار دیگری که به اهداف فقه و مقاصد شریعت به صورت عام و فراگیر پرداخته باشد، مشاهده نمی‌شود، اما به صورت جزئی‌تر با عنوان تنقیح مناط یا ملاک حکم در کتاب‌های اصولی و فقهی اشاراتی موجز به چشم می‌خورد.[۱۵]

مقاصد الشریعه در اهل‌سنت

یکی از روش‌های اجتهادی در علم فقه که امروزه درمیان اهل سنت جایگاه ویژه ای پیدا کرده روش اجتهاد مقاصدی است که این روش نیز مانند سایر روش‌ها دارای مبانی و ویژگیهای خاص به خود است.[۱۶] اصطلاح مقاصد الشریعة در میان اهل‌سنت رایج است و کتاب‌هایی از گذشته تاکنون در مورد آن نوشته شده است. اهل‌سنت مقاصد شارع و مصلحت را در قالب قیاس، عقل، عرف، سد ذرایع، استحسان و عمدتاً استصلاح (مصالح مرسله) در سند حکم شرعی به کار می‌گیرند.[۱۷]

موضوع مقاصد الشریعه را غزالی و دیگران بحث کرده‌اند اما کسی که این بحث را پر و بال داده و ابعاد و زوایای مختلف آن را کاویده و توسعه داده است شاطبی در الموافقات است و بعضی از متأخرین آن را تنقیح و تقریر کرده و نشر داده‌اند.[۱۸] بخش سوم این کتاب مقاصد شریعت است و در حدی است که گویا مقاصد شریعه را گویا یک علم غیر از علم اصول تلقی کرده است و خواسته است که بگوید این بالاتر از علم اصول است.[۱۹] پس از اثر ابواسحاق شاطبی (الموافقات فی اصول الشریعه)، نظریه مقاصدی توانست بسان رویکردی تفسیری، و گاه همچون نوعی نظریه فلسفه حقوق در تبیین ماهیت، کارکرد و اهداف شریعت جایگاهی برجسته در ادبیات نظری هنجاری مسلمانان بیابد.[۲۰]

امروزه در کنار فقیهان مقاصدگرای اهل‌سنت همچون یوسف القرضاوی و احمد الریسونی، برخی از نواندیشان مانند محمد ارکون، محمد عابد الجابری، عبدالمجید الشرفی و شاگردانش، به سبب آن که علم اصول فقه رایج را ناکارآمد دانسته‌اند، دم از «مقاصد الشریعه» زده و علم مقاصد الشریعه را به عنوان بهترین گزینه برای جایگزینی با اصول فقه مطرح کرده‌اند. در سال‌های اخیر مجموعه ارزشمندی در ده مجلّد با نام «الدلیل الإرشادی إلی مقاصد الشریعه الإسلامیه» توسّط دکتر محمّد کمال‌الدین امام استاد و رئیس بخش شریعت دانشکدهٔ حقوق دانشگاه اسکندریه مصر تألیف شده است. این اثر مجموع کتب، رساله‌ها و پایان‌نامه‌های دانشگاهی و حوزوی و همچنین مقالات تألیف شده در این زمینه را گردآوری کرده است.[۲۱] کتاب «اهداف دین از دیدگاه شاطبی» اثر احمد ریسونی و ترجمه سید حسن اسلامی و سید محمدعلی ابهری در توضیح اندیشه‌های مقاصد شریعت شاطبی منتشر شده است.[۲۲]

منابع

  1. گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.
  2. محمدی، جلال، «مقاصد الشریعه از منظر فقهی شهید صدر (ره) به روایت اهل سنت»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۷۳.
  3. محمدی، جلال، «مقاصد الشریعه از منظر فقهی شهید صدر (ره) به روایت اهل سنت»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۷۳.
  4. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول، پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۵.
  5. ابوالمحمدی، محمدرسول، «مقاصد الشریعه و حقوق و آزادی‌های اجتماعی»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.
  6. پارسا، فرزاد، «چیستی و تطور نظریه مقاصد الشریعه»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۹۵.
  7. محمدی، جلال، «مقاصد الشریعه از منظر فقهی شهید صدر (ره) به روایت اهل سنت»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۷۳.
  8. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول، پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۶.
  9. «درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.
  10. گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.
  11. «درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.
  12. قاری سیدفاطمی، سیدمحمد، «رویکردی عدلیه ای به نظریه مقاصد و پیامدهای حقوق بشری»، تحقیقات حقوقی، شماره ۷۵، پاییز ۱۳۹۵، ص۱۱.
  13. قاسم پور راوندی، محسن، و بهزادیان، کیومرث، «سیر تاریخی مقاصد الشریعه و دستاوردهای تفسیری آن با تأکید بر دیدگاه ابن عاشور»، مطالعات تاریخی قرآن و حدیث، شماره ۷۴، بهار ۱۴۰۲ش، ص۱۱۲.
  14. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۱.
  15. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۷.
  16. گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.
  17. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول، پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۱.
  18. «درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.
  19. «درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.
  20. قاری سیدفاطمی، سیدمحمد، «رویکردی عدلیه ای به نظریه مقاصد و پیامدهای حقوق بشری»، تحقیقات حقوقی، شماره ۷۵، پاییز ۱۳۹۵، ص۱۱.
  21. «آیا نواندیشان «مقاصد الشریعه» را باور دارند؟/ حمیدرضا تمدن»، شبکه اجتهاد، بازدید: ۱۸ آبان ۱۴۰۳ش.
  22. «کتاب اهداف دین از دیدگاه شاطبی به چاپ دوم رسید»، خبرگزاری مهر، بازدید: ۱۸ آبان ۱۴۰۳ش.