الگو:سوال برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #fff4f0; border-radius: 5px; font-size: 115%">
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #fff4f0; border-radius: 5px; font-size: 115%">
محتوای خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا چه بوده است؟
در روایاتی از امام حسن عسکری(ع) نشانه‌های شیعه حقیقی گفته شده است. این روایات در چه منبعی آمده‌اند؟
</div>
</div>


'''خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا''' که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] به مذمت مردم کوفه به دلیل پیمان‌شکنی پرداخته و حرام‌خواری را علت این پیمان‌شکنی قلمداد کرده است.
'''نشانه‌های شیعه از نظر امام حسن عسکری(ع)''' با ایجاد تفاوت میان [[شیعه]] و دوستدار اهل‌بیت(ع) و ارائه برخی ویژگی‌های عملی برای شیعه انجام شده است.


از نظر محققان، امام حسین(ع) در خطبه دوم خود در [[روز عاشورا]] تلاش کرده تا توجه مردم کوفه را به این حقیقت جلب کند که آنان با شمشیری که متعلق به خاندان پیامبر(ص) است علیه این خاندان قیام کرده‌اند و نیرویی را که اسلام به آنان ارزانی داشته بر ضد خود اسلام به کار برده‌اند. برخی از جملات این خطبه به‌عنوان شعار نهضت عاشورا قلمداد شده است.
از نظر برخی محققان، شیعه امامیه کسی است که رابطه فکری و دینی در حد اعتقاد به امامت ائمه دوازدگانه(ع) پس از رحلت رسول خدا(ص) داشته باشد. گفته شده که این اصطلاح نزد شیعه شامل محبان، که تنها دوستدار اهل‌بیت(ع) به‌معنای عام آن بودند، نمی‌شود. برخی معتقدند که تفاوت میان شیعه و محب در روایتی از [[امام حسن عسکری(ع)]] دقیقاً روشن شده است. در این روایت، امام حسن عسکری(ع) شیعه را کسی دانسته که از سنت‌های ائمه(ع) پیروی کند و تمام اوامر و نواهی آنان را اطاعت کند.


امام حسین(ع) این خطبه را پیش از آغاز جنگ و زمانی که سپاه کوفه آماده حمله بود خواند. زمانی که امام حسین(ع) قصد کرد تا با این سخنرانیِ پایانی حجت را بر سپاه کوفه تمام کند، سپاهیان دشمن با ایجاد سروصدا و هلهله از این کار جلوگیری کردند. امام حسین(ع) در این شرایط سخنان خود را شروع کرد و دلیل عدم سکوت سپاه کوفه را برای نشنیدن سخنان حق را [[حرام‌خواری]] آنان برشمرد.
در روایت مشهور دیگری از امام حسن عسکری(ع)، پنج نشانه برای شیعه ارائه شده است: امام(ع) اولین نشانه عملی شیعه‌بودن یک فرد را نمازهای پنجاه‌گانه دانسته که همان پنجاه و یک نماز واجب و مستحب تشریع‌شده برای یک شبانه روز دانسته شده است. دوم، زیارت اربعین که همین روایت را موجب شیوع [[اربعین حسینی|زیارت اربعین]] امام حسین(ع) در شیعه قلمداد کرده‌اند. سوم، قرار دادن انگشتر در دست راست که علامتی ظاهری قلمداد شده که اساس آن برای دور بودن انگشتر در وقت طهارت از آلودگی و حفظ بهداشت دانسته شده است. چهارم، نماز فراوان خواندن که نشانه آن بر پیشانی ظاهر شود. پنجم، بلند خواندن آیه «بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ» در [[نماز یومیه|نمازهای یومیه]].




{{چپ|[[خطبه دوم امام حسین(ع) در روز عاشورا|... مطالعه بیشتر]]}}
{{چپ|[[نشانه‌های شیعه از نظر امام حسن عسکری(ع)|... مطالعه بیشتر]]}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۹

در روایاتی از امام حسن عسکری(ع) نشانه‌های شیعه حقیقی گفته شده است. این روایات در چه منبعی آمده‌اند؟

نشانه‌های شیعه از نظر امام حسن عسکری(ع) با ایجاد تفاوت میان شیعه و دوستدار اهل‌بیت(ع) و ارائه برخی ویژگی‌های عملی برای شیعه انجام شده است.

از نظر برخی محققان، شیعه امامیه کسی است که رابطه فکری و دینی در حد اعتقاد به امامت ائمه دوازدگانه(ع) پس از رحلت رسول خدا(ص) داشته باشد. گفته شده که این اصطلاح نزد شیعه شامل محبان، که تنها دوستدار اهل‌بیت(ع) به‌معنای عام آن بودند، نمی‌شود. برخی معتقدند که تفاوت میان شیعه و محب در روایتی از امام حسن عسکری(ع) دقیقاً روشن شده است. در این روایت، امام حسن عسکری(ع) شیعه را کسی دانسته که از سنت‌های ائمه(ع) پیروی کند و تمام اوامر و نواهی آنان را اطاعت کند.

در روایت مشهور دیگری از امام حسن عسکری(ع)، پنج نشانه برای شیعه ارائه شده است: امام(ع) اولین نشانه عملی شیعه‌بودن یک فرد را نمازهای پنجاه‌گانه دانسته که همان پنجاه و یک نماز واجب و مستحب تشریع‌شده برای یک شبانه روز دانسته شده است. دوم، زیارت اربعین که همین روایت را موجب شیوع زیارت اربعین امام حسین(ع) در شیعه قلمداد کرده‌اند. سوم، قرار دادن انگشتر در دست راست که علامتی ظاهری قلمداد شده که اساس آن برای دور بودن انگشتر در وقت طهارت از آلودگی و حفظ بهداشت دانسته شده است. چهارم، نماز فراوان خواندن که نشانه آن بر پیشانی ظاهر شود. پنجم، بلند خواندن آیه «بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ» در نمازهای یومیه.