کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

اطلاعات کتاب
موضوع	دعا
زبان	عربی

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۱

سؤال

عدة‌الداعی از کیست و چه محتوایی دارد؟

عدة الداعی و نجاح الساعی

از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.^[۱]

درگاه‌ها

آیین بندگی و نیایش (ترجمه کتاب عدة الداعی)

ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.^[۲] او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.^[۳]

او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.^[۴]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.^[۵]

مؤلف در مقدمه کتاب می‌نویسد چون مناجات با خداوند وسیله نجات و کلید عطاست و اینکه برای اجابت دعا اسباب و خصوصیاتی است، به تألیف این اثر روی آورده و آن را «عدّه الداعی و نجاح الساعی» نام نهاده است.^[۶]

و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏^[۷]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.^[۸]

عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341

الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏

الباب الثاني في أسباب الإجابة

الباب الرابع في كيفية الدعاء

الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر

الباب السادس في تلاوة القرآن‏

خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏

از این کتاب ترجمه‌های مختلفی نیز صورت گرفته است.

منابع

↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۳.
↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۵.
↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۸.
↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۹.
↑ عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
↑ حلی، عدة الداعی، ص۸.
↑ عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
↑ عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[1] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۳.

[2] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۵.

[3] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۸.

[4] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۹.

[5] عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[6] حلی، عدة الداعی، ص۸.

[7] عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[8] عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-==در مذمت ترک نماز==
+{{شروع متن}}
-ترک نماز از گناهان بسيار بزرگ است<ref name=":1">طیب، أطيب البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۱۶۸.</ref> که در روایات به کافر بودن این افراد تصریح شده است.<ref name=":1" /> خداوند در سوره ماعون افرادی که در نماز خود سهل‌انگاری کنند را شایسته ویل (ويل به معنای زيان و دورى از رحمت<ref>طالقانی، پرتوى از قرآن، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۲۷۳.</ref>) دانسته<ref>سوره ماعون، آیات۴-۵.</ref> و مفسران معتقدند شرایط تارک الصلاة از این افراد بدتر خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۳۶۱.</ref>
+{{سوال}}
+عدة‌الداعی از کیست و چه محتوایی دارد؟
+{{پایان سوال}}
+{{پاسخ}}
-در قرآن در وصف کافران پس از مرگ، چنین می‌گوید که نماز را برپا نمی‌کردند.<ref>سوره قیامت، آیه۳۱.</ref> همچنین از نماز گزار نبودن را از ادله شامل شفاعت نشدن در قیامت برشمرده است.<ref>سوره مدثر، آیات ۴۰-۴۸.</ref> قرآن افرادی که توبه کرده، نماز بخوانند و زکات بپردازند، برادر دینی دانسته<ref>سوره توبه، آیه۱۱.</ref> و در صورتی که فردی ترک نماز کرده باشد،‌از دایره برادر دینی خارج است.<ref>قرائتی، تفسير نور، ۱۳۸۳ش، ج۵، ص۲۵.</ref>
+عدة الداعی و نجاح الساعی
+{{جعبه اطلاعات کتاب
+ | عنوان                  =
+ | تصویر                  =عدة الداعی.jpg
+ | اندازه تصویر          =
+ | توضیح_تصویر        =
+ | نام‌های دیگر         =
+ | نویسنده              =
+ | تاریخ نگارش         =
+ | موضوع                 =دعا
+ | سبک                  =
+ | زبان                    =عربی
+ | ویراستار               =
+ | به تصحیح             =
+ | به کوشش            =
+ | تصویرگر                =
+ | طراح جلد              =
+ | تعداد جلد              =
+ | تعداد صفحات          =
+ | قطع                     =
+ | مجموعه                =
+ | ترجمه به دیگر زبان‌ها=
+ | ناشر                    =
+ | محل نشر             =
+ | تاریخ نشر             =
+ | نوبت چاپ             =
+ | شمارگان              =
+ | شابک                  =
+ | نوع رسانه            =
+ | وبسایت ناشر       =
+ | نام کتاب              = <!-- نام کتاب به زبان فارسی -->
+ | مترجم                 = <!-- مترجم به فارسی -->
+ | مشخصات نشر     = <!-- مشخصات نشر در زبان فارسی -->
+ | نسخه الکترونیکی  =
+}}
-از پیامبر اسلام نقل شده که اگر فردی نماز خود را بدون عذر ترک کند، خداوند اعمال او را حبط می‌کند.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۹، ص۲۰۲.</ref> و همچنین شیطان بوسیله ترک نماز، انسان‌ها را به گناهان بزرگ می‌اندازد<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۹، ص۲۰۲.</ref> و خداوند حق دارد ترک کنندگان نماز را به همراه منافقان به جهنم می‌فرستد.<ref>شیخ صدوق، عيون أخبار الرضا عليه السلام، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۳۱.</ref> از امام باقر(ع) روایت شده که سفارش کردند در نمازت سستى مکن، براى این که رسول خدا در وقت مردن فرمود: از من نیست کسى که نماز را سبک بشمارد<ref>کلینی،
+از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref>{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
-الكافي، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۶۹.</ref>
+[[پرونده:ترجمه عده الداعی.jpg|راست|بندانگشتی|276x276پیکسل|آیین بندگی و نیایش (ترجمه کتاب عدة الداعی)]]
-در روایتی از پیامبر نقل شده که اگر کسی سه روز نماز را ترک کرده و بمیرد، غسل و کفن برای او نیست و در قبرستان مسلمانان دفن نمی‌گردد.<ref>شعیری، جامع الأخبار، نجف، ص۷۴.</ref>
-آلوسی نویسنده و مفسر اهل‌سنت گناه ترک نماز به صورت عمدی را بزرگ‌تر از گناه قتل و زنا و سرقت دانسته است.<ref>ألباني، حكم تارك الصلاة، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۵.</ref>
+ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref>
-== صورت‌های ترک نماز==
-مسلمانان اجماع دارند بر اینکه اگر کسی اصل نماز را انکار کرده و واجب بودن آن‌را زیر سوال ببرد، کافر شده واز دایره اسلام خارج شده <ref name=":0">«[https://almoflihun.com/%D9%81%D9%82%D9%87/%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%B2/%D8%AD%DA%A9%D9%85-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DA%A9-%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%84%D8%A7%D9%87/ حکم تارک الصلاه]» سایت مفلحون.</ref> و مرتد است به قتل او فتوا داده‌اند.<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج‌۵، ص۳۵۹.</ref> مگر اینکه ادعا کند نماز نخواندن از روی شبهه‌ای مانند تازه مسلمان شدن بوده باشد.<ref>عاملی (شهید اول)، الدروس الشرعية في فقه الإمامية، ۱۴۱۷ق، ج‌۱، ص۱۴۴.</ref>
-اما اگر کسی به وجوب نماز اعتقاد داشت،‌ اما بدون عذر نماز را ترک کرد، تعزیر می‌گردد و دستور داده می‌شود که نماز بخواند. اگر فرد بر نماز نخواندن باقی ماند و نماز دیگری از او قضا شد دوباره تعزیر می‌شود.<ref name=":2">شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج‌۱، ص۶۸۹.</ref>
+او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref>
-اگر فردی از روی تنبلی نماز خود را ترک کند بدون اینکه وجوب نماز را انکار کند، حکم به فاسق بودن این فرد داده شده است. <ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج‌۵، ص۳۵۹.</ref>
+{{کتاب‌های دعا و زیارت}}
-==کافر بودن و قتل تارک الصلاه==
+و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-برخی روایات به کافر بودن تارک الصلاه، اشاره کرده‌اند:
-* پیامبر اسلام: کسی که از روی عمد، نماز را ترک کند، کافر است.<ref>ابن أبی‌جمهور، عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۲۴.</ref>
-* پیامبر اسلام: میان بندگی خدواند و کفر، ترک نماز است.<ref>شعیری، جامع الأخبار، نجف، ص۷۴.</ref>
-* امام صادق(ع): ترک کننده نماز، کافر است.<ref>کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۷۹.</ref>
-علامه مجلسی معتقد است، ایمان تنها ایمان قلبی نیست بلکه باید با انجام واجبات شرعی و ترک محرمات همراه باشد. به همین جهت در روایات به تارک نماز کافر گفته شده است.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۶، ص۱۲۷.</ref> مسلمانان اتفاق نظر دارند که انکار اصل نماز، موجب خروج از اسلام می‌شود.<ref name=":0" /> علامه حلی فقیه بزرگ شیعه ادعای اجماع بر ارتداد و قتل این نوع افراد کرده است.<ref>حلی، تذكرة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۹۱.</ref>
+مؤلف در مقدمه کتاب می‌نویسد چون مناجات با خداوند وسیله نجات و کلید عطاست و اینکه برای اجابت دعا اسباب و خصوصیاتی است، به تألیف این اثر روی آورده و آن را «عدّه الداعی و نجاح الساعی» نام نهاده است.<ref>حلی، عدة الداعی، ص۸.</ref>
-مسلمانان درباره کسی که با وجود اعتقاد به وجوب نماز، آن را ترک کند، اختلاف نظر دارند.<ref name=":0" /> برخی افراد برای کسی که اعتقاد به وجوب نماز داشته ولی از روی عمد نماز نخواند، دستور به تعزیر داده‌اند و در صورت تکرار در مرتبه سوم یا مرتبه چهارم<ref>عاملی (شهید اول)، الدروس الشرعية في فقه الإمامية، ۱۴۱۷ق، ج‌۱، ص۱۴۴.</ref> به قتل این فرد، فتوا داده‌اند.<ref name=":2" />
+و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-البته برخی مراجع تقلید معاصر معتقدند تنها ترک نماز موجب کفر نمی‌شود؛ آیت‌الله سیستانی از مراجع تقلید دوران حاضر معتقد است مجرد ترک نماز موجب کفر نمی شود اگر چه ترک آن از گناهان بزرگ است.<ref>«[https://www.sistani.org/persian/qa/0852/ پرسش و پاسخ، تارک نماز]»، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سیستانی.</ref> آیت‌الله تبریزی از مراجع معتقد است شخص ترک کننده نماز، نجس نیست.<ref>تبریزی، استفتاءات جديد، قم، ج‌۲، ص۱۱۵.</ref>
+و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-==پانویس==
-{{پانویس۲}}
+عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341
+الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏
+الباب الثاني في أسباب الإجابة
+الباب الثاني في أسباب الإجابة
+الباب الرابع في كيفية الدعاء
+الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر
+الباب السادس في تلاوة القرآن‏
+خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏
+از این کتاب ترجمه‌های مختلفی نیز صورت گرفته است.
 ==منابع==
-* ابن أبی‌جمهور، محمد بن زین الدین، عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، محقق و مصحح: عراقی، مجتبی، دار سید الشهداء للنشر، قم، چاپ اول، 1405ق.
+{{پانویس|۲}}
-* ألباني، محمد ناصرالدین، حكم تارك الصلاة، ریاض، دارالجلالین، ۱۴۱۲ق.
+{{شاخه
-* «[https://www.sistani.org/persian/qa/0852/ پرسش و پاسخ، تارک نماز]»، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سیستانی،  تاریخ بازدید: ۲مهر ۱۴۰۱ش.
+| شاخه اصلی = حدیث
-* تبریزی، جواد بن علی، استفتاءات جدید، قم، دفتر معظم له، چاپ اول، بی‌تا.
+| شاخه فرعی۱ = دعا
-* «[https://almoflihun.com/%D9%81%D9%82%D9%87/%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%B2/%D8%AD%DA%A9%D9%85-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DA%A9-%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%84%D8%A7%D9%87/ حکم تارک الصلاه]» سایت مفلحون، تاریخ بازدید: ۲مهر ۱۴۰۱ش.
+| شاخه فرعی۲ = کتاب‌های دعا
-* حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقهاء، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، قم، چاپ اول، 1414ق.
+| شاخه فرعی۳ =
-* شعیری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، مطبعة حیدریة، نجف، چاپ اول، بی تا.
+}}
-* شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، محقق و مصحح: لاجوردی، مهدی، تهران، نشر جهان، چاپ اول، 1378ق.
+{{تکمیل مقاله
-* شیخ طوسی، ابو جعفر محمد بن حسن، الخلاف، محقق و مصحح: خراسانی، علی، شهرستانی، سید جواد، طه نجف، مهدی، عراقی، مجتبی، ‌دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1407ق.
+| شناسه =
-* طالقانی، سید محمود، پرتوی از قرآن، شرکت سهامی انتشار، تهران، چاپ چهارم، 1362ش.
+| تیترها =
-* طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات اسلام، چاپ دوم، 1378ش.
+| ویرایش =
-* عاملی (شهید اول)، محمد بن مکی، الدروس الشرعیة فی فقه الإمامیة، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1417ق.
+| لینک‌دهی =
-* قرائتی، محسن، تفسیر نور، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، تهران، چاپ یازدهم، 1383ش.
+| ناوبری =
-* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
+| نمایه =
-* مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
+| تغییر مسیر =
-* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.
+| ارجاعات =
-{{نمازها}}
+| بازبینی =
+| تکمیل =
+| اولویت =
+| کیفیت =
+}}
+{{پایان متن}}