کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۹

مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی

عدة الداعی و نجاح الساعی

از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.^[۱]

ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.^[۲] او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.^[۳]

او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.^[۴]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.^[۵]

و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏^[۶]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.^[۷]

عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341

الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏

الباب الثاني في أسباب الإجابة

الباب الرابع في كيفية الدعاء

الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر

الباب السادس في تلاوة القرآن‏

خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏

دریدن لباس در عزاداری

من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم:

ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند.
ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند).
امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید.

منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com

↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۳.
↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۵.
↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۸.
↑ میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۹.
↑ عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
↑ عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
↑ عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[1] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۳.

[2] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۵.

[3] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۸.

[4] میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۹.

[5] عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[6] عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[7] عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{شروع متن}}
+مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی
-{{سوال}}
-دعای یا محسن
-{{پایان سوال}}
-{{پاسخ}}
-== متن دعا ==
-«يَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاكَ الْمُسِي‌ءُ وَ قَدْ أَمَرْتَ الْمُحْسِنَ أَنْ يَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسِي‌ءِ وَ أَنْتَ الْمُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسِي‌ءُ فَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجَاوَزْ عَنْ قَبِيحِ مَا تَعْلَمُ مِنِّي‌؛ «اى خداى نيكوكار! بنده گنهكارت به در خانه تو آمده است تو امر كرده‏اى كه نكوكار از گنهكار بگذرد، تو نيكو كارى و من گنهكارم، به حقّ محمّد و آل محمّد رحمتت را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از كارهاى زشتى كه مى‏دانى از من سرزده بگذر»<ref>مصباح المتهجد، ج‌1، ص: 30‌</ref>
-== پیش از آغاز نماز ==
+عدة الداعی و نجاح الساعی
-و إن كان الأذان لصلاة الظهر صلى ست ركعات من نوافل الزوال ثم أذن ثم صلى ركعتين و أقام بعدهما و يستحب أن يقول بعد الإقامة قبل استفتاح الصلاة<ref>مصباح المتهجد، ج‌1، ص: 30‌</ref>
-مسأله 954 مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام بگويد (1):
+از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref>
-«يٰا مُحْسِنُ قَدْ اتَاكَ الْمُسِي‌ءُ وَ قَدْ امَرْتَ الُمحْسِنَ انْ يَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسِي‌ء انْتَ الُمحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسي‌ءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجٰاوَزْ عَنْ قَبيحِ مٰا تَعْلَمُ مِنّي». يعنى اى خدايى كه به بندگان احسان مى‌كنى بندۀ گنه كار به در خانۀ تو آمده و تو امر كرده‌اى كه نيكوكار از گنه كار بگذرد، تو نيكوكارى و من گناه كار، به حق محمد و آل محمد صلى اللّٰه عليه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد صلى اللّٰه عليه و آله و سلم بفرست و از بديهايى كه مى‌دانى از من سر زده بگذر.
-اين مسأله، در رسالۀ آيت اللّٰه بهجت نيست‌
-توضيح المسائل (محشى - امام خمينى)، ج‌1، ص: 536‌ (1) فاضل، زنجانى: مستحب است قبل از تكبيرة الإحرام بگويد.
-مكارم: مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام به قصد رجاء اين دعا را بخوانند.
-سيستانى: خوب است قبل از تكبيرة الاحرام به قصد رجاء بگوید.<ref>توضيح المسائل (محشى - امام خمينى)، ج‌1، ص: ۵۳۵- ۵۳۶.</ref>
-يستحبّ أن يقول بعد تكبيرة الإحرام بقصد رجاء الثواب هذا الدعاء: «يا مُحسنُ قَد أتاكَ المُسي‌ء<ref>رسالة توضيح المسائل (لمكارم)، ص: 158‌.</ref>
+ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref>
-مستحب است قبل از تكبيرة الاحرام بگويد: «يا محسن قد اتاك المسي‌ء<ref>توضيح المسائل (وحيد)، ص: 191‌</ref>
+او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref>
-مسأله 332: مستحب است قبل از تكبيرة الاحرام بگويد: يا مُحْسِنُ قَدْ اتَاكَ الْمُسِي‌ءُ وَ قَد امَرْتَ الْمُحْسِنَ انْ يَتَجٰاوَزْ عَنِ الْمُسِي‌ء أنْتَ الْمُحْسِنُ<ref>رساله توضيح المسائل (فاضل)، ص: 162‌</ref>
+و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-مستحب است قبل از تكبيرة الاحرام، اين دعا را بخواند: يٰا مُحْسِنُ<ref>توضيح المسائل (امام خمينى)، ص: 211‌</ref>
-يستحبّ أن يقول بعد تكبيرة الإحرام بقصد رجاء الثواب هذا الدعاء: «يا مُحسنُ قَد أتاكَ المُسي‌<ref>رسالة توضيح المسائل (لمكارم)، ص: 158‌
+و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-</ref>
+و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-== موارد دیگر ==
+عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341
-الدعاء منقول باختلاف يسير مع ما في المتن، كما أنّ دعاء «يا محسن قد أتاك المسي‌ء» منقول عن أمير المؤمنين عليه السلام قبل أن يحرم و يكبّر.
-أَن حَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ ع كَانَ إِذَا تَوَضَّأَ ارْتَعَدَتْ مَفَاصِلُهُ وَ اصْفَرَّ لَوْنُهُ فَقِيلَ لَهُ فِي ذَلِكَ فَقَالَ حَقٌّ عَلَى كُلِّ مَنْ وَقَفَ بَيْنَ يَدَيْ رَبِّ الْعَرْشِ أَنْ يَصْفَرَّ لَوْنُهُ وَ تَرْتَعِدَ مَفَاصِلُهُ وَ كَانَ ع إِذَا بَلَغَ بَابَ الْمَسْجِدِ رَفَعَ رَأْسَهُ وَ يَقُولُ إِلَهِي ضَيْفُكَ بِبَابِكَ يَا مُحْسِنُ‏ قَدْ أَتَاكَ‏ الْمُسِي‏ءُ فَتَجَاوَزْ عَنْ قَبِيحِ مَا عِنْدِي بِجَمِيلِ مَا عِنْدَكَ يَا كَرِيم‏<ref>مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏4، ص: 14</ref>
+الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏
-كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع يَقُولُ لِأَصْحَابِهِ‏ مَنْ أَقَامَ الصَّلَاةَ وَ قَالَ قَبْلَ أَنْ يُحْرِمَ وَ يُكَبِّرَ يَا مُحْسِنُ‏ قَدْ أَتَاكَ‏ الْمُسِي‏ءُ<ref>فلاح السائل و نجاح المسائل، ص: 155</ref>
+الباب الثاني في أسباب الإجابة
-== منابع ==
-{{پانویس|۲}}
+الباب الثاني في أسباب الإجابة
-{{شاخه
- | شاخه اصلی =
+الباب الرابع في كيفية الدعاء
-|شاخه فرعی۱ =
-|شاخه فرعی۲ =
+الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر
-|شاخه فرعی۳ =
-}}
+الباب السادس في تلاوة القرآن‏
-{{تکمیل مقاله
- | شناسه =
+خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏
- | تیترها =
- | ویرایش =
+== دریدن لباس در عزاداری ==
- | لینک‌دهی =
+من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم:
- | ناوبری =
+#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند.
- | نمایه =
+#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند).
- | تغییر مسیر =
+#امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید.
- | ارجاعات =
+منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com
- | بازبینی =
- | تکمیل =
- | اولویت =
- | کیفیت =
-}}
-{{پایان متن}}