کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۸۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Nagsheye kabe.PNG|250px|بندانگشتی|]]
مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی
'''شاذَرْوان'''
==معرفی==
شاذروان، برآمدگى كوتاه در اطراف ديوار کعبه است<ref>جامع الفتاوى - مناسك حج، ص: 123‌.</ref> كه به استثناى قسمت حجر اسماعيل، در سه سمت ديگر کعبه وجود دارد.<ref>فرهنگ اعلام جغرافيايى - تاريخى در حديث و سيره نبوى (ترجمه المعالم الأثيره فى السنة و السيرة) نویسنده : حسن شراب، محمد محمد؛ مترجم حميد رضا شيخي    جلد : 1  صفحه : 205.</ref>


امروزه پرده کعبه به میله‌هایی که در شاذروان نصب شده، وصل می‌شود.<ref>«[https://www.makkawi.com/Article/890/الشاذروان-تثبت-به-حلقات-ثوب-الكعبة-المشرفة الشاذروان تُثبّت به حلقات ثوب الكعبة المشرفة]»، سایت قبلة الدنیا.</ref>


مشهور فقیهان شیعه، این برآمدگى را جزو كعبه دانسته‌اند که طواف كننده بايد خارج از آن، طواف كند.<ref>احكام و مناسك حج (منتظرى)، ص: 152‌.</ref> براى اينكه براى طواف كنندگان اشكالى پيش نيايد پايين ديوارها را به ديوار كعبه متصل كرده و طرف بالاى آن را شيب داده‌اند تا راه رفتن بر روى آن ممكن نباشد.<ref> فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 587.</ref>
عدة الداعی و نجاح الساعی


در مقابل برخی عالمان اهل‌سنت از جمله ابن‌تیمیه، شاذروان را بخشی از کعبه ندانسته‌اند.<ref>«[http://www.alharamain.gov.sa/index.cfm?do=cms.conarticle&contentid=5821&categoryid=996 الشاذروان]»، سایت بوابة الحرمین الشریفین.</ref>
از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref>


دهخدا، لغت‌شناس فارسی‌زبان، شاذروان را معرب کلمه شادروان به معنای پرده ٔ بزرگی که پیش در خانه و ایوان ملوک و سلاطین می‌کشند، دانسته است.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه «شادَروان» و «شاذَروان»</ref>
ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref>


با وجود اختلافی که در حقیقت شاذروان وجود دارد،<ref>«[https://www.makkawi.com/Article/890/الشاذروان-تثبت-به-حلقات-ثوب-الكعبة-المشرفة الشاذروان تُثبّت به حلقات ثوب الكعبة المشرفة]»، سایت قبلة الدنیا.</ref> اما شاذروان امروزی را باقی‌مانده از بازسازی در دوران قریش دانسته‌اند.<ref> فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 587.</ref>
او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref>


آخرین تجدید بنای شاذروان در دوران ملک فهد حاکم سعودی عربستان در سال [[سال ۱۴۱۷هجری قمری|۱۴۱۷ق]] انجام شد. در این تجدید بنا، سنگ‌های قدیمی را با سنگ‌های جدید عوض کردند در حالی که در شکل و نوع به مانند سنگ‌های قدیمی بودند.<ref>«[http://www.alharamain.gov.sa/index.cfm?do=cms.conarticle&contentid=5821&categoryid=996 الشاذروان]»، سایت بوابة الحرمین الشریفین.</ref>
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>


==حقیقت شاذروان==
و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
در مورد حقیقت شاذروان اختلافاتی وجود دارد:<ref>«[https://www.makkawi.com/Article/890/الشاذروان-تثبت-به-حلقات-ثوب-الكعبة-المشرفة الشاذروان تُثبّت به حلقات ثوب الكعبة المشرفة]»، سایت قبلة الدنیا.</ref>


* شاذروان جزئى از كعبه است كه در بازسازى كعبه توسط قريش از قسمت شاذروان به بالا، اندكى از عرض بيرونى ديوار كاسته شد و در آن، حالت تورفتگى ايجاد گرديد و در نتيجه، برآمدگى ياد شده در پايين ديوارها به وجود آمد.<ref>فرهنگ اعلام جغرافيايى - تاريخى در حديث و سيره نبوى (ترجمه المعالم الأثيره فى السنة و السيرة) نویسنده : حسن شراب، محمد محمد؛ مترجم حميد رضا شيخي    جلد : 1  صفحه : 205.</ref>
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
* برخی شاذروان را بنایی برای تقویت دیوار کعبه دانسته‌اند همان‌گونه که در بناهای دیگر پایین یک دیوار بلند را کمی عریض می‌گیرند تا موجب تقویت بنای دیوار گردد.
وحقيقة الشاذروان أنه بني تقوية لأصل الجدار كعادة الناس في بنائهم ، وخاصة الكعبة المشرفة التي كانت بحاجة إلى هذه التقوية ؛ لتعرضها للسيول الكثيرة،<ref>«[http://www.alharamain.gov.sa/index.cfm?do=cms.conarticle&contentid=5821&categoryid=996 الشاذروان]»، سایت بوابة الحرمین الشریفین.</ref>


* قريش در تجديد بناى آن، ديوارهاى كعبه را بر آنچه كه ابراهيم عليه السّلام پى ريخته بود، بنا نهادند. مقدارى از ديوارها بالا آمد، ليكن به جهت عدم كفايت هزينه تعمير كه از هدايا، نذورات و اموال پاك فراهم آمده بود، ناگزير ادامه ديوارها را مقدارى به سمت داخل بنا نمودند.<ref> فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 587.</ref>
عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341
==نگارخانه==
 
<gallery heights="140px" mode="packed" style="">
الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏
پرونده:Tamir shazarvan.jpg|تعمیر شاذروان
 
پرونده:Shazarvan.jpg
الباب الثاني في أسباب الإجابة
پرونده:Parde v shazarvan.jpg|نصب پرده کعبه بر روی شاذروان
 
</gallery>
الباب الثاني في أسباب الإجابة
==پانویس==
 
{{پانویس۲}}
الباب الرابع في كيفية الدعاء
==منابع==
 
الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر
 
الباب السادس في تلاوة القرآن‏
 
خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏
 
== دریدن لباس در عزاداری ==
من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم:
#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند.
#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند).
#امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید.
منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۹

مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی


عدة الداعی و نجاح الساعی

از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.[۱]

ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.[۲] او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.[۳]

او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.[۴]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.[۵]

و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏[۶]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.[۷]

عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341

الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏

الباب الثاني في أسباب الإجابة

الباب الثاني في أسباب الإجابة

الباب الرابع في كيفية الدعاء

الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر

الباب السادس في تلاوة القرآن‏

خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏

دریدن لباس در عزاداری

من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم:

  1. ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند.
  2. ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند).
  3. امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید.

منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com

  1. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۳.
  2. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۵.
  3. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۸.
  4. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۹.
  5. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
  6. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
  7. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12