کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۹۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مستجار'''
مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی
==معرفی==
مستجار، بخشی از دیوار کعبه در نزدیکی رکن یمانی<ref>‏طریحی، مجمع البحرين، ۱۳۷۵ش، ج۳، ص۲۵۲.</ref> که در پشت کعبه، در مقابل در قرار گرفته است.<ref name=":1">کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق، ج۱، پاورقی ص۳۵۵.</ref> مساحت مستجار را حدود دو متر (چهار ذراع) دانسته‌اند.<ref>[https://www.makkawi.com/Article/553/المستجار-موضع-يجاب-عنده-الدعاء «المستجار؛ موضع يُجاب عنده الدعاء»]</ref>


کعبه در دورانی دارای دو در بود که قریش در تجدید بنایی که برای کعبه داشت، در دوم را بست و با سنگ ، آن بخش را تبدیل به دیوار کرد.<ref>صبری باشا، موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب ۲۰۰۴م، ج۱، ص۶۴.</ref> مستجار را در همین مکان در بسته شده، دانسته‌اند.<ref>غفاری، راهنمای حرمین شریفین، ص۱۹۸.</ref>


در علت نام مستجار برای این مکان آورده‌اند که طواف‌کنندگان و زائران، بنابر سنت و استحباب به صاحب‌خانه مستجیر و پناهنده می‌شوند.<ref>غفاری، راهنمای حرمین شریفین، ۱۳۷۰ش، ص۱۹۸.</ref> موارد دیگری  نیز در وجه نامگذاری آن ذکر شده است.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۱ش، ص۸۱.</ref>
عدة الداعی و نجاح الساعی


===مستجار و ملتزم===
از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref>
ملتزم را در یک معنا، بخشی از دیوار کعبه بین حجر الاسود و در کعبه دانسته‌اند<ref>مصطفوی، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ۱۳۶۰ش، ج۱۰، ص۱۸۸.</ref> که رودرروی مستجار قرار می‌گیرد.<ref name=":2">[https://www.makkawi.com/Article/553/المستجار-موضع-يجاب-عنده-الدعاء «المستجار؛ موضع يُجاب عنده الدعاء»]</ref>


اما گاه مستجار و ملتزم در معنای یکدیگر استفاده شده و فضای حجر الاسود تا در کعبه را مستجار نامیده‌اند.<ref>کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق، ج‏۴، ص۵۳۲.</ref>  همچنین گاه ملتزم را نام دیگر مستجار دانسته‌اند<ref name=":0">عاملی، الزبدة الفقهية في شرح الروضة البهية، ۱۴۲۷ق، ج‌۳، ص ۴۰۶.</ref> که در پشت کعبه و در کنار رکن یمانی وجود دارد.<ref>نراقی، مستند الشيعة في أحكام الشريعة، ۱۴۱۵ق، ج‌۱۲، ص۸۰.</ref>
ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref>
==شکافتن کعبه==
براساس روایات، دیوار کعبه برای فاطمه بنت اسد مادر امام علی(ع) گشوده شد و او برای وضع حمل علی(ع) وارد کعبه گشت. او علی(ع) را در درون کعبه به ‌دنیا آورد.<ref name=":3" /> در این منابع اشاره شده، که دیوار پشتی کعبه برای فاطمه بنت اسد شکافته شد.‏<ref name=":3">شیخ صدوق، الأمالي، ۱۴۰۰ق، ص۱۳۲.</ref> محققان مقصود از این تعبیر را همان مستجار دانسته‌اند و معتقدند مستجار برای او باز گردید.<ref>[http://www.imamalinet.net/fa/goharenab/View/43561/0/%D8%B9%D9%86%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%B1%DB%8C%D8%B4%D9%87 راز ولادت علی علیه السلام در درون کعبه]»، مجله مبلغان.</ref>


==سفارش به دعا==
او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref>
در روایات وارد شده که گناهان را به تفصیل نزد مستجار و تنها برای خداوند خود<ref>«[http://www.huda-n.com/new_dis/m143_new.html بحــث تفصيلـــي حـــــول الكعبـــــة المشرفــــــة]»، سایت هدی للمتقین.</ref> ذکر کنند.<ref>خوانساری،‌ شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم، ۱۳۶۶ش، ج۳، ص۲۸۵.</ref>  


توصیه شده  مسلمانان این بخش از دیوار کعبه را استلام و لمس کنند.<ref name=":0" /> امام صادق(ع) در پاسخ به این سوال که کجای کعبه را استلام کنند، دیوار پشتی کعبه (مستجار) را نام بردند.<ref>شیخ حرّ عاملی، هداية الأمة إلى أحكام الأئمة، ۱۴۱۲ق، ج۵، ص۳۱۷.</ref> همچنین توصیه شده، شكم و روى خود را به این بخش از دیوار كعبه بچسباند و دعاهای وارد شده را  بخوانند.<ref name=":0" /> فقیهان نیز این امر را در دور آخر طواف، مستحب دانسته‌اند.<ref>موسوی شاهرودی، جامع الفتاوى، ۱۴۲۸ق، ص۱۴۳.</ref>
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>


مستجار را از مکان‌هایی دانسته‌اند که دعا در آنجا مستحاب می‌شود.<ref name=":1" /> توصیه شده در نزد مستجار بایستند، دست به پرده کعبه آویخته، بسیار خداوند را بخوانند، نیازهای دنیایی و اخروی خود را بگویند.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۶، ص۱۹۶.</ref> از محمد بن عثمان نائب خاص امام زمان در دوران غیبت صغری<ref>شیخ طوسی، الغيبة ۱۴۱۱ق، ص۳۵۶.</ref> نقل شده که امام زمان(عج)، در مستجار،  پرده‌های کعبه را گرفته و دعا می‌کرد.<ref>شیخ صدوق، من لا يحضره الفقيه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۵۲۰.</ref>  
و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>


خواندن این دعا اللَّهُمَ‏ الْبَيْتُ‏ بَيْتُكَ‏ وَ الْعَبْدُ عَبْدُكَ‏ وَ هَذَا مَكَانُ‏ الْعَائِذِ بِكَ مِنَ النَّارِ در نزد مستجار توصیه شده است.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۶، ص۱۹۱.</ref>  
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>


==پانویس==
عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341
{{پانویس۲}}
 
==منابع==
الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏
{{منابع}}
 
*«[http://www.huda-n.com/new_dis/m143_new.html بحث تفصیلی حول الکعبة المشرفة]»، سایت هدی للمتقین، تاریخ درج مطلب: ۱۵ شعبان ۱۴۳۵ق، تاریخ بازدید: ۲۲ فروردین ۱۴۰۱ق.
الباب الثاني في أسباب الإجابة
*خوانساری، آقا جمال محمد، شرح بر غرر الحکم و درر الکلم، محقق و مصحح: حسینی ارموی محدث، جلال‌الدین، دانشگاه تهران، چاپ چهارم، 1366ش.
 
*«[http://www.imamalinet.net/fa/goharenab/View/43561/0/%D8%B9%D9%86%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%B1%DB%8C%D8%B4%D9%87 راز ولادت علی علیه السلام در درون کعبه]»، مجله مبلغان، شماره ۵۷، شهریور ۱۳۸۳ش.
الباب الثاني في أسباب الإجابة
*شیخ حر عاملی، هدایة الامة إلی أحکام الأئمة (منتخب المسائل)، مشهد، مجمع البحوث الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
 
*شیخ صدوق، الامالی، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۰ق.
الباب الرابع في كيفية الدعاء
*شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
 
*شیخ طوسی، کتاب الغیبة، محقق و مصحح: عبادالله تهرانی، علی‌احمد ناصح، قم، دارالمعارف الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر
*صبری باشا، ایوب، موسوعة مرآة الحرمین الشریفین و جزیرة العرب، ترجمه: ماجده معروف، حسین مجیب المصری، عبدالغزیز عوض، قاهره، دارالآفاق العربیة، ٢٠٠٤م.
 
*طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، تحقیق: سیداحمد حسینی‏، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش.
الباب السادس في تلاوة القرآن‏
*عاملی، سیدمحمدحسین ترحینی، الزبدة الفقهیة فی شرح الروضة البهیة، قم، دارالفقه، ۱۴۲۷ق.
 
*غفاری، ابراهیم، راهنمای حرمین شریفین، بی‌جا، اسوه، ۱۳۷۰ش.
خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏
*قائدان، اصغر، تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، قم، الهادی، ۱۳۸۱ش.
 
*کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
== دریدن لباس در عزاداری ==
*مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم:
*[https://www.makkawi.com/Article/553/المستجار-موضع-یجاب-عنده-الدعاء «المستجار؛ موضع یُجاب عنده الدعاء»]، سایت قبلة الدنیا، تاریخ درج مطلب: ۱۴ آگوست، سال ۲۰۱۰م، تاریخ بازدید: ۲۱ فروردین ۱۴۰۱ش.
#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند.
*مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1360ش.
#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند).
*موسوی شاهرودی، سیدمرتضی، جامع الفتاوی مناسک حج، تهران، نشر مشعر، چاپ سوم، ۱۴۲۸ق.
#امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید.
*نراقی، احمد بن محمد مهدی، مستند الشیعة فی أحکام الشریعة، قم، مؤسسه آل‌البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.
منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com
{{پایان}}
{{کعبه}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۹

مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی


عدة الداعی و نجاح الساعی

از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.[۱]

ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.[۲] او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.[۳]

او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.[۴]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.[۵]

و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏[۶]

و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.[۷]

عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341

الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏

الباب الثاني في أسباب الإجابة

الباب الثاني في أسباب الإجابة

الباب الرابع في كيفية الدعاء

الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر

الباب السادس في تلاوة القرآن‏

خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏

دریدن لباس در عزاداری

من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم:

  1. ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند.
  2. ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند).
  3. امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید.

منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com

  1. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۳.
  2. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۵.
  3. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۸.
  4. میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب عدّة الداعي ونجاح الساعي»، ص۹۹.
  5. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
  6. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12
  7. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12