پیش نویس:ماه ذی‌القعده: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
برای روز های یکشنبه ماه ذی القعده نمازی بسیار با فضیلت وارد شده است. فضیلت و ثواب های این نماز اجمالاً عبارتند از: قبول شدن توبه نماز گزار، آمرزیده شدن گناهان نماز گزار، راضی شدن دشمنان شخص از او در روز قیامت، مردن همراه با ایمان و بقای دین، گشاده شدن، وسعت و نورانی شدن قبر نماز گزار، راضی شدن والدین شخص از او، شامل شدن مغفرت برای والدین و ذریه شخص نماز گزار، توسعه رزق و این که در هنگام مرگ ملک الموت با کسی که این نماز را بخواند مدارا کرده و جان او را به آسانی می گیرد.<ref>{{پک|1=قمی|2=1388|ک=مفاتیح الجنان|ص=397}}</ref> | برای روز های یکشنبه ماه ذی القعده نمازی بسیار با فضیلت وارد شده است. فضیلت و ثواب های این نماز اجمالاً عبارتند از: قبول شدن توبه نماز گزار، آمرزیده شدن گناهان نماز گزار، راضی شدن دشمنان شخص از او در روز قیامت، مردن همراه با ایمان و بقای دین، گشاده شدن، وسعت و نورانی شدن قبر نماز گزار، راضی شدن والدین شخص از او، شامل شدن مغفرت برای والدین و ذریه شخص نماز گزار، توسعه رزق و این که در هنگام مرگ ملک الموت با کسی که این نماز را بخواند مدارا کرده و جان او را به آسانی می گیرد.<ref>{{پک|1=قمی|2=1388|ک=مفاتیح الجنان|ص=397}}</ref> | ||
نماز مذکور چهار رکعت است و در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره توحید، یک مرتبه سوره فلق و یک مرتبه نیز سوره ناس خوانده می شود. پس از اتمام نماز باید هفتاد مرتبه استغفار انجام شود و استغفار ختم شود به ذکر «لا حول و لا قوة الّا بالله العلی العظیم». پس از انجام این امور باید ذکر «یا عزیزُ یا غفّارُ، اِغفر لی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات، فإنّه لا یغفر الذنوب الّا أنتَ»، گفته شود. <ref>{{پک|1=قمی|2=1388|ک=مفاتیح الجنان|ص=397 - 398}}</ref>{{درگاه|واژه‌ها}} | نماز مذکور چهار رکعت است و در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره توحید، یک مرتبه سوره فلق و یک مرتبه نیز سوره ناس خوانده می شود. پس از اتمام نماز باید هفتاد مرتبه استغفار انجام شود و استغفار ختم شود به ذکر «لا حول و لا قوة الّا بالله العلی العظیم». پس از انجام این امور باید ذکر «یا عزیزُ یا غفّارُ، اِغفر لی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات، فإنّه لا یغفر الذنوب الّا أنتَ»، گفته شود.<ref>{{پک|1=قمی|2=1388|ک=مفاتیح الجنان|ص=397 - 398}}</ref>{{درگاه|واژه‌ها}} | ||
== پانویس== | == پانویس== | ||
نسخهٔ ۸ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۱
 | این متن یک پیش‌نویس است که در وضعیت در حال نگارش قرار دارد |
فضیلت و اعمال ماه ذی القعده چیست؟
فضیلت ماه ذی القعده
ماه ذی القعده اولین ماه حرام است.[۱] این ماه، ماهی است که اگر انسان دچار شدت حال و سختی باشد، دعای او مستجاب است.[۲] شب نیمه ماه ذی القعده بسیار ارزشمند است و عمل در آن ارزش والایی دارد. از پیامبر اکرم(ص) روایت شده است که:«شب پانزدهم ذی القعده شب مبارکی است. خداوند در آن با رحمت به بندگان مؤمنش می نگرد. پاداش کسی که در آن با عمل از خداوند فرمانبرداری کند، مانند پاداش صد روزه دار ملازم مسجد که به اندازه یک چشم به هم زدن نیز نافرمانی خدا را ننموده اند، می باشد.»[۳] «دحو الارض» در این ماه رخ داده است. در روز دحو الارض خداوند زمین را برای بندگان و مخلوقات بسط و گسترش داده است.[۴]
اعمال ماه ذی القعده
نماز یکشنبه های این ماه
برای روز های یکشنبه ماه ذی القعده نمازی بسیار با فضیلت وارد شده است. فضیلت و ثواب های این نماز اجمالاً عبارتند از: قبول شدن توبه نماز گزار، آمرزیده شدن گناهان نماز گزار، راضی شدن دشمنان شخص از او در روز قیامت، مردن همراه با ایمان و بقای دین، گشاده شدن، وسعت و نورانی شدن قبر نماز گزار، راضی شدن والدین شخص از او، شامل شدن مغفرت برای والدین و ذریه شخص نماز گزار، توسعه رزق و این که در هنگام مرگ ملک الموت با کسی که این نماز را بخواند مدارا کرده و جان او را به آسانی می گیرد.[۵]
نماز مذکور چهار رکعت است و در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره توحید، یک مرتبه سوره فلق و یک مرتبه نیز سوره ناس خوانده می شود. پس از اتمام نماز باید هفتاد مرتبه استغفار انجام شود و استغفار ختم شود به ذکر «لا حول و لا قوة الّا بالله العلی العظیم». پس از انجام این امور باید ذکر «یا عزیزُ یا غفّارُ، اِغفر لی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات، فإنّه لا یغفر الذنوب الّا أنتَ»، گفته شود.[۶]
پانویس
- ↑ قمی، مفاتیح الجنان، 397.
- ↑ ابن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة( ط- الحديثة)، 2: 17.
- ↑ ملکی تبریزی، المراقبات فی اعمال السنة، 371.
- ↑ ابن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة( ط- الحديثة)، 2: 24.
- ↑ قمی، مفاتیح الجنان، 397.
- ↑ قمی، مفاتیح الجنان، 397 - 398.
منابع
- قمی، عباس (۱۳۸۸). مفاتیح الجنان. ترجمهٔ الهی قمشه ای. قم: انتشارات نشتا(بافرانی).
- ابن طاووس، على بن موسى (۱۳۷۶). الإقبال بالأعمال الحسنة( ط- الحديثة). به کوشش جواد قیومی اصفهانی. قم: دفتر تبليغات اسلامى.
- ملکی تبریزی، جواد (۱۳۷۵). المراقبات فی اعمال السنة. ترجمهٔ ابراهیم محدث. قم: نشر اخلاق.