پرش به محتوا

درگاه:حکومت دینی/مقاله برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
Rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
صفحه‌ای تازه حاوی «==حکومت دینی== حکومت دینی (تئوکراسی، Theocracy) که در آن، حکومت از جانب خداوند است...» ایجاد کرد
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
==حکومت دینی==
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #f3f9ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">مبانی قرآنی مقاومت چیست؟</div>
حکومت دینی (تئوکراسی، Theocracy)  که در آن، حکومت از جانب خداوند است و قدرت سیاسی در دست مرجع عالی دینی است.


تئوکراسی یا ربانی سالاری به گونه‌های مختلفی در تاریخ ظاهر شده است. عالمان مسلمان براساس جهان‌بینی اسلامی، معتقدند سراسر هستی مِلک خداوند است و در این قلمرو، شریکی برای او وجود ندارد.
بر اساس آیات [[قرآن]]، مقاومت ابزار دفع فساد و حفظ ارزش‌های دینی است. اگر انسان‌های با ایمان و غیور در برابر فعالیت‌های تخریب‌گرانه مستکبران ساکت بمانند، معابد و مراکز دینی ویران می‌شود. مقاومت، علاوه بر دفع دشمن، از سلطه‌جویی آنها جلوگیری می‌کند و مانع از تبدیل مؤمنین به کفر می‌شود. قرآن همچنین هشدار می‌دهد که دشمنان از هر روشی برای آسیب زدن به مؤمنان استفاده می‌کنند و تنها راه مقابله با این تهدیدات، ایستادگی است.


در اسلام و حکومت اسلامی، علاوه بر این که حاکم، قانون خداوند است نه شخص و حکومت به عنوان وظیفه است نه امتیاز، مرجع عالی دینی تنها بیان‌کننده و مجری قانون خداوند است. حاکم در حکومت اسلامی با داشتن صلاحیت و شرایط علم و عدالت، به صورت حاکمیتی عقلانی، مسئول و قابل انتقاد و نظارت و هم‌چنین تابع شریعت الهی است.
بر اساس سنت الهی، پیروزی نهایی، نصیب مؤمنانی است که در برابر مشکلات استقامت کنند. امداد الهی، حتی در شرایط سخت، یاری‌دهنده آنها خواهد بود. البته، این پیروزی وابسته به شرایطی مانند جنگیدن با دشمن متخاصم، یاری دین خدا، دوری از غرور و عجله است. مقاومت، علاوه بر بهره‌مندی از نصرت الهی، پاسخی به ظلم و تهدید دشمنان است و ضامن حفظ استقلال و ارزش‌های دینی می‌باشد.
[[حکومت دینی|مطالعه بیشتر...]]
 
{{چپ|[[مبانی قرآنی مقاومت|مطالعه بیشتر...]]}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۵۶

مبانی قرآنی مقاومت چیست؟

بر اساس آیات قرآن، مقاومت ابزار دفع فساد و حفظ ارزش‌های دینی است. اگر انسان‌های با ایمان و غیور در برابر فعالیت‌های تخریب‌گرانه مستکبران ساکت بمانند، معابد و مراکز دینی ویران می‌شود. مقاومت، علاوه بر دفع دشمن، از سلطه‌جویی آنها جلوگیری می‌کند و مانع از تبدیل مؤمنین به کفر می‌شود. قرآن همچنین هشدار می‌دهد که دشمنان از هر روشی برای آسیب زدن به مؤمنان استفاده می‌کنند و تنها راه مقابله با این تهدیدات، ایستادگی است.

بر اساس سنت الهی، پیروزی نهایی، نصیب مؤمنانی است که در برابر مشکلات استقامت کنند. امداد الهی، حتی در شرایط سخت، یاری‌دهنده آنها خواهد بود. البته، این پیروزی وابسته به شرایطی مانند جنگیدن با دشمن متخاصم، یاری دین خدا، دوری از غرور و عجله است. مقاومت، علاوه بر بهره‌مندی از نصرت الهی، پاسخی به ظلم و تهدید دشمنان است و ضامن حفظ استقلال و ارزش‌های دینی می‌باشد.