برهان نظم

سؤال

کتاب هستی از نظر فلسفه و عرفان از کیست و چه محتوایی دارد؟

...

برهان نظم ، بر فرض تماميّت ، داراي يک مقدمه تجربي و يک مقدمه عقلي است و چون اعتبار علمي مقدمه تجربي به قياس خَفي است که او را همراهي کرده و پشتيباني مي نمايد ، لذا اعتبار مقدمه تجربي به همان قياس خفي عقلي است . در نتيجه ، برهان نظم از مقدمات عقلي ( بدون واسطه يا با واسطه ) برخوردار است ، لذا هرگز صغراي برهان نظم حسّي نيست ، چون نظم عبارت از ربط وجودي و ناگسستني بين دو يا چند چيز است و هرگز نظم به معناي خاص که تحليل آن گذشت ، از راه حسّ به دست نمي آيد و جزء کيفيات محسوس نيست ، همان طور که قانون عليّت توسط حسّ احراز نمي گردد.ص۲۷.

آنچه معلوم حضوري هر انساني نسبت به جهاز طبيعي ، مثالي و عقلي اوست ، هماهنگي کامل در نظام داخلي و غايي اوست ، چه اينکه پيشرفت هاي علوم تجربي عهده دار اثبات نظم داخلي و نيز نظام غايي بسياري از موجود هاي طبيعي است .بنابراين اصل نظم در موجود هاي طبيعي في الجمله قطعي است.ص۳۱.

بیان برهان نظم

انسان‌هاى خداپرست براى اثبات وجود آفريدگار جهان، دلايل فراوانى را آورده‌اند و روشن‌ترين و قانع‌كننده‌ترين دليل آنها برهان نظم مى‌باشد. چرا كه برهان نظم، عقل و وجدان را قانع و راضى مى‌سازد. به همين دليل، اين برهان، هميشه مورد توجّه دانشمندان و فلاسفه الهى قرار گرفته است.ص۴۹.

برهان نظم بر دو محور عمده قرار گرفته است:

1. در سرتاسر جهان، آثار و نشانه‌هاى نظم، حساب، قانون و هدف به چشم مى‌خورد.

2. هر دستگاه و مجموعه‌اى كه در آن، آثار نظم، حساب، قانون و هدف باشد، نشان‌دهنده آن است كه سازنده آن از علم و عقل برخوردار بوده است.ص۴۹.

جهان منظم است

در تمام نقاط اين دنياى وسيع، دستگاه‌ها و سازمان‌هاى منظّم و مرتّبى به چشم‌

مى‌خورد در حالى كه برنامه، حساب و قانون، حتّى بر كوچك‌ترين اجزاى آنها حكومت مى‌كند. موجودات گوناگون جهان، مانند لشكرى بزرگ كه به گروههاى مختلفى تقسيم شده‌اند، با صف‌هاى منظّم و هماهنگى شگرف و عجيبى، زير نظر فرمانده‌اى واحد، به سمت هدف مشخّصى، حركت مى‌كنند.

به عبارت ديگر جهان آفرينش، آشفته و مشوّش نيست بلكه مى‌بايست موجودات و حوادث در مسير مشخّصى حركت كنند تا سرانجام به هدف نهايى كه دست تقدير براى آنها رقم زده برسند. به عبارت سوم‌ يك نوع ارتباط و هماهنگى خاصّى در بين تمام اجزا و موجودات عالَم هستى ديده مى‌شود.ص۵۰.

نظم نتیجه اتفاق نیست

نمى‌توان باور داشت كه دقّت و نظم چنين سازمانى، نتيجه اتّفاق و تصادف باشد. يعنى، تعدادى عوامل بدون درك و شعور، آن را به وجود آورده باشند.ص۵۲.

از اين دو مقدّمه (نظم عالم و ممكن نبودن آن نظم بدون فاعل عاقل حكيم) مى‌توان چنين نتيجه گرفت كه جهان داراى آفريدگارى دانا و تواناست و اين آفريدگار دانا و توانا، سازمان عظيمى را طبق نقشه و هدف خاصّى ايجاد كرده و رهبرى و هدايت مى‌كند.ص۵۲.