پیش نویس:عزاداری و گریه بر امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
==عوامل== | |||
با نگاهی روانشناسانه در می‌یابیم که در بروز اعمال و رفتارها و شکل‌گیری شخصیت انسان، خواه رفتار مربوط به زندگی فردی و یا خانوادگی و یا اجتماعی باشد، دو دسته از عوامل نقش اساسی را ایفا می‌کنند: دسته اول عامل شناختی و دسته دوم عامل روحی و روانی است. | با نگاهی روانشناسانه در می‌یابیم که در بروز اعمال و رفتارها و شکل‌گیری شخصیت انسان، خواه رفتار مربوط به زندگی فردی و یا خانوادگی و یا اجتماعی باشد، دو دسته از عوامل نقش اساسی را ایفا می‌کنند: دسته اول عامل شناختی و دسته دوم عامل روحی و روانی است. | ||
===عامل شناختی=== | |||
عامل شناختی آن است که توسط عقل و منطق ایجاد می شود. انسان در این حیطه بامراجعه به منابع مناسب یا شرکت در کلاس ها وجلسات علمی واستفاده از اساتید و یا هر روش دیگری می کند و نسبت به یک موضوع و پیرامون آن شناخت پیدا میکند .در اثر این علم وآگاهی می داند هر عمل ورفتاری برای او چه فائده وغایتی دارد و چگونه آنرا باید انجام دهد. | |||
===عامل روحی و روانی=== | |||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۵
 | این متن یک پیش‌نویس است که در وضعیت درحال ویرایش قرار دارد |
چرا ائمه معصومین (ع)، علماء و رهبران دینی برای بزرگداشت و زنده نگهداشتن حادثه عاشورا، توصیه به عزاداری و برپایی مجالس سوگواری و اشک و ماتم کرده‌اند؟ آیا یادآوری و زنده نگهداشتن حادثه درقالب سخنرانی‌ها، گفتگوهای علمی، نوشتن کتب و مقالات و ... کافی نیست؟ این همه سیاه‌پوش کردن‌ها، برپایی مراسمات، دسته‌های عزاداری، سینه‌زنی‌ها، اشک‌ها و گریه‌ها برای چیست و چرا به آن توصیه شده است؟
عوامل
با نگاهی روانشناسانه در می‌یابیم که در بروز اعمال و رفتارها و شکل‌گیری شخصیت انسان، خواه رفتار مربوط به زندگی فردی و یا خانوادگی و یا اجتماعی باشد، دو دسته از عوامل نقش اساسی را ایفا می‌کنند: دسته اول عامل شناختی و دسته دوم عامل روحی و روانی است.
عامل شناختی
عامل شناختی آن است که توسط عقل و منطق ایجاد می شود. انسان در این حیطه بامراجعه به منابع مناسب یا شرکت در کلاس ها وجلسات علمی واستفاده از اساتید و یا هر روش دیگری می کند و نسبت به یک موضوع و پیرامون آن شناخت پیدا میکند .در اثر این علم وآگاهی می داند هر عمل ورفتاری برای او چه فائده وغایتی دارد و چگونه آنرا باید انجام دهد.