مقاصد الشریعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
مقصود از مقاصد الشریعه، اهداف خداوند از تشریع احکام اعتباری و عملی است.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم، ص۵۱.</ref>  
مقصود از مقاصد الشریعه، اهداف خداوند از تشریع احکام اعتباری و عملی است.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم، ص۵۱.</ref>  


مقاصد شریعت می‌تواند مؤسس حکم یا نافی حکم بشوند.<ref>«[https://eshia.ir/feqh/archive/text/arafi/osool/1400/14000629/ درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی]»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.</ref>  
 
مقاصد شریعت اهداف و غایاتی است که شارع در تشریع خود آنها لحاظ کرده است و اساساً احکام شرعی برای تحقق این غایات جعل شده است. مقاصد در حوزه استنباط در تضییق و توسعه روایات. ارزیابی دلالت روایات و به عنوان مرحج در تعارض روایات می‌تواند نقش مهمی را ایفا کند. مقاصد در حوزه کارایی اجتهاد در قاعده سازی و نظام سازی فقهی و جلوگیری از احتیاط‌های ناروا می‌تواند نقش آفرینی کند.<ref>گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.</ref>  


مقاصد شریعت عبارت از اهدافی است که در شریعت به منظور جلب مصالح و دفع مفاسد بندگان، از ناحیه شارع دنبال می‌شود. مقاصد شریعت به اعتبار اهمیت، به ضروریات، حاجیات و تحسینات تقسیم شده‌اند که حفظ دین، جان، عقل، نسل و مال بندگان از مصالح ضروریه تلقی شده است. فقیه به استناد آیات، احادیث معتبر، عقل و بنای عقلا، مشروعیت و موارد مقاصد شریعت را به دست می‌دهد.<ref>محمدی، جلال، «مقاصد الشریعه از منظر فقهی شهید صدر (ره) به روایت اهل سنت»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۷۳.</ref>
مقاصد شریعت عبارت از اهدافی است که در شریعت به منظور جلب مصالح و دفع مفاسد بندگان، از ناحیه شارع دنبال می‌شود. مقاصد شریعت به اعتبار اهمیت، به ضروریات، حاجیات و تحسینات تقسیم شده‌اند که حفظ دین، جان، عقل، نسل و مال بندگان از مصالح ضروریه تلقی شده است. فقیه به استناد آیات، احادیث معتبر، عقل و بنای عقلا، مشروعیت و موارد مقاصد شریعت را به دست می‌دهد.<ref>محمدی، جلال، «مقاصد الشریعه از منظر فقهی شهید صدر (ره) به روایت اهل سنت»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۷۳.</ref>


فقیهان مذاهب اسلامی، ضروریات پنج‌گانه‌ای را به عنوان مقاصد شریعت شناسایی و معرفی نموده‌اند. یکی از آن ضروریات که در نظر شرع مقدس جایگاه و اهمیت والایی دارد حفظ نفس انسان‌ها و کرامت ایشان است. تا آنجا که در قرآن کریم جان یک نفر، جان تمام بشریت دانسته شده است و کسی که به مخلوقی تعدی کند گویی به خلقت تعدی نموده است؛ از این رهگذار، مقاصد شریعت با مفاهیمی چون حقوق و انواع آزادی‌های فردی و اجتماعی، عدالت، کرامت و بسیاری مفاهیم دیگر مرتبت می‌شود.<ref>ابوالمحمدی، محمدرسول، «مقاصد الشریعه و حقوق و آزادی‌های اجتماعی»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.</ref>
فقیهان مذاهب اسلامی، ضروریات پنج‌گانه‌ای را به عنوان مقاصد شریعت شناسایی و معرفی نموده‌اند. یکی از آن ضروریات که در نظر شرع مقدس جایگاه و اهمیت والایی دارد حفظ نفس انسان‌ها و کرامت ایشان است. از این رهگذار، مقاصد شریعت با مفاهیمی چون حقوق و انواع آزادی‌های فردی و اجتماعی، عدالت، کرامت و بسیاری مفاهیم دیگر مرتبت می‌شود.<ref>ابوالمحمدی، محمدرسول، «مقاصد الشریعه و حقوق و آزادی‌های اجتماعی»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.</ref>
 
مقاصد شریعت می‌تواند مؤسس حکم یا نافی حکم بشوند.<ref>«[https://eshia.ir/feqh/archive/text/arafi/osool/1400/14000629/ درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی]»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.</ref>


مقاصد شریعت، یا اهداف شارع در تشریع احکام، موضوعی برآمده از مبحث تعلیل احکام، که گاهی به عنوان موضوعی از موضوعات علم اصول و گاه به عنوان علمی مستقل مطرح می‌شود. مقاصد از ابتدا در احکام شرعی لحاظ شده و علمای متقدم نیز در ابتدا در فتاوی خود همین معانی را لحاظ می‌کردند، اما بعدها روند انفکاک و بروز و تبدیل آن به علم یا بحثی مستقل در دوران مختلف و به وسیلهٔ علمایی چون جوینی، غزالی، عز بن عبدالسلام و آمدی طی شد، اما فضل تدوین آن به عنوان علمی مستقل به ابواسحاق شاطبی رسید.<ref>پارسا، فرزاد، «چیستی و تطور نظریه مقاصد الشریعه»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۹۵.</ref>
مقاصد شریعت، یا اهداف شارع در تشریع احکام، موضوعی برآمده از مبحث تعلیل احکام، که گاهی به عنوان موضوعی از موضوعات علم اصول و گاه به عنوان علمی مستقل مطرح می‌شود.<ref>پارسا، فرزاد، «چیستی و تطور نظریه مقاصد الشریعه»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۹۵.</ref> نصوص، متون دینی و عقل سلیم، بر هدفمند بودن شریعت اسلام دلالت دارد، بدون هیچ تردیدی معتبرترین منبع برای تبیین مقاصد شریعت، ''قرآن''، احادیث و عقل است؛ بنابراین باید در تفسیر مقاصد شریعت به این سه منبع رجوع کرد.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول، پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۶.</ref>


تفسیر مقاصدی، تفسیری است که به بیان مقاصد قرآن که احکام به خاطر آنها تشریع شده و نیز کشف معانی الفاظ به معنای توسعه در دلالت‌ها با مراعات سایر قواعد تفسیر می‌پردازد. پس از پیامبر و برخی صحابة کرام ایشان، افرادی نظیر ترمذی، ابوبکر قفال و شیخ صدوق از کسانی بودند که به موضوع مقاصد شریعت اهتمام ورزیدند و این اندیشه پس از این افراد فراز و فرودهایی را طی کرد. در دوران معاصر نیز ابن عاشور از زمرة مفسرانی است که به این مهم در تفسیر قرآنی خویش توجه وافری نمود. ابن عاشور در پی نوعی تجدید حیات علمی، نوزایش دینی و رهاسازی امت از جمود بر مبنای روشهای پذیرفته شدة دینی و عقلی و از طریق اصلاح باورها، اندیشه و عمل در عین احترام به دست آوردهای قابل قبول پیشینیان، دست به نگارش این تفسیر زد.<ref>قاسم پور راوندی، محسن، و بهزادیان، کیومرث، «سیر تاریخی مقاصد الشریعه و دستاوردهای تفسیری آن با تأکید بر دیدگاه ابن عاشور»، مطالعات تاریخی قرآن و حدیث، شماره ۷۴، بهار ۱۴۰۲ش، ص۱۱۲.</ref>
غزالی در کتاب ''المستصفی'' چنین مینویسد: «مقصود ما از مصلحت محافظت بر مقصود شرع می‌باشد و مقصود شرع از خلق پنج مورد میباشد که عبارتند از: دین، نفس، عقل، نسل و مال آنها حفظ شود و هر چیزی که متضمن حفظ این پنج مورد باشد، مصلحت است و هر آنچه که موجب فوت این مصالح میشود، مفسده و دفع آن مصلحت است».<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول، پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۵.</ref> شاطبی در توضیح آن می‌گوید: «شارع از تشریع مصالح اخروی و دنیوی را قصد کرده است» ص۵۴.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم،</ref>


'''تیتر'''


مقاصد شریعت اهداف و غایاتی است که شارع در تشریع خود آنها لحاظ کرده است و اساساً احکام شرعی برای تحقق این غایات جعل شده است. مقاصد در حوزه استنباط در تضییق و توسعه روایات. ارزیابی دلالت روایات و به عنوان مرحج در تعارض روایات می‌تواند نقش مهمی را ایفا کند. مقاصد در حوزه کارایی اجتهاد در قاعده سازی و نظام سازی فقهی و جلوگیری از احتیاط‌های ناروا می‌تواند نقش آفرینی کند.<ref>گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.</ref>
تفسیر مقاصدی، تفسیری است که به بیان مقاصد قرآن که احکام به خاطر آنها تشریع شده و نیز کشف معانی الفاظ به معنای توسعه در دلالت‌ها با مراعات سایر قواعد تفسیر می‌پردازد. افرادی نظیر ترمذی، ابوبکر قفال و شیخ صدوق از کسانی بودند که به موضوع مقاصد شریعت اهتمام ورزیدند و این اندیشه پس از این افراد فراز و فرودهایی را طی کرد. در دوران معاصر نیز ابن عاشور از زمره مفسرانی است که به این مهم در تفسیر قرآنی خویش توجه وافری نمود. ابن عاشور در پی نوعی تجدید حیات علمی، نوزایش دینی و رهاسازی امت از جمود بر مبنای روشهای پذیرفته شدة دینی و عقلی و از طریق اصلاح باورها، اندیشه و عمل در عین احترام به دست آوردهای قابل قبول پیشینیان، دست به نگارش این تفسیر زد.<ref>قاسم پور راوندی، محسن، و بهزادیان، کیومرث، «سیر تاریخی مقاصد الشریعه و دستاوردهای تفسیری آن با تأکید بر دیدگاه ابن عاشور»، مطالعات تاریخی قرآن و حدیث، شماره ۷۴، بهار ۱۴۰۲ش، ص۱۱۲.</ref>


نظریه مقاصدالشریعه، به رغم تمام جذابیت‌های هرمنیوتیرک اش، هیچ‌گاه نتوانست در قامت یک نظریه تفسیری رقیب جدی برای رویکرد اصاله الظهوری اصولیون مسلمانان ظاهر شود. در عین حال، به ویژه پس از اثر سترگ ابو اسحاق شاطبی (الموافقات فی اصول الشریعه)، نظریه مقاصدی توانست گاه بسان رویکردی تفسیری، و گاه همچون نوعی نظریه فلسفه حقوق در تبیین ماهیت، کارکرد و اهداف شریعت جایگاهی برجسته در ادبیات نظری هنجاری مسلمانان بیابد.<ref>قاری سیدفاطمی، سیدمحمد، «رویکردی عدلیه ای به نظریه مقاصد و پیامدهای حقوق بشری»، تحقیقات حقوقی پاییز 1395 - شماره 75، ص۱۱.</ref>
نظریه مقاصدالشریعه، به رغم تمام جذابیت‌های هرمنیوتیرک اش، هیچ‌گاه نتوانست در قامت یک نظریه تفسیری رقیب جدی برای رویکرد اصاله الظهوری اصولیون مسلمانان ظاهر شود. در عین حال، به ویژه پس از اثر سترگ ابو اسحاق شاطبی (الموافقات فی اصول الشریعه)، نظریه مقاصدی توانست گاه بسان رویکردی تفسیری، و گاه همچون نوعی نظریه فلسفه حقوق در تبیین ماهیت، کارکرد و اهداف شریعت جایگاهی برجسته در ادبیات نظری هنجاری مسلمانان بیابد.<ref>قاری سیدفاطمی، سیدمحمد، «رویکردی عدلیه ای به نظریه مقاصد و پیامدهای حقوق بشری»، تحقیقات حقوقی پاییز 1395 - شماره 75، ص۱۱.</ref>
البته برخی از دانشمندان جدید این اصطلاح را تعریف کرده‌اند. ابنعاشور تونسی مقاصد کلی شریعت را اینگونه تعریف می‌کند: مقاصد کلی تشریع، معانی و حکمتهایی است که شارع، آنها را در همه یا بیشتر تشریعات خود در نظر داشته است، به گونه‌ای که اختصاص به نوع خاصی از احکام شریعت ندارد؛ بنابراین اوصاف شریعت، هدف کلی آن و معانی است که به هنگام تشریع احکام، مورد نظر شارع بوده است و حتی معانی که در برخی از احکام شریعت به چشم نمی‌خورد، اما در بیشتر احکام آن وجود دارد، داخل در این تعریف می‌گردد (علال فاسی، بیتا، ص۱۵۴). وی سپس مقاصد شرعی خاص شارع را چنین تعریف می‌کند: ویژگیهایی که قانونگذار جهت تحقق مقاصد سودمند برای مردم یا حفظ مصلحتهای عمومی در رفتارهای خصوصی آنان منظور کرده است و از این قبیل است هر حکمتی که در تشریع احکام رفتارهای خصوصی منظور شده، مانند کسب اطمینان در عقد رهن یا برپایی نظام خانواده در عقد ازدواج و از میان بردن زیانهای مستمر در تشریع طلاق (ابنعاشور، ۱۳۶۶ق، ص۵۰). ص۵۵.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم،</ref> نصوص، متون دینی و عقل سلیم، بر هدفمند بودن شریعت اسلام دلالت دارد، بدون هیچ تردیدی معتبرترین منبع برای تبیین مقاصد شریعت، ''قرآن''، احادیث و عقل است؛ بنابراین باید در تفسیر مقاصد شریعت به این سه منبع رجوع کرد. ص۵۶.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم،</ref>
غزالی در کتاب ''المستصفی'' چنین مینویسد: «مقصود ما از مصلحت محافظت بر مقصود شرع میباشد و مقصود شرع از خلق پنج مورد میباشد که عبارتند از: دین، نفس، عقل، نسل و مال آنها حفظ شود و هر چیزی که متضمن حفظ این پنج مورد باشد، مصلحت است و هر آنچه که موجب فوت این مصالح میشود، مفسده و دفع آن مصلحت است» ص۵۵.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم،</ref> شاطبی در توضیح آن می‌گوید: «شارع از تشریع مصالح اخروی و دنیوی را قصد کرده است» ص۵۴.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم،</ref>


== مقاصد الشریعه در شیعه ==
== مقاصد الشریعه در شیعه ==
مقاصد الشریعه در میان شیعه به دلیل نوع منابع و ساختار اجتهاد و نیز شرایط تاریخی کمتر دیده می‌شود و بیشتر اصطلاح حکمت و علت به کار رفته است. مقاصد شارع و نصوص مبین آن در فقه امامیه نمی‌تواند به عنوان منبع حکم شرعی قرار بگیرد.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم، ص۵۱.</ref>  
مقاصد الشریعه در میان شیعه به دلیل نوع منابع و ساختار اجتهاد و نیز شرایط تاریخی کمتر دیده می‌شود و بیشتر اصطلاح حکمت و علت به کار رفته است. مقاصد شارع و نصوص مبین آن در فقه امامیه نمی‌تواند به عنوان منبع حکم شرعی قرار بگیرد.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم، ص۵۱.</ref>  


آنگونه که کتب فهرست نشان می‌دهد، مسئله مقاصد نزد عالمان شیعی از اواخر قرن سوم رونق می‌گیرد و با عنوان ''کتاب العلل'' تحریر می‌شود، از این کتابها جز نامی در فهرستها اثر دیگری در دست نیست. نخستین اثر بر جای مانده کتاب ''علل الشرایع و الاحکام'' نوشته ابوجعفر محمد بن علی بن حسین (د ۳۸۱ق) است که در قرن چهارم به رشته تحریر درآمده است. باید توجه داشت که علل الاحکام نیز با مقاصد الشریعة همسو است و معقول نیست که شارع در این دو اهدافی مغایر با یکدیگر را پیگیری کند؛ بنابراین میتوان بحث از علل احکام را به نوعی بحث از مقاصد دانست. گفتنی است کتابهایی درباره علل پاره‌ای از احکام شرعی نیز در همان زمان نوشته شده است. از آن پس، دیگر آثاری در این زمینه‌ها مشهود نیست، جز اشاراتی کوتاه که در مدخل کتب فقهی صورت گرفته است. به عنوان مثال شهید اول (د ۷۸۶ق) در کتاب ''القواعد و الفوائد'' به اجمال از این مسئله چنین سخن گفته است. به جز اینها آثار دیگری که به اهداف فقه و مقاصد شریعت به صورت عام و فراگیر پرداخته باشد، مشاهده نمیشود، اما به صورت جزئی‌تر با عنوان تنقیح مناط یا ملاک حکم در کتابهای اصولی و فقهی اشاراتی موجز به چشم می‌خورد. پیگیری اینها به عنوان بحث مقاصد از آن رو است که اگر فقیهی ملتزم باشد، مناط حکم قابل کشف است و می‌توان آن را منقح ساخت، باید ملتزم شود که در سطحی فراگیر و کلی‌تر می‌توان مقاصد احکام و علل آن را استنباط و استخراج نمود.ص۵۷.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم،</ref>
آنگونه که کتب فهرست نشان می‌دهد، مسئله مقاصد نزد عالمان شیعی از اواخر قرن سوم رونق می‌گیرد و با عنوان ''کتاب العلل'' تحریر می‌شود، از این کتابها جز نامی در فهرستها اثر دیگری در دست نیست. نخستین اثر بر جای مانده کتاب ''علل الشرایع و الاحکام'' نوشته [[شیخ صدوق]] (درگذشت: ۳۸۱ق) است. بحث از علل احکام را به نوعی بحث از مقاصد دانسته‌اند. گفتنی است کتاب‌هایی درباره علل پاره‌ای از احکام شرعی نیز در همان زمان نوشته شده است. از آن پس، دیگر آثاری در این زمینه‌ها مشهود نیست، جز اشاراتی کوتاه که در مدخل کتب فقهی صورت گرفته است. به عنوان مثال شهید اول (د ۷۸۶ق) در کتاب ''القواعد و الفوائد'' به اجمال از این مسئله چنین سخن گفته است. به جز اینها آثار دیگری که به اهداف فقه و مقاصد شریعت به صورت عام و فراگیر پرداخته باشد، مشاهده نمی‌شود، اما به صورت جزئی‌تر با عنوان تنقیح مناط یا ملاک حکم در کتاب‌های اصولی و فقهی اشاراتی موجز به چشم می‌خورد.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۷.</ref>


== مقاصد الشریعه در اهل‌سنت ==
== مقاصد الشریعه در اهل‌سنت ==
یکی از روش‌های اجتهادی در علم فقه که امروزه درمیان اهل سنت جایگاه ویژه ای پیدا کرده روش اجتهاد مقاصدی است که این روش نیز مانند سایر روش‌ها دارای مبانی و ویژگیهای خاص به خود است.<ref>گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.</ref> اصطلاح مقاصد الشریعة در میان اهل سنت رایج است و کتاب‌هایی از گذشته تاکنون در مورد آن نوشته شده است. اهل سنت مقاصد شارع و مصلحت را در قالب قیاس، عقل، عرف، سد ذرایع، استحسان و عمدتاً استصلاح (مصالح مرسله) در سند حکم شرعی به کار می‌گیرند.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم، ص۵۱.</ref>
یکی از روش‌های اجتهادی در علم فقه که امروزه درمیان اهل سنت جایگاه ویژه ای پیدا کرده روش اجتهاد مقاصدی است که این روش نیز مانند سایر روش‌ها دارای مبانی و ویژگیهای خاص به خود است.<ref>گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.</ref> اصطلاح مقاصد الشریعة در میان اهل سنت رایج است و کتاب‌هایی از گذشته تاکنون در مورد آن نوشته شده است. اهل سنت مقاصد شارع و مصلحت را در قالب قیاس، عقل، عرف، سد ذرایع، استحسان و عمدتاً استصلاح (مصالح مرسله) در سند حکم شرعی به کار می‌گیرند.<ref>گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم، ص۵۱.</ref>


موضوع مقاصد الشریعه را غزالی و دیگران بحث کرده اند اما کسی که این بحث را پر و بال داده و ابعاد و زوایای مختلف آن را کاویده و توسعه داده است شاطبی در الموافقات است و بعضی از متأخرین که از او گرفته‌اند و آن را تنقیح و تقریر کرده و نشر داده‌اند.<ref>«[https://eshia.ir/feqh/archive/text/arafi/osool/1400/14000629/ درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی]»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.</ref> بخش سوم این کتاب مقاصد شریعت است و در حدی است که گویا مقاصد شریعه را گویا یک علم غیر از علم اصول تلقی کرده است. و خواسته است که بگوید این بالاتر از علم اصول است. مقاصد شریعه یکی از قواعدی است که در استنباط احکام شرعی می‌تواند تأثیر بگذارد و لذا در اصول قرار می‌گیرد اما اهمیت مسئله تا آنجا است که تلقی به علم مستقل شده است.<ref>«[https://eshia.ir/feqh/archive/text/arafi/osool/1400/14000629/ درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی]»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.</ref>
موضوع مقاصد الشریعه را [[غزالی]] و دیگران بحث کرده‌اند اما کسی که این بحث را پر و بال داده و ابعاد و زوایای مختلف آن را کاویده و توسعه داده است [[شاطبی]] در الموافقات است و بعضی از متأخرین آن را تنقیح و تقریر کرده و نشر داده‌اند.<ref>«[https://eshia.ir/feqh/archive/text/arafi/osool/1400/14000629/ درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی]»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.</ref> بخش سوم این کتاب مقاصد شریعت است و در حدی است که گویا مقاصد شریعه را گویا یک علم غیر از علم اصول تلقی کرده است و خواسته است که بگوید این بالاتر از علم اصول است. مقاصد شریعه یکی از قواعدی است که در استنباط احکام شرعی می‌تواند تأثیر بگذارد و لذا در اصول قرار می‌گیرد اما اهمیت مسئله تا آنجا است که تلقی به علم مستقل شده است.<ref>«[https://eshia.ir/feqh/archive/text/arafi/osool/1400/14000629/ درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی]»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.</ref>


امروزه در کنار فقیهان مقاصدگرای اهل سنّت همچون یوسف القرضاوی و احمد الریسونی، برخی از نواندیشان مانند محمد ارکون، محمد عابد الجابری، عبدالمجید الشرفی و شاگردانش، به سبب آن که علم اصول فقه رایج را ناکارآمد دانسته‌اند، دم از «مقاصد الشریعه» زده و علم مقاصد الشریعه را به عنوان بهترین گزینه برای جایگزینی با اصول فقه مطرح کرده‌اند. در سال‌های اخیر مجموعه ارزشمندی در ده مجلّد با نام «الدلیل الإرشادی إلی مقاصد الشریعه الإسلامیه» توسّط دکتر محمّد کمال‌الدین امام استاد و رئیس بخش شریعت دانشکدهٔ حقوق دانشگاه اسکندریه مصر تألیف شده است. این اثر مجموع کتب، رساله‌ها و پایان‌نامه‌های دانشگاهی و حوزوی و همچنین مقالات تألیف شده در این زمینه را گردآوری کرده است.<ref>«[http://ijtihadnet.ir/آیا-نواندیشان-مقاصد-الشریعة-را-باور/ آیا نواندیشان «مقاصد الشریعه» را باور دارند؟/ حمیدرضا تمدن]»، شبکه اجتهاد، بازدید: ۱۸ آبان ۱۴۰۳ش.</ref>
امروزه در کنار فقیهان مقاصدگرای اهل‌سنت همچون [[یوسف القرضاوی]] و [[احمد الریسونی]]، برخی از نواندیشان مانند محمد ارکون، محمد عابد الجابری، [[عبدالمجید الشرفی]] و شاگردانش، به سبب آن که علم اصول فقه رایج را ناکارآمد دانسته‌اند، دم از «مقاصد الشریعه» زده و علم مقاصد الشریعه را به عنوان بهترین گزینه برای جایگزینی با اصول فقه مطرح کرده‌اند. در سال‌های اخیر مجموعه ارزشمندی در ده مجلّد با نام «الدلیل الإرشادی إلی مقاصد الشریعه الإسلامیه» توسّط دکتر محمّد کمال‌الدین امام استاد و رئیس بخش شریعت دانشکدهٔ حقوق دانشگاه اسکندریه مصر تألیف شده است. این اثر مجموع کتب، رساله‌ها و پایان‌نامه‌های دانشگاهی و حوزوی و همچنین مقالات تألیف شده در این زمینه را گردآوری کرده است.<ref>«[http://ijtihadnet.ir/آیا-نواندیشان-مقاصد-الشریعة-را-باور/ آیا نواندیشان «مقاصد الشریعه» را باور دارند؟/ حمیدرضا تمدن]»، شبکه اجتهاد، بازدید: ۱۸ آبان ۱۴۰۳ش.</ref>


کتاب «اهداف دین از دیدگاه شاطبی» اثر احمد ریسونی و ترجمه سید حسن اسلامی و سید محمدعلی ابهری در توضیح اندیشه‌های مقاصد شریعت شاطبی منتشر شده است.<ref>«[https://www.mehrnews.com/news/5935715/کتاب-اهداف-دین-از-دیدگاه-شاطبی-به-چاپ-دوم-رسید کتاب اهداف دین از دیدگاه شاطبی به چاپ دوم رسید]»، خبرگزاری مهر، بازدید: ۱۸ آبان ۱۴۰۳ش.</ref>
کتاب «اهداف دین از دیدگاه شاطبی» اثر احمد ریسونی و ترجمه [[سید حسن اسلامی]] و سید محمدعلی ابهری در توضیح اندیشه‌های مقاصد شریعت شاطبی منتشر شده است.<ref>«[https://www.mehrnews.com/news/5935715/کتاب-اهداف-دین-از-دیدگاه-شاطبی-به-چاپ-دوم-رسید کتاب اهداف دین از دیدگاه شاطبی به چاپ دوم رسید]»، خبرگزاری مهر، بازدید: ۱۸ آبان ۱۴۰۳ش.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۷

سؤال

مقاصد الشریعه چیست؟

مقاصد الشریعه

تعریف و جایگاه

مقصود از مقاصد الشریعه، اهداف خداوند از تشریع احکام اعتباری و عملی است.[۱]


مقاصد شریعت اهداف و غایاتی است که شارع در تشریع خود آنها لحاظ کرده است و اساساً احکام شرعی برای تحقق این غایات جعل شده است. مقاصد در حوزه استنباط در تضییق و توسعه روایات. ارزیابی دلالت روایات و به عنوان مرحج در تعارض روایات می‌تواند نقش مهمی را ایفا کند. مقاصد در حوزه کارایی اجتهاد در قاعده سازی و نظام سازی فقهی و جلوگیری از احتیاط‌های ناروا می‌تواند نقش آفرینی کند.[۲]

مقاصد شریعت عبارت از اهدافی است که در شریعت به منظور جلب مصالح و دفع مفاسد بندگان، از ناحیه شارع دنبال می‌شود. مقاصد شریعت به اعتبار اهمیت، به ضروریات، حاجیات و تحسینات تقسیم شده‌اند که حفظ دین، جان، عقل، نسل و مال بندگان از مصالح ضروریه تلقی شده است. فقیه به استناد آیات، احادیث معتبر، عقل و بنای عقلا، مشروعیت و موارد مقاصد شریعت را به دست می‌دهد.[۳]

فقیهان مذاهب اسلامی، ضروریات پنج‌گانه‌ای را به عنوان مقاصد شریعت شناسایی و معرفی نموده‌اند. یکی از آن ضروریات که در نظر شرع مقدس جایگاه و اهمیت والایی دارد حفظ نفس انسان‌ها و کرامت ایشان است. از این رهگذار، مقاصد شریعت با مفاهیمی چون حقوق و انواع آزادی‌های فردی و اجتماعی، عدالت، کرامت و بسیاری مفاهیم دیگر مرتبت می‌شود.[۴]

مقاصد شریعت می‌تواند مؤسس حکم یا نافی حکم بشوند.[۵]

مقاصد شریعت، یا اهداف شارع در تشریع احکام، موضوعی برآمده از مبحث تعلیل احکام، که گاهی به عنوان موضوعی از موضوعات علم اصول و گاه به عنوان علمی مستقل مطرح می‌شود.[۶] نصوص، متون دینی و عقل سلیم، بر هدفمند بودن شریعت اسلام دلالت دارد، بدون هیچ تردیدی معتبرترین منبع برای تبیین مقاصد شریعت، قرآن، احادیث و عقل است؛ بنابراین باید در تفسیر مقاصد شریعت به این سه منبع رجوع کرد.[۷]

غزالی در کتاب المستصفی چنین مینویسد: «مقصود ما از مصلحت محافظت بر مقصود شرع می‌باشد و مقصود شرع از خلق پنج مورد میباشد که عبارتند از: دین، نفس، عقل، نسل و مال آنها حفظ شود و هر چیزی که متضمن حفظ این پنج مورد باشد، مصلحت است و هر آنچه که موجب فوت این مصالح میشود، مفسده و دفع آن مصلحت است».[۸] شاطبی در توضیح آن می‌گوید: «شارع از تشریع مصالح اخروی و دنیوی را قصد کرده است» ص۵۴.[۹]

تیتر

تفسیر مقاصدی، تفسیری است که به بیان مقاصد قرآن که احکام به خاطر آنها تشریع شده و نیز کشف معانی الفاظ به معنای توسعه در دلالت‌ها با مراعات سایر قواعد تفسیر می‌پردازد. افرادی نظیر ترمذی، ابوبکر قفال و شیخ صدوق از کسانی بودند که به موضوع مقاصد شریعت اهتمام ورزیدند و این اندیشه پس از این افراد فراز و فرودهایی را طی کرد. در دوران معاصر نیز ابن عاشور از زمره مفسرانی است که به این مهم در تفسیر قرآنی خویش توجه وافری نمود. ابن عاشور در پی نوعی تجدید حیات علمی، نوزایش دینی و رهاسازی امت از جمود بر مبنای روشهای پذیرفته شدة دینی و عقلی و از طریق اصلاح باورها، اندیشه و عمل در عین احترام به دست آوردهای قابل قبول پیشینیان، دست به نگارش این تفسیر زد.[۱۰]

نظریه مقاصدالشریعه، به رغم تمام جذابیت‌های هرمنیوتیرک اش، هیچ‌گاه نتوانست در قامت یک نظریه تفسیری رقیب جدی برای رویکرد اصاله الظهوری اصولیون مسلمانان ظاهر شود. در عین حال، به ویژه پس از اثر سترگ ابو اسحاق شاطبی (الموافقات فی اصول الشریعه)، نظریه مقاصدی توانست گاه بسان رویکردی تفسیری، و گاه همچون نوعی نظریه فلسفه حقوق در تبیین ماهیت، کارکرد و اهداف شریعت جایگاهی برجسته در ادبیات نظری هنجاری مسلمانان بیابد.[۱۱]

مقاصد الشریعه در شیعه

مقاصد الشریعه در میان شیعه به دلیل نوع منابع و ساختار اجتهاد و نیز شرایط تاریخی کمتر دیده می‌شود و بیشتر اصطلاح حکمت و علت به کار رفته است. مقاصد شارع و نصوص مبین آن در فقه امامیه نمی‌تواند به عنوان منبع حکم شرعی قرار بگیرد.[۱۲]

آنگونه که کتب فهرست نشان می‌دهد، مسئله مقاصد نزد عالمان شیعی از اواخر قرن سوم رونق می‌گیرد و با عنوان کتاب العلل تحریر می‌شود، از این کتابها جز نامی در فهرستها اثر دیگری در دست نیست. نخستین اثر بر جای مانده کتاب علل الشرایع و الاحکام نوشته شیخ صدوق (درگذشت: ۳۸۱ق) است. بحث از علل احکام را به نوعی بحث از مقاصد دانسته‌اند. گفتنی است کتاب‌هایی درباره علل پاره‌ای از احکام شرعی نیز در همان زمان نوشته شده است. از آن پس، دیگر آثاری در این زمینه‌ها مشهود نیست، جز اشاراتی کوتاه که در مدخل کتب فقهی صورت گرفته است. به عنوان مثال شهید اول (د ۷۸۶ق) در کتاب القواعد و الفوائد به اجمال از این مسئله چنین سخن گفته است. به جز اینها آثار دیگری که به اهداف فقه و مقاصد شریعت به صورت عام و فراگیر پرداخته باشد، مشاهده نمی‌شود، اما به صورت جزئی‌تر با عنوان تنقیح مناط یا ملاک حکم در کتاب‌های اصولی و فقهی اشاراتی موجز به چشم می‌خورد.[۱۳]

مقاصد الشریعه در اهل‌سنت

یکی از روش‌های اجتهادی در علم فقه که امروزه درمیان اهل سنت جایگاه ویژه ای پیدا کرده روش اجتهاد مقاصدی است که این روش نیز مانند سایر روش‌ها دارای مبانی و ویژگیهای خاص به خود است.[۱۴] اصطلاح مقاصد الشریعة در میان اهل سنت رایج است و کتاب‌هایی از گذشته تاکنون در مورد آن نوشته شده است. اهل سنت مقاصد شارع و مصلحت را در قالب قیاس، عقل، عرف، سد ذرایع، استحسان و عمدتاً استصلاح (مصالح مرسله) در سند حکم شرعی به کار می‌گیرند.[۱۵]

موضوع مقاصد الشریعه را غزالی و دیگران بحث کرده‌اند اما کسی که این بحث را پر و بال داده و ابعاد و زوایای مختلف آن را کاویده و توسعه داده است شاطبی در الموافقات است و بعضی از متأخرین آن را تنقیح و تقریر کرده و نشر داده‌اند.[۱۶] بخش سوم این کتاب مقاصد شریعت است و در حدی است که گویا مقاصد شریعه را گویا یک علم غیر از علم اصول تلقی کرده است و خواسته است که بگوید این بالاتر از علم اصول است. مقاصد شریعه یکی از قواعدی است که در استنباط احکام شرعی می‌تواند تأثیر بگذارد و لذا در اصول قرار می‌گیرد اما اهمیت مسئله تا آنجا است که تلقی به علم مستقل شده است.[۱۷]

امروزه در کنار فقیهان مقاصدگرای اهل‌سنت همچون یوسف القرضاوی و احمد الریسونی، برخی از نواندیشان مانند محمد ارکون، محمد عابد الجابری، عبدالمجید الشرفی و شاگردانش، به سبب آن که علم اصول فقه رایج را ناکارآمد دانسته‌اند، دم از «مقاصد الشریعه» زده و علم مقاصد الشریعه را به عنوان بهترین گزینه برای جایگزینی با اصول فقه مطرح کرده‌اند. در سال‌های اخیر مجموعه ارزشمندی در ده مجلّد با نام «الدلیل الإرشادی إلی مقاصد الشریعه الإسلامیه» توسّط دکتر محمّد کمال‌الدین امام استاد و رئیس بخش شریعت دانشکدهٔ حقوق دانشگاه اسکندریه مصر تألیف شده است. این اثر مجموع کتب، رساله‌ها و پایان‌نامه‌های دانشگاهی و حوزوی و همچنین مقالات تألیف شده در این زمینه را گردآوری کرده است.[۱۸]

کتاب «اهداف دین از دیدگاه شاطبی» اثر احمد ریسونی و ترجمه سید حسن اسلامی و سید محمدعلی ابهری در توضیح اندیشه‌های مقاصد شریعت شاطبی منتشر شده است.[۱۹]

منابع

  1. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم، ص۵۱.
  2. گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.
  3. محمدی، جلال، «مقاصد الشریعه از منظر فقهی شهید صدر (ره) به روایت اهل سنت»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۷۳.
  4. ابوالمحمدی، محمدرسول، «مقاصد الشریعه و حقوق و آزادی‌های اجتماعی»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.
  5. «درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.
  6. پارسا، فرزاد، «چیستی و تطور نظریه مقاصد الشریعه»، حبل المتین، شماره ۴۰ و ۴۱، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، ص۹۵.
  7. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول، پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۶.
  8. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول، پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۵.
  9. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم،
  10. قاسم پور راوندی، محسن، و بهزادیان، کیومرث، «سیر تاریخی مقاصد الشریعه و دستاوردهای تفسیری آن با تأکید بر دیدگاه ابن عاشور»، مطالعات تاریخی قرآن و حدیث، شماره ۷۴، بهار ۱۴۰۲ش، ص۱۱۲.
  11. قاری سیدفاطمی، سیدمحمد، «رویکردی عدلیه ای به نظریه مقاصد و پیامدهای حقوق بشری»، تحقیقات حقوقی پاییز 1395 - شماره 75، ص۱۱.
  12. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم، ص۵۱.
  13. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین، سال اول پاییز ۱۳۹۱ش، ص۵۷.
  14. گرامی پور، مهدی، و راغبی، محمدعلی، «نقش مقاصد الشریعه در استنباط و کارایی اجتهاد»، فقه نظام ساز، شماره ۴، سال اول، زمستان ۱۴۰۱ش، ص۵۷.
  15. گرامی‌پور، مهدی، «جایگاه سندی مقاصد الشریعه در فقه مذاهب اسلامی»، حبل المتین سال اول پاییز 1391 پیش‌شماره سوم، ص۵۱.
  16. «درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.
  17. «درس اصول فقه استاد علیرضا اعرافی»، مدرسه فقاهت، بازدید: ۱۷ آبان ۱۴۰۳ش.
  18. «آیا نواندیشان «مقاصد الشریعه» را باور دارند؟/ حمیدرضا تمدن»، شبکه اجتهاد، بازدید: ۱۸ آبان ۱۴۰۳ش.
  19. «کتاب اهداف دین از دیدگاه شاطبی به چاپ دوم رسید»، خبرگزاری مهر، بازدید: ۱۸ آبان ۱۴۰۳ش.