تکفیر سیئات: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۸: خط ۸:


== از بین رفتن گناهان در قرآن ==
== از بین رفتن گناهان در قرآن ==
در آیه ۲۹ سوره انفال آمده است تقوا و ایمان سبب از بین رفتن گناهان میشود. و آثار آن را از وجود شما بر مى‏دارد.ص۱۴۴. " تكفير سيئات" اشاره به آثار روانى و اجتماعى گناهان دارد كه در پرتو تقوا و پرهيزكارى از ميان مى‏رود،<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج‏7، ص: 144
در آیه ۲۹ سوره انفال آمده است تقوا و ایمان سبب از بین رفتن گناهان می‌شود. و آثار آن را از وجود شما برمی‌دارد. ص۱۴۴. «تکفیر سیئات» اشاره به آثار روانی و اجتماعی گناهان دارد که در پرتو تقوا و پرهیزکاری از میان می‌رود،<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج‏7، ص: 144</ref>
</ref>


زندگى با تقوى آثار شوم گناهان را از انسان مى‏برد، در دنيا محبوب القلوب و در آخرت روسفيدش مى‏كند.<ref>قرشى بنابى، على‏اكبر، تفسير احسن الحديث، تهران، بعثت، ۱۳۷۵ش، ج‏4، ص: 118
زندگی با تقوی آثار شوم گناهان را از انسان می‌برد، در دنیا محبوب القلوب و در آخرت روسفیدش می‌کند.<ref>قرشی بنابی، علی‌اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بعثت، ۱۳۷۵ش، ج‏4، ص: 118</ref>


</ref>
آیه ۸ تحریم به همه مؤمنین می‌فرماید: توبه کنند، و سپس با تعبیر «عسی» این امید را که خدا گناهانشان را بپوشاند، و آنان را داخل بهشتهایی کند که نهرها از زیر آن روان است‏. ص۵۶۳.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۳۹۰ق، ج‏19، ص: 335</ref>


در حقیقت این توبه نصوح، پنج ثمره بزرگ دارد: «نخست» بخشودگی سیئات و گناهان.<ref>تفسیر نمونه، ج‏24، ص: 292</ref>


کلمه (کفر) در لغت عرب به معنای پوشاندن است، ولی در قرآن کریم استعمالش در عفو از گناهان شایع شده است.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏4، ص: 323</ref>


آیه ۸ تحریم به همه مؤمنين مى‏فرمايد: توبه كنند، و سپس با تعبير" عسى" اين اميد را كه خدا گناهانشان را بپوشاند، و آنان را داخل بهشتهايى كند كه نهرها از زير آن روان است‏.ص۵۶۳.<ref>الميزان في تفسير القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات‏، ۱۳۹۰ق، ج‏19، ص: 335
این کلمه که جمعش سیئات می‌آید به طوری که از ماده آن (سین- واو- همزه) و هیئت آن بر می‌آید به معنای حادثه یا عملی است که زشتی و بدی را با خود همراه دارد، و به همین جهت ای بسا که لفظ آن بر امور و مصائبی که آدمی را بدحال می‌کند اطلاق می‌شود، نظیر آیه: «وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِکَ. سوره نساء آیه ۷۹. (هیچ مصیبتی بتو نمی‌رسد مگر از ناحیه خودت)، و این به حسب حقیقت به معنای سابق برگردد، و ای بسا بر خود معصیت نیز اطلاق می‌شود، مانند آیه شریفه زیر که می‌فرماید:» وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها. سوره شوری آیه ۴۰.(کیفر هر گناهی مصیبتی مثل خود آن است)، و سیئة به معنای معصیت، گاهی بر مطلق گناهان اطلاق می‌شود، چه صغیره و چه کبیره‏. آیه ۳۱ نسا آیه شریفه در مقام منت نهادن بوده و نویدی است که با عنایتی لطیف و الهی به گوش مؤمنین می‌رسد، که اگر از بعضی گناهان اجتناب کنند خدای عز و جل از بعضی دیگر گناهانشان درمی‌گذرد.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏4، ص: 324</ref>
 
</ref>
 
 
در حقيقت اين توبه نصوح، پنج ثمره بزرگ دارد: " نخست" بخشودگى سيئات و گناهان.<ref>تفسير نمونه، ج‏24، ص: 292
 
</ref>
 
كلمه (كفر) در لغت عرب به معناى پوشاندن است، ولى در قرآن كريم استعمالش در عفو از گناهان شايع شده‏ است.<ref>الميزان في تفسير القرآن، ج‏4، ص: 323
 
</ref>
 
 
اين كلمه كه جمعش سيئات مى‏آيد به طورى كه از ماده آن (سين- واو- همزه) و هيات آن بر مى‏آيد به معناى حادثه و يا عملى است كه زشتى و بدى را با خود همراه دارد، و به همين جهت اى بسا كه لفظ آن بر امور و مصائبى كه آدمى را بد حال مى‏كند اطلاق مى‏شود، نظير آيه:" وَ ما أَصابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ. سوره نساء آيه 79. (هيچ مصيبتى بتو نمى‏رسد مگر از ناحيه خودت)، و اين به حسب حقيقت به معناى سابق برگردد، و اى بسا بر خود معصيت نيز اطلاق مى‏شود، مانند آيه شريفه زير كه مى‏فرمايد:" وَ جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها. سوره شورى آيه 40.(كيفر هر گناهى مصيبتى مثل خود آن است)، و سيئة به معناى معصيت، گاهى بر مطلق گناهان اطلاق مى‏شود، چه صغيره و چه كبيره‏. آیه ۳۱ نسا آيه شريفه در مقام منت نهادن بوده و نويدى است كه با عنايتى لطيف و الهى به گوش مؤمنين مى‏رسد، كه اگر از بعضى گناهان اجتناب كنند خداى عز و جل از بعضى ديگر گناهانشان در مى‏گذرد.<ref>الميزان في تفسير القرآن، ج‏4، ص: 324
 
</ref>
 


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =
| شاخه فرعی۱ =
| شاخه فرعی۱ =
| شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۲ =

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۸

سؤال

تکفیر سیئات به چه معناست؟

تکفیر سیئات به معنای از بین رفتن گناهان و بدی‌ها است که عوامل مختلفی برای آن در قرآن بیان شده است.

از بین رفتن گناهان در قرآن

در آیه ۲۹ سوره انفال آمده است تقوا و ایمان سبب از بین رفتن گناهان می‌شود. و آثار آن را از وجود شما برمی‌دارد. ص۱۴۴. «تکفیر سیئات» اشاره به آثار روانی و اجتماعی گناهان دارد که در پرتو تقوا و پرهیزکاری از میان می‌رود،[۱]

زندگی با تقوی آثار شوم گناهان را از انسان می‌برد، در دنیا محبوب القلوب و در آخرت روسفیدش می‌کند.[۲]

آیه ۸ تحریم به همه مؤمنین می‌فرماید: توبه کنند، و سپس با تعبیر «عسی» این امید را که خدا گناهانشان را بپوشاند، و آنان را داخل بهشتهایی کند که نهرها از زیر آن روان است‏. ص۵۶۳.[۳]

در حقیقت این توبه نصوح، پنج ثمره بزرگ دارد: «نخست» بخشودگی سیئات و گناهان.[۴]

کلمه (کفر) در لغت عرب به معنای پوشاندن است، ولی در قرآن کریم استعمالش در عفو از گناهان شایع شده است.[۵]

این کلمه که جمعش سیئات می‌آید به طوری که از ماده آن (سین- واو- همزه) و هیئت آن بر می‌آید به معنای حادثه یا عملی است که زشتی و بدی را با خود همراه دارد، و به همین جهت ای بسا که لفظ آن بر امور و مصائبی که آدمی را بدحال می‌کند اطلاق می‌شود، نظیر آیه: «وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِکَ. سوره نساء آیه ۷۹. (هیچ مصیبتی بتو نمی‌رسد مگر از ناحیه خودت)، و این به حسب حقیقت به معنای سابق برگردد، و ای بسا بر خود معصیت نیز اطلاق می‌شود، مانند آیه شریفه زیر که می‌فرماید:» وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها. سوره شوری آیه ۴۰.(کیفر هر گناهی مصیبتی مثل خود آن است)، و سیئة به معنای معصیت، گاهی بر مطلق گناهان اطلاق می‌شود، چه صغیره و چه کبیره‏. آیه ۳۱ نسا آیه شریفه در مقام منت نهادن بوده و نویدی است که با عنایتی لطیف و الهی به گوش مؤمنین می‌رسد، که اگر از بعضی گناهان اجتناب کنند خدای عز و جل از بعضی دیگر گناهانشان درمی‌گذرد.[۶]

منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج‏7، ص: 144
  2. قرشی بنابی، علی‌اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بعثت، ۱۳۷۵ش، ج‏4، ص: 118
  3. المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۳۹۰ق، ج‏19، ص: 335
  4. تفسیر نمونه، ج‏24، ص: 292
  5. المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏4، ص: 323
  6. المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏4، ص: 324