صفت مجید و کریم برای قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آيا صفت «كريم» و « مجيد» براي قرآن با هم فرق مي‌كند؟ آيا نشان دهنده دو كتاب الهي نيست؟
آیا صفت «کریم» و «مجید» برای قرآن با هم فرق می‌کند؟ آیا نشان دهنده دو کتاب الهی نیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
==صفت مجید==
 
«مجيد» از ريشه «مجد» به معناي بزرگواري آمده كه از كثرت خير و فضل ناشي مي‌شود، راغب اصفهانی در مفردات مي‌گويد: [[خدا]] را در اثر كثرت فضل «مجيد» مي‌گويند: {{قرآن|قَالُوا أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَه اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ|ترجمه=گفتند: آيا از فرمان خدا تعجب ميكنى‏؟! اين رحمت خدا و بركاتش بر شما خانواده است‏؛ چرا كه او ستوده و والا است‏!|سوره=هود|آیه=73}}، قرآن نيز در دو جا با وصف «مجيد» آمده است:
== صفت مجید ==
*{{قرآن|ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ|ترجمه=ق، سوگند به قرآن مجید|سوره=ق|آیه=1}}
«مجید» از ریشه «مجد» به معنای بزرگواری آمده که از کثرت خیر و فضل ناشی می‌شود، راغب اصفهانی در مفردات می‌گوید: [[خدا]] را در اثر کثرت فضل «مجید» می‌گویند: {{قرآن|قَالُوا أَتَعْجَبِینَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَه اللَّهِ وَبَرَکَاتُهُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ إِنَّهُ حَمِیدٌ مَجِیدٌ|ترجمه=گفتند: آیا از فرمان خدا تعجب می‌کنی‏؟! این رحمت خدا و برکاتش بر شما خانواده است‏؛ چرا که او ستوده و والا است‏!|سوره=هود|آیه=۷۳}}، قرآن نیز در دو جا با وصف «مجید» آمده است:
*{{قرآن|بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ|۲۱|فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ|۲۲
* {{قرآن|ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِیدِ|ترجمه=ق، سوگند به قرآن مجید|سوره=ق|آیه=۱}}
| ترجمه = [اين آيات‏، سحر و دروغ نيست‏] بلكه قرآن با عظمت است‏. كه در لوح محفوظ جاى دارد
* {{قرآن|بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ|۲۱|فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ|۲۲
| ترجمه = [این آیات‏، سحر و دروغ نیست‏] بلکه قرآن با عظمت است‏. که در لوح محفوظ جای دارد
| سوره = بروج
| سوره = بروج
| آیه = 21 و 22
| آیه = ۲۱ و ۲۲
}}
}}


مجيد بودن قرآن در اثر كثرت خيرات و بركات آنست<ref>ابن منظور، لسان العرب، نشرادب حوزه، قم، ۱۳۶۳، ذيل ماده «مجد».</ref> به سبب آنكه محتوي قرآن عظيم و گسترده و معانيش بلند و پر مايه در تمام معارف و اعتقادات، اخلاق و مواعظ، احكام و سنن مي‌باشد.<ref>. مكارم شيرازي، ناصر، تفسيرنمونه، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ج۲۶، ص۳۵۳ و ج۲۲، ص۲۲۷.</ref>
مجید بودن قرآن در اثر کثرت خیرات و برکات آنست<ref>ابن منظور، لسان العرب، نشرادب حوزه، قم، ۱۳۶۳، ذیل ماده «مجد».</ref> به سبب آنکه محتوی قرآن عظیم و گسترده و معانیش بلند و پر مایه در تمام معارف و اعتقادات، اخلاق و مواعظ، احکام و سنن می‌باشد.<ref>. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۲۶، ص۳۵۳ و ج۲۲، ص۲۲۷.</ref>


==صفت کریم==
== صفت کریم ==
«كريم» از ماده «كرم» به معناي شرافت، سخاوت و عزت آمده است: {{قرآن| ... فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ|ترجمه=همانا پروردگارم بي‌نياز و سخاوتمند است|سوره=نمل|آیه=40}}
«کریم» از ماده «کرم» به معنای شرافت، سخاوت و عزت آمده است: {{قرآن| فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌّ کَرِیمٌ|ترجمه=همانا پروردگارم بی‌نیاز و سخاوتمند است|سوره=نمل|آیه=۴۰}}


اگر «كرم» وصف خدا واقع شود ، مراد از آن احسان و نعمت آشكار خداست و اگر وصف انسان باشد، نام اخلاق و افعال پسنديده اوست كه از وي ظاهر مي‌شود. «كريم» از اسماء حسني است كه در غير خدا نيز به كار مي‌رود و قرآن را كه با وصف كريم مي‌آورند به خاطر شرافت و عزت و گرانقدري اوست: {{قرآن|إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ|ترجمه=كه آن‏، قرآن كريمى است|سوره=واقعه|آیه=77}}<ref>ر.ك: قرشي، سيد علي اكبر، قاموس قرآن، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ذيل ماده «كرم».</ref>
اگر «کرم» وصف خدا واقع شود، مراد از آن احسان و نعمت آشکار خداست و اگر وصف انسان باشد، نام اخلاق و افعال پسندیده اوست که از وی ظاهر می‌شود. «کریم» از اسماء حسنی است که در غیر خدا نیز به کار می‌رود و قرآن را که با وصف کریم می‌آورند به خاطر شرافت و عزت و گرانقدری اوست: {{قرآن|إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ|ترجمه=که آن‏، قرآن کریمی است|سوره=واقعه|آیه=77}}<ref>ر. ک. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ذیل ماده «کرم».</ref>


بنابراين چون معارف قرآن فراوان است، خداوند متعال به اين کتاب مجيد گفته و چون داراي شرافت و عزت مي باشد ،کريم ناميده شده است.
بنابراین چون معارف قرآن فراوان است، خداوند متعال به این کتاب مجید گفته و چون دارای شرافت و عزت می‌باشد، کریم نامیده شده است.


<span></span>
== منابع ==
==منابع==
{{پانویس}}
<references />
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = اسامی و اوصاف قرآن
|شاخه فرعی۱ = اسامی و اوصاف قرآن
|شاخه فرعی۲ = سایر مباحث
|شاخه فرعی۲ = سایر مباحث
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۳۶: خط ۳۶:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ب
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۴

سؤال

آیا صفت «کریم» و «مجید» برای قرآن با هم فرق می‌کند؟ آیا نشان دهنده دو کتاب الهی نیست؟


صفت مجید

«مجید» از ریشه «مجد» به معنای بزرگواری آمده که از کثرت خیر و فضل ناشی می‌شود، راغب اصفهانی در مفردات می‌گوید: خدا را در اثر کثرت فضل «مجید» می‌گویند: ﴿قَالُوا أَتَعْجَبِینَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَه اللَّهِ وَبَرَکَاتُهُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ إِنَّهُ حَمِیدٌ مَجِیدٌ؛ گفتند: آیا از فرمان خدا تعجب می‌کنی‏؟! این رحمت خدا و برکاتش بر شما خانواده است‏؛ چرا که او ستوده و والا است‏!(هود:۷۳)، قرآن نیز در دو جا با وصف «مجید» آمده است:

  • ﴿ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِیدِ؛ ق، سوگند به قرآن مجید(ق:۱)
  • ﴿بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ۝۲۱فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ۝۲۲؛ [این آیات‏، سحر و دروغ نیست‏] بلکه قرآن با عظمت است‏. که در لوح محفوظ جای دارد(بروج:۲۱ و ۲۲)

مجید بودن قرآن در اثر کثرت خیرات و برکات آنست[۱] به سبب آنکه محتوی قرآن عظیم و گسترده و معانیش بلند و پر مایه در تمام معارف و اعتقادات، اخلاق و مواعظ، احکام و سنن می‌باشد.[۲]

صفت کریم

«کریم» از ماده «کرم» به معنای شرافت، سخاوت و عزت آمده است: ﴿… فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌّ کَرِیمٌ؛ همانا پروردگارم بی‌نیاز و سخاوتمند است(نمل:۴۰)

اگر «کرم» وصف خدا واقع شود، مراد از آن احسان و نعمت آشکار خداست و اگر وصف انسان باشد، نام اخلاق و افعال پسندیده اوست که از وی ظاهر می‌شود. «کریم» از اسماء حسنی است که در غیر خدا نیز به کار می‌رود و قرآن را که با وصف کریم می‌آورند به خاطر شرافت و عزت و گرانقدری اوست: ﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ؛ که آن‏، قرآن کریمی است(واقعه:77)[۳]

بنابراین چون معارف قرآن فراوان است، خداوند متعال به این کتاب مجید گفته و چون دارای شرافت و عزت می‌باشد، کریم نامیده شده است.

منابع

  1. ابن منظور، لسان العرب، نشرادب حوزه، قم، ۱۳۶۳، ذیل ماده «مجد».
  2. . مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۲۶، ص۳۵۳ و ج۲۲، ص۲۲۷.
  3. ر. ک. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ذیل ماده «کرم».