|
|
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) |
| خط ۶: |
خط ۶: |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
|
| |
|
| {{پاسخ}}[[پرونده:کتاب قانون مجازات اسلامی.png|بندانگشتی|کتاب قانون مجازات اسلامی، نوشته ی جهانگیر منصور، در سال ۱۳۹۲ با آخرین ویرایش ها، در ۷۲۸ ماده تصویب شد. البته کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ که به قانون تعزیرات نیز معروف است به قوت خود باقی ماند و موادی از قانون جرایم رایانه ای به عنوان مواد ۷۲۹ الی ۷۵۵ به آن الحاق گردید. قانون مجازات اسلامی جزء قوانین اصلی جزایی است.|293x293px]]حقوق جزا، به مجموعه ای از قوانین و مقررات تحت عنوان حقوق کیفری مربوط می‌شود که تعیین مجازات ها و پیش بینی عواقب قانونی برای افرادی است که جرم یا خلافی انجام داده اند. حقوق جزا معمولاً به منظور [[نظم اجتماعی|حفظ نظم اجتماعی]]، [https://rc.majlis.ir/fa/law/show/99597 تعزیرات متناسب با جرم]، [https://fa.wikifeqh.ir/%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C%20%D8%A7%D8%B2%20%D9%88%D9%82%D9%88%D8%B9%20%D8%AC%D8%B1%D9%85 تربیت و بازداری از انجام جرم ها] تدوین می‌شوند.<ref>کتاب کلیات حقوق جزا، منصورآبادی، ۱۴۰۲</ref> | | {{پاسخ}}[[پرونده:کتاب قانون مجازات اسلامی.png|بندانگشتی|کتاب [https://fa.wikipedia.org/wiki/s:%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86%20%D9%85%D8%AC%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D8%AA%20%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C%20%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF قانون مجازات اسلامی]، نوشته ی [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%B1_%D9%85%D9%86%D8%B5%D9%88%D8%B1 جهانگیر منصور]، در سال ۱۳۹۲ با آخرین ویرایش ها، در ۷۲۸ ماده تصویب شد. البته کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ که به قانون تعزیرات نیز معروف است به قوت خود باقی ماند و موادی از قانون جرایم رایانه ای به عنوان مواد ۷۲۹ الی ۷۵۵ به آن الحاق گردید. قانون مجازات اسلامی جزء قوانین اصلی جزایی است.|293x293px]]حقوق جزا، به مجموعه ای از قوانین و مقررات تحت عنوان حقوق کیفری مربوط می‌شود که تعیین مجازات ها و پیش بینی عواقب قانونی برای افرادی است که جرم یا خلافی انجام داده اند. حقوق جزا معمولاً به منظور [[نظم اجتماعی|حفظ نظم اجتماعی]]، [https://rc.majlis.ir/fa/law/show/99597 تعزیرات متناسب با جرم]، [https://fa.wikifeqh.ir/%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C%20%D8%A7%D8%B2%20%D9%88%D9%82%D9%88%D8%B9%20%D8%AC%D8%B1%D9%85 تربیت و بازداری از انجام جرم ها] تدوین می‌شوند.<ref>کتاب کلیات حقوق جزا، منصورآبادی، ۱۴۰۲</ref> |
|
| |
|
| === دو بند از اصول حقوق جزا عبارتند از: === | | === دو بند از اصول حقوق جزا عبارتند از: === |
| خط ۱۲: |
خط ۱۲: |
| * '''قاعده ترافیک حقوقی؛'''<ref>قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل ۱۶۴.</ref> این قاعده ی اصلی حقوق جزا است که بر اساس آن، قانون باید واضح و محدود و قابل اجرا باشد تا افراد بتوانند حقوق و تعهدات خود را درک کرده و بر آن عمل کنند. | | * '''قاعده ترافیک حقوقی؛'''<ref>قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل ۱۶۴.</ref> این قاعده ی اصلی حقوق جزا است که بر اساس آن، قانون باید واضح و محدود و قابل اجرا باشد تا افراد بتوانند حقوق و تعهدات خود را درک کرده و بر آن عمل کنند. |
|
| |
|
| | | == منابع == |
| '''منابع:'''
| | {{پانویس|۲}} |
| | |
| [[پرونده:جهانگیر منصور.png|جایگزین=زندگینامه جهانگیر منصور جهانگیر منصور در سال 1320 در تهران متولد شد. پدرش محمدجعفر منصور از پیشکسوتان نشر کتاب در ایران و صاحب یک کتابفروشی در خیابان ناصر خسرو تهران بود. جهانگیر منصور فعالیت حرفه‌ای را از 13 سالگی با شاگردی در کانون معرفت آغاز نمود. در سال 1335 به انتشارات نیل ملحق شد. در آنجا به فعالیت‌هایی چون امور فنی چاپ، نمونه‌خوانی، پخش، کتابفروشی اشتغال داشت. چند سال بعد در پی اختلاف میان شرکا و منحل شدن انتشارت نیل، به همراه دوستانش عبدالحسین آل‌رسول و رضا سیدحسینی انتشارات کتاب زمان را تأسیس کرد. جهانگیر منصور پس از انقلاب به تدوین کتاب‌های حقوق و مجموعه قوانین و مقررات حقوقی پرداخت که اغلب این آثار در زمره‌ی پرفروش‌ترین کتاب‌های این حوزه قرار گرفتند. کتاب مجموعه قوانین جهانگیر منصور از سری کتاب‌های حقوقی معروف اوست که برای آشنایی وکلا ،قضات، اساتید و دانشجویان رشته‌های حقوقی و تمامی علاقه‌مندان به آشنایی با قوانین و مقررات جزائی به تالیف رسیده‌اند. از آثار جهانگیر منصور می‌توان به کتاب‌های قوانین و مقررات مربوط به ازدواج و طلاق، قانون مجازات اسلامی، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، کتاب قانون تجارت، قانون روابط موجر و مستاجر و قانون آیین دادرسی کیفری اشاره کرد. جهانگیر منصور، معروفترین تدوین‌کننده مجموعه قوانین و مشهورترین شخصیت غیرحقوقی در بین حقوقدانان کشور، در دی ماه 1394 به دیار باقی شتافت. کتاب های جهانگیر منصور * کتاب قوانین و مقررات مربوط به ازدواج و طلاق جهانگیر منصور * کتاب قانون مجازات اسلامی جهانگیر منصور * کتاب قوانین و مقررات ثبتی جهانگیر منصور * کتاب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران جهانگیر منصور * کتاب قانون تجارت جهانگیر منصور * کتاب قوانین و مقررات مربوط به امور حسبی جهانگیر منصور * کتاب قانون مدنی جهانگیر منصور * کتاب قانون آیین دادرسی کیفری جهانگیر منصور * کتاب قوانین و مقررات مربوط به تعزیرات حکومتی جهانگیر منصور * کتاب قانون مالیات های مستقیم جهانگیر منصور * کتاب قوانین چک، سفته، برات جهانگیر منصور * کتاب قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب جهانگیر منصور * کتاب قانون کار جهانگیر منصور * کتاب قوانین و مقررات مربوط به اجرای احکام جهانگیر منصور * کتاب قوانین و مقررات مربوط به خانواده جهانگیر منصور * کتاب قوانین و مقررات مدیریت خدمات کشوری و هدفمند کردن جهانگیر منصور * کتاب قوانین و مقررات استخدامی جهانگیر منصور * کتاب قوانین و مقررات مربوط به وصیت و ارث جهانگیر منصور * کتاب قانون روابط موجر و مستاجر جهانگیر منصور * کتاب قانون اساسی و قانون مدنی جهانگیر منصور * کتاب قانون حمایت خانواده جهانگیر منصور * کتاب قوانین و مقررات مربوط به تخلفات اداری جهانگیر منصور * کتاب قانون و مقررات دیوان عدالت اداری جهانگیر منصور * کتاب قوانین و مقررات کار، رفاه و تامین اجتماعی جهانگیر منصور|بندانگشتی|'''[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%B1_%D9%85%D9%86%D8%B5%D9%88%D8%B1 جهانگیر منصور] در سال ۱۳۲۰ در تهران متولد شد. پدرش محمد جعفر منصور از پیشکسوتان نشر کتاب در ایران و صاحب یک کتاب فروشی در خیابان ناصر خسرو تهران بود. جهانگیر منصور فعالیت حرفه‌ای را از ۱۳ سالگی با شاگردی در کانون معرفت آغاز نمود. در سال ۱۳۳۵ به انتشارات نیل ملحق شد. در آنجا به فعالیت هایی چون امور فنی چاپ، نمونه خوانی، پخش، کتاب فروشی اشتغال داشت. چند سال بعد در پی اختلاف میان شرکا و منحل شدن انتشارت نیل، به همراه دوستانش [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%D8%A2%D9%84%E2%80%8C%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84 عبدالحسین آل رسول] و [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B6%D8%A7_%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%DB%8C رضا سید حسینی] انتشارات کتاب زمان را تأسیس کرد. جهانگیر منصور پس از انقلاب به تدوین کتاب های حقوق و مجموعه قوانین و مقررات حقوقی پرداخت که اغلب این آثار در زمره ی پرفروش ترین کتاب های این حوزه قرار گرفتند. کتاب مجموعه قوانین جهانگیر منصور از سری کتاب های حقوقی معروف اوست که برای آشنایی وکلا ،قضات، اساتید و دانشجویان رشته های حقوقی و تمامی علاقه مندان به آشنایی با قوانین و مقررات جزائی به تالیف رسیده اند. از آثار جهانگیر منصور می‌توان به کتاب های قوانین و مقررات مربوط به ازدواج و طلاق، قانون مجازات اسلامی، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، کتاب قانون تجارت، قانون روابط موجر و مستاجر و قانون آیین دادرسی کیفری اشاره کرد. جهانگیر منصور، معروف ترین تدوین‌کننده مجموعه قوانین و مشهورترین شخصیت غیرحقوقی در بین حقوقدانان کشور، در دی ماه ۱۳۹۴ به دیار باقی شتافت.''' |301x301پیکسل]]
| |
نسخهٔ کنونی تا ۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۱
حقوق جزا
سؤال
حقوق جزا و جرم شناسی چیست؟
کتاب
قانون مجازات اسلامی، نوشته ی
جهانگیر منصور، در سال ۱۳۹۲ با آخرین ویرایش ها، در ۷۲۸ ماده تصویب شد. البته کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ که به قانون تعزیرات نیز معروف است به قوت خود باقی ماند و موادی از قانون جرایم رایانه ای به عنوان مواد ۷۲۹ الی ۷۵۵ به آن الحاق گردید. قانون مجازات اسلامی جزء قوانین اصلی جزایی است.
حقوق جزا، به مجموعه ای از قوانین و مقررات تحت عنوان حقوق کیفری مربوط می‌شود که تعیین مجازات ها و پیش بینی عواقب قانونی برای افرادی است که جرم یا خلافی انجام داده اند. حقوق جزا معمولاً به منظور حفظ نظم اجتماعی، تعزیرات متناسب با جرم، تربیت و بازداری از انجام جرم ها تدوین می‌شوند.[۱]
دو بند از اصول حقوق جزا عبارتند از:
- اصل قاضی‌نشینی؛[۲] این اصل بیان می‌کند که هیچ فرد نباید قاضی در پرونده ی خود باشد. به عبارت دیگر، هر کسی که از مرتکبی الهام گرفته است نباید قاضی در پرونده ی خود باشد و باید از داوری در پرونده ی مرتبط با خود، خودداری کند.
- قاعده ترافیک حقوقی؛[۳] این قاعده ی اصلی حقوق جزا است که بر اساس آن، قانون باید واضح و محدود و قابل اجرا باشد تا افراد بتوانند حقوق و تعهدات خود را درک کرده و بر آن عمل کنند.
منابع
- ↑ کتاب کلیات حقوق جزا، منصورآبادی، ۱۴۰۲
- ↑ قانون تشکیلات دادگستری، ماده ۴۲.
- ↑ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل ۱۶۴.
