الگو:سوال برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
(۲۹۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #f3f9ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #fff4f0; border-radius: 5px; font-size: 115%">
معنای حیات طیبه در قرآن چیست؟</div>
تفسیر منسوب به امام حسن عسکری چند جلد بوده و الان چند جلد است؟ آیا ترجمه فارسی دارد؟
'''حیات طیبه''' (زندگی پاک) که به [[روزی حلال]]، توفیق بر اطاعت خداوند، [[بهشت دنیوی و اخروی|بهشت]] و زندگی خوش دنیا معنا شده است. حیات طیبه را در هر دو زندگی دنیا و [[آخرت]] دانسته‌اند.
</div>


تعبیر حیات طیبه در آیه ۹۷ سوره نحل آمده و براساس این آیه، [[خداوند]] به [[ایمان شهودی تجربی|مؤمنانی]] که عمل صالح انجام می‌دهند، حیات طیبه می‌بخشد. در حیات طبیه، انسان مؤمن و نیکوکار، به حیاتی مملو از پاکی و آرامش وارد می‌شوند. علامه طباطبایی، معتقد است در حیات طیبه، جان و حیاتی دیگر به فرد بخشیده می‌شود.  
تفسیر منسوب به امام حسن عسکری(ع)، از تفاسیر روایی شیعه است. متن این کتاب تا پایان آیه ۲۸۲ سوره بقره موجود است. در این تفسیر مجموعاً ۳۷۹ حدیث ذکر شده است که بیشتر آن‌ها با موضوع، تأویل‌ در مورد معجزات پیامبر(ص) و ائمه(ع) می‌باشد. جمع‌آوری این تفسیر توسط محمد بن قاسم استرآبادی دانسته شده است. در اعتبار این تفسیر در میان علمای امامیه اختلاف نظر وجود دارد. عده‌ای مانند شیخ صدوق روایات این کتاب را در کتاب‌های خود نقل کرده است و عده‌ای از فقها نیز برخی از احادیث فقهی این کتاب را قبول کرده‌اند. در مقابل عده‌ای مانند آیت الله خویی انتساب این تفسیر به امام حسن عسکری(ع) را باطل می‌دانند.


{{چپ|[[حیات طیبه|...مطالعه بیشتر]]}}
 
 
 
{{چپ|[[تفسیر امام حسن عسکری(ع)|... مطالعه بیشتر]]}}

نسخهٔ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۰

تفسیر منسوب به امام حسن عسکری چند جلد بوده و الان چند جلد است؟ آیا ترجمه فارسی دارد؟

تفسیر منسوب به امام حسن عسکری(ع)، از تفاسیر روایی شیعه است. متن این کتاب تا پایان آیه ۲۸۲ سوره بقره موجود است. در این تفسیر مجموعاً ۳۷۹ حدیث ذکر شده است که بیشتر آن‌ها با موضوع، تأویل‌ در مورد معجزات پیامبر(ص) و ائمه(ع) می‌باشد. جمع‌آوری این تفسیر توسط محمد بن قاسم استرآبادی دانسته شده است. در اعتبار این تفسیر در میان علمای امامیه اختلاف نظر وجود دارد. عده‌ای مانند شیخ صدوق روایات این کتاب را در کتاب‌های خود نقل کرده است و عده‌ای از فقها نیز برخی از احادیث فقهی این کتاب را قبول کرده‌اند. در مقابل عده‌ای مانند آیت الله خویی انتساب این تفسیر به امام حسن عسکری(ع) را باطل می‌دانند.