|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{سوال}}
| |
| = <big><big>'''نشانه های ظهورچیست؟'''</big> =
| |
| {{پایان سوال}}
| |
| [[پرونده:امام زمان.jpg|بندانگشتی]]
| |
|
| |
|
|
| |
|
| |
|
| |
|
| |
| '''۱.جنبش و خروج [[یمانی]]'''
| |
|
| |
| ابوبصیر از [[امام باقر]] (علیه السلام )چنین نقل میکند که حضرت فرمود:
| |
| خروج [[سفیانی کیست؟|سفیانی]] و یمانی و [[سید خراسانی]] در یک روز اتفاق میوفتد یعنی در سال و ماه و روز مشترک است و درست مثل دانه های تسبیح یکی پس از دیگری خواهد امد
| |
| و در آستانه [[ظهور]] هیچ پرچمی هدایت یافته تر از پرچم یمانی نخواهد بود.<ref>آمال الواعظین، جلد2، علام حتمی ظهور</ref>
| |
|
| |
|
| |
| '''۲.خروج سفیانی'''
| |
|
| |
| داستان سفیانی در روایات بسیاری آمده است که نام او [[عثمان بن عَنبسه]] می باشد.
| |
| نژاد او از [[بنی‌امیه|امویان]] است،که به راحتی انسان ها را می کشد و ظلم و ستم های فراوانی را در سرزمین های نظیر عراق،سوریه،[[حجاز]]،و مناطق مجاور آن انجام خواهد داد.<ref>آمال الواعظین، جلد2، علام حتمی ظهور</ref>
| |
|
| |
| '''۳.صیحه‌ی آسمانی'''
| |
|
| |
| روایات بسیاری دلالت بر حتمیت ندای اسمانی میکند و در حدیثی مفضّل بن عمر از [[امام صادق]] (علیه السلام) که حضرت فرمود: [[حضرت قائم (عج)]] به مکه وارد میشوند و در جانب خانه کعبه ظاهر میگردد،و چون آفتاب بلند شود و ندا کند که همه‌ی اهل زمین و آسمان بشنوند.<ref>منتهی لآمال ،باب چهاردهم،فصل هفتم</ref>
| |
|
| |
| '''۴. قتل نفس زکیّه'''
| |
|
| |
| منظور از نفْس زكيّه، انسانى صالح و با تقواست،بر طبق روایات، نفس زکیه یکی از یاران خاص امام زمان علیه السلام خواهد بود و برای انجام ماموریتی که از جانب ایشان به وی محول شده عازم مکه خواهد شد. بنابراین کشته شدن وی، پس از ظهور آن حضرت و قبل از قیام خواهد بود.
| |
| در حدیث معتبری که شیخ صدوق آن را از امام صادق علیه السلام نقل کرده این گونه آمده است که: « میان کشته شدن نفس زکیه تا قیام امام عصر عجل الله بیش از پانزده شب فاصله نیست»<ref>الشیخ الصدوق، کمال الدین و تمام النعمه</ref>
| |
|
| |
| '''۵.فرو رفتن زمین (خسف)در بیداء'''
| |
|
| |
| لشکر سفیانی در ادامه جنایات خود لشکری را به مدینه میفرستد که پس سه روز جنایت قتل عام سپس به سمت مکه حرکت میکنند که در منطقه‌ی به نام بیداء که مابین مکه و مدینه میباشد حق تعالی ملکه ای را می فرستد و ندا میدهد ای زمین این ملاعین را در خود فرو بر،پس جمیع لشکر که به سیصد هزار نفر میرسند در زمین فرو میروند.<ref>منتهی لآمال ،باب چهاردهم،فصل هفتم</ref>
| |
|
| |
|
| |
| ==منابع==
| |
| {{پانویس}}
| |