فهرست تفسیرهای فارسی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
...
...
==قرن چهارم==
==قرن چهارم و پنجم==


* '''بخشی از تفسیری کهن به پارسی''': این تفسیر را سیدمرتضی آیت الله زاده شیرازی تصحیح کرده است. این تفسیر کهن مربوط به حدود قرن چهارم هجری است.<ref>دانش پژوه، منوچهر، گزیده متون تفسیری فارسی، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۷۹ش، ص۴۳.</ref> این تفسیر، قسمت بجامانده آن از آیه ۱۷۶ سوره اعراف تا آخر آیه ۶۹ سوره نحل است. ص۴۴.
* '''بخشی از تفسیری کهن به پارسی''': این تفسیر را سیدمرتضی آیت الله زاده شیرازی تصحیح کرده است. این تفسیر کهن مربوط به حدود قرن چهارم هجری است.<ref>دانش پژوه، منوچهر، گزیده متون تفسیری فارسی، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۷۹ش، ص۴۳.</ref> این تفسیر، قسمت بجامانده آن از آیه ۱۷۶ سوره اعراف تا آخر آیه ۶۹ سوره نحل است. ص۴۴.
* '''ترجمه تفسیر طبری''': تفسیری‌ کهن‌ از قرآن‌ به‌ فارسی‌، تألیف‌ گروهی‌ از علمای‌ ماوراءالنهر در نیمة‌ دوم‌ قرن‌ چهارم‌. این‌ کتاب‌ با آنکه‌ از نظر ساختار و واژگان‌، ارزشی‌ همسنگ‌ با شاهنامة‌ فردوسی‌ در ادب‌ فارسی‌ دارد، مهجور مانده‌ است‌. این‌ اثر، اگر نخستین‌ تفسیر فارسی‌ نباشد، از نخستین‌ ترجمه‌های‌ رسمی‌ قرآن‌ است‌. <ref>آذرنوش، آذرتاش، «ترجمة  تفسیر طبری»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائره المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۷، ذیل مدخل.</ref> این تفسیر از قدیمی ترین یادگارهای نثر فارسی است که بدان دسترسی وجود دارد.<ref>حبیب یغمایی، «ترجمه فارسی تفسیر طبری»، نامه فرهنگستان (قدیمی) آبان 1322 شماره 4، ص۳۵.</ref>
* '''ترجمه تفسیر طبری''': تفسیری‌ کهن‌ از قرآن‌ به‌ فارسی‌، تألیف‌ گروهی‌ از علمای‌ ماوراءالنهر در نیمة‌ دوم‌ قرن‌ چهارم‌. این‌ کتاب‌ با آنکه‌ از نظر ساختار و واژگان‌، ارزشی‌ همسنگ‌ با شاهنامة‌ فردوسی‌ در ادب‌ فارسی‌ دارد، مهجور مانده‌ است‌. این‌ اثر، اگر نخستین‌ تفسیر فارسی‌ نباشد، از نخستین‌ ترجمه‌های‌ رسمی‌ قرآن‌ است‌. <ref>آذرنوش، آذرتاش، «ترجمة  تفسیر طبری»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائره المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۷، ذیل مدخل.</ref> این تفسیر از قدیمی ترین یادگارهای نثر فارسی است که بدان دسترسی وجود دارد.<ref>حبیب یغمایی، «ترجمه فارسی تفسیر طبری»، نامه فرهنگستان (قدیمی) آبان 1322 شماره 4، ص۳۵.</ref>
 
* تفسیر قرآن پاک
== قرن ==
* تفسیری بر عشری از قرآن مجید.
تفسیر قرآن پاک
* تفسیر کمبریج: تفسیر قرآن  مجید ، نسخة  کیمبریج ، که  بین  قرنهای  چهارم  و پنجم  تدوین  شده  و تنها نیمة دوم  آن  (در دو جلد) باقی  مانده  است ، یکی  از دل انگیزترین  آثار نثر فارسی  است .<ref>آذرنوش، آذرتاش، و دیگران، «ترجمه قرآن»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائره المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۷، ذیل مدخل.</ref>
 
تفسیری بر عشری از قرآن مجید.  
 
تفسیر کمبریج


تاج التراجم فی تفسیر القرآن للاعاجم
تاج التراجم فی تفسیر القرآن للاعاجم

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۵

سؤال

تفسیرهای فارسی قرآن را معرفی کنید.

...

قرن چهارم و پنجم

  • بخشی از تفسیری کهن به پارسی: این تفسیر را سیدمرتضی آیت الله زاده شیرازی تصحیح کرده است. این تفسیر کهن مربوط به حدود قرن چهارم هجری است.[۱] این تفسیر، قسمت بجامانده آن از آیه ۱۷۶ سوره اعراف تا آخر آیه ۶۹ سوره نحل است. ص۴۴.
  • ترجمه تفسیر طبری: تفسیری‌ کهن‌ از قرآن‌ به‌ فارسی‌، تألیف‌ گروهی‌ از علمای‌ ماوراءالنهر در نیمة‌ دوم‌ قرن‌ چهارم‌. این‌ کتاب‌ با آنکه‌ از نظر ساختار و واژگان‌، ارزشی‌ همسنگ‌ با شاهنامة‌ فردوسی‌ در ادب‌ فارسی‌ دارد، مهجور مانده‌ است‌. این‌ اثر، اگر نخستین‌ تفسیر فارسی‌ نباشد، از نخستین‌ ترجمه‌های‌ رسمی‌ قرآن‌ است‌. [۲] این تفسیر از قدیمی ترین یادگارهای نثر فارسی است که بدان دسترسی وجود دارد.[۳]
  • تفسیر قرآن پاک
  • تفسیری بر عشری از قرآن مجید.
  • تفسیر کمبریج: تفسیر قرآن مجید ، نسخة کیمبریج ، که بین قرنهای چهارم و پنجم تدوین شده و تنها نیمة دوم آن (در دو جلد) باقی مانده است ، یکی از دل انگیزترین آثار نثر فارسی است .[۴]

تاج التراجم فی تفسیر القرآن للاعاجم

تفسیر سور آبادی

کشف الاسرار و عده الابرار

قرن ششم

تفسیر بصائر یمینی

روض الجنان و روح الجنان

تفسیر مواهب علیه یا تفسیر حسینی: کمال الدین حسین واعظ کاشفی

قرن نهم و دهم

حدائق الحقایق

قرن چهاردهم

...

منابع

  1. دانش پژوه، منوچهر، گزیده متون تفسیری فارسی، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۷۹ش، ص۴۳.
  2. آذرنوش، آذرتاش، «ترجمة تفسیر طبری»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائره المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۷، ذیل مدخل.
  3. حبیب یغمایی، «ترجمه فارسی تفسیر طبری»، نامه فرهنگستان (قدیمی) آبان 1322 شماره 4، ص۳۵.
  4. آذرنوش، آذرتاش، و دیگران، «ترجمه قرآن»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائره المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۷، ذیل مدخل.