کاربر:A.rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (صفحه را خالی کرد) برچسب‌ها: خالی کردن واگردانی دستی |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آثار: بروجردي علاوه بر تصحيح و طبع مجموعه‌اي از آثار متقدم اماميه چون الخلاف شيخ طوسى، قرب الاسناد حميري و جامع الرواة اردبيلى نك: رازي، آثار...، /9؛ دوانى، همان، 93-96؛ استادي، 95، آثار فراوانى از خود برجاي گذارده است. گفتنى است كه در حيات وي، تنها پاره‌اي از تقريرات فقهى و اصولى او به طبع رسيد. رضا استادي در مقاله‌اي با عنوان «آثار و تأليفات آيت‌الله بروجردي» فهرست جامعى از اين آثار به دست داده است ص 87-04؛ نيز نك: رازي، گنجينه، /51-52. | |||
آثار علمى بازمانده از بروجردي را مى‌توان به چند دسته تقسيم كرد: | |||
نخست تقريرات فقهى و اصولى كه به وسيلة جمعى از شاگردان او ضبط و تحرير شده است. از ميان تقريرات فقهى مى‌توان به نهاية التقرير در مبحث نماز به قلم محمد فاضل لنكرانى در مجلد قم، 420ق؛ البدر الزاهر، دربارة نماز جمعه و نماز مسافر در يك مجلد به قلم حسينعلى منتظري قم، 362ش؛ زبدة المقال، تقريرات بحث خمس در يك مجلد به قلم عباس ابوترابى قم، 414ق / 372ش؛ مجموعه‌اي در يك مجلد مشتمل بر موضوعات غصب، وصيت و منجزات مريض و ميراث ازواج با عنوان تقريرات ثلاثة، به قلم على پناه اشتهاردي قم، 413ق؛ «الصلاة فى اللباس المشكوك» و «القضاء» به قلم عبدالرسول شريعتمداري جهرمى؛ و نيز «رسالة فى القبلة» به قلم محمدتقى ستوده نك: فقه اهل البيت ع، -6 اشاره كرد. نسخه‌اي از تقريرات اصولى بروجردي توسط حسينعلى منتظري جمع‌آوري شده، و در حيات خود او با نام نهاية الاصول به طبع رسيده است تجديد چاپ: قم، 415ق، جلد در يك مجلد. از علماي ديگر كه به جمع‌آوري تقريرات اصولى بروجردي اقدام كرده‌اند، بايد به امام خمينى با عنوان لمحات الاصول قم، 421ق/379ش و نيز مهدي حائري‌يزدي با عنوان الحجة فى الفقه اصفهان، 419ق اشاره كرد. لطف‌الله صافى گلپايگانى نيز، تقريراتى از بحث حجيت شهرت تهيه كرده است نك: بروجردي، «بحث حجية»، 80-87. شايان ذكر است كه آراء و نظريات اصولى بروجردي در كتاب شرح كفاية الاصول بهاءالدين حجتى بروجردي، از شاگردان خاص وي در بروجرد كه بنا به تصريح استاد بر مبانى فقهى و اصولى وي مسلط بوده، و از او اجازة اجتهاد داشته، آمده است قم، 412ق، مجلد. | |||
دستة دوم از آثار بروجردي را رساله‌هاي عمليه و فتوايى تشكيل مى‌دهد كه به وسيلة ديگران تنظيم شده است. از مهم‌ترين اين رساله‌ها، توضيح المسائل به زبان فارسى است كه به دست على‌اصغر كرباسچيان معروف به علامه و به ياري برخى از فضلا نگارش يافته، و به تأييد بروجردي رسيده است استادي، 03. ديگر از اين رساله‌ها، مجمع الفروع، به زبان فارسى و به سبك العروة الوثقى، تأليف سيدمحمدكاظم طباطبايى يزدي كه توسط على آشتيانى تدوين شده، و از نظر كثرت فروع ممتاز است آقابزرگ، طبقات، /09؛ استادي، 02- 03. همچنين المسائل الفقهية به زبان عربى آقابزرگ، همانجا و نيز متنى فتوايى با عنوان مناسك الحج كه در 328ش چاپ شده، و بار ديگر به نام توضيح المناسك تنظيم و منتشر شده است استادي، 03. رسالة عملية بروجردي با عنوان نورالهدي توسط محمدحسين ناشرالاسلام هندي شوشتري به زبان اردو ترجمه، و در 369ق در هند به طبع رسيده است. اين رساله شامل ابواب طهارت تا ارث است. | |||
دستة سوم از تأليفات بروجردي را آثار رجالى و حديثى تشكيل مى‌دهند. آثار رجالى وي در مجموعة بزرگى به نام الموسوعة الرجالية در مجلد توسط بنياد پژوهشهاي اسلامى آستان قدس رضوي مشهد، 413-414ق به طبع رسيده است براي ديگر آثار، نك: آقابزرگ، الذريعة، /11، جم؛ رازي، گنجينه، /47؛ استادي، 93- 00؛ نيز بروجردي، البدر، 5. | |||
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۷
آثار: بروجردي علاوه بر تصحيح و طبع مجموعه‌اي از آثار متقدم اماميه چون الخلاف شيخ طوسى، قرب الاسناد حميري و جامع الرواة اردبيلى نك: رازي، آثار...، /9؛ دوانى، همان، 93-96؛ استادي، 95، آثار فراوانى از خود برجاي گذارده است. گفتنى است كه در حيات وي، تنها پاره‌اي از تقريرات فقهى و اصولى او به طبع رسيد. رضا استادي در مقاله‌اي با عنوان «آثار و تأليفات آيت‌الله بروجردي» فهرست جامعى از اين آثار به دست داده است ص 87-04؛ نيز نك: رازي، گنجينه، /51-52. آثار علمى بازمانده از بروجردي را مى‌توان به چند دسته تقسيم كرد: نخست تقريرات فقهى و اصولى كه به وسيلة جمعى از شاگردان او ضبط و تحرير شده است. از ميان تقريرات فقهى مى‌توان به نهاية التقرير در مبحث نماز به قلم محمد فاضل لنكرانى در مجلد قم، 420ق؛ البدر الزاهر، دربارة نماز جمعه و نماز مسافر در يك مجلد به قلم حسينعلى منتظري قم، 362ش؛ زبدة المقال، تقريرات بحث خمس در يك مجلد به قلم عباس ابوترابى قم، 414ق / 372ش؛ مجموعه‌اي در يك مجلد مشتمل بر موضوعات غصب، وصيت و منجزات مريض و ميراث ازواج با عنوان تقريرات ثلاثة، به قلم على پناه اشتهاردي قم، 413ق؛ «الصلاة فى اللباس المشكوك» و «القضاء» به قلم عبدالرسول شريعتمداري جهرمى؛ و نيز «رسالة فى القبلة» به قلم محمدتقى ستوده نك: فقه اهل البيت ع، -6 اشاره كرد. نسخه‌اي از تقريرات اصولى بروجردي توسط حسينعلى منتظري جمع‌آوري شده، و در حيات خود او با نام نهاية الاصول به طبع رسيده است تجديد چاپ: قم، 415ق، جلد در يك مجلد. از علماي ديگر كه به جمع‌آوري تقريرات اصولى بروجردي اقدام كرده‌اند، بايد به امام خمينى با عنوان لمحات الاصول قم، 421ق/379ش و نيز مهدي حائري‌يزدي با عنوان الحجة فى الفقه اصفهان، 419ق اشاره كرد. لطف‌الله صافى گلپايگانى نيز، تقريراتى از بحث حجيت شهرت تهيه كرده است نك: بروجردي، «بحث حجية»، 80-87. شايان ذكر است كه آراء و نظريات اصولى بروجردي در كتاب شرح كفاية الاصول بهاءالدين حجتى بروجردي، از شاگردان خاص وي در بروجرد كه بنا به تصريح استاد بر مبانى فقهى و اصولى وي مسلط بوده، و از او اجازة اجتهاد داشته، آمده است قم، 412ق، مجلد. دستة دوم از آثار بروجردي را رساله‌هاي عمليه و فتوايى تشكيل مى‌دهد كه به وسيلة ديگران تنظيم شده است. از مهم‌ترين اين رساله‌ها، توضيح المسائل به زبان فارسى است كه به دست على‌اصغر كرباسچيان معروف به علامه و به ياري برخى از فضلا نگارش يافته، و به تأييد بروجردي رسيده است استادي، 03. ديگر از اين رساله‌ها، مجمع الفروع، به زبان فارسى و به سبك العروة الوثقى، تأليف سيدمحمدكاظم طباطبايى يزدي كه توسط على آشتيانى تدوين شده، و از نظر كثرت فروع ممتاز است آقابزرگ، طبقات، /09؛ استادي، 02- 03. همچنين المسائل الفقهية به زبان عربى آقابزرگ، همانجا و نيز متنى فتوايى با عنوان مناسك الحج كه در 328ش چاپ شده، و بار ديگر به نام توضيح المناسك تنظيم و منتشر شده است استادي، 03. رسالة عملية بروجردي با عنوان نورالهدي توسط محمدحسين ناشرالاسلام هندي شوشتري به زبان اردو ترجمه، و در 369ق در هند به طبع رسيده است. اين رساله شامل ابواب طهارت تا ارث است. دستة سوم از تأليفات بروجردي را آثار رجالى و حديثى تشكيل مى‌دهند. آثار رجالى وي در مجموعة بزرگى به نام الموسوعة الرجالية در مجلد توسط بنياد پژوهشهاي اسلامى آستان قدس رضوي مشهد، 413-414ق به طبع رسيده است براي ديگر آثار، نك: آقابزرگ، الذريعة، /11، جم؛ رازي، گنجينه، /47؛ استادي، 93- 00؛ نيز بروجردي، البدر، 5.