automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۲۲۵
ویرایش
اقبال الاعمال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== جایگاه و اعتبار == | == جایگاه و اعتبار == | ||
اقبال الاعمال را مهم‌ترين و مفصل‌ترين كتاب در زمينه دعانگارى می‌دانند. اين كتاب مجموعه اعمال و ادعيه يازده ماه سال است. اعمال ماه رمضان در قسمتى مجزا با نام المِضْمار آمده و بدان ملحق شده است. برخى از بزرگان، كتاب إقبال الأعمال را دربردارنده عالى‌ترين مراتب عرفان شيعى دانسته‌اند. سيد بن طاووس ضمن نقل ادعيه و آداب، نكات فراوانى از جانب خود در تحليل آن متون و تجليل از آن بيان مى‌كند. سيد بن طاووس، كتاب إقبال الأعمال را همراه با هفت كتاب دعايى ديگر خويش متمّم و مكمّل مِصباح المُتُهَجِّد شيخ طوسى معرفى كرده است.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۷.</ref> | اقبال الاعمال را مهم‌ترين و مفصل‌ترين كتاب در زمينه دعانگارى می‌دانند. اين كتاب مجموعه اعمال و ادعيه يازده ماه سال است. اعمال ماه رمضان در قسمتى مجزا با نام المِضْمار آمده و بدان ملحق شده است. برخى از بزرگان، كتاب إقبال الأعمال را دربردارنده عالى‌ترين مراتب عرفان شيعى دانسته‌اند. سيد بن طاووس ضمن نقل ادعيه و آداب، نكات فراوانى از جانب خود در تحليل آن متون و تجليل از آن بيان مى‌كند. سيد بن طاووس، كتاب إقبال الأعمال را همراه با هفت كتاب دعايى ديگر خويش متمّم و مكمّل مِصباح المُتُهَجِّد شيخ طوسى معرفى كرده است.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۷.</ref> | ||
مرحوم سيّد بن طاووس، به هنگام نوشتن كتاب «اقبال» هزار و پانصد جلد كتاب در اختيار داشت و به تصريح خودش در كتاب «كشف‌المحجّه»: «بيش از شصت جلد از آن، كتاب دعا بود». محقّق متتبّع، دانشمند بزرگوار، مرحوم آقا بزرگ طهرانى نيز در كتاب وزين «الذريعه» درباره سيّد بن طاووس مى‌نويسد: «هنگامى كه او كتاب «مُهج‌الدّعوات» را مى‌نوشت بيش از هفتاد كتاب از كتب ادعيه قدماى اماميّه (كسانى كه تمامى آنها مقدّم بر شيخ طوسى بوده‌اند) را در اختيار داشت. بلكه با مراجعه به كلمات و تعبيراتى كه سيّد بن طاووس در لابه‌لاى كتابهايش در ارتباط با اسناد و مدارك محتويات آن دارد، انسان مطمئن مى‌شود كه جميع آنچه را كه اين بزرگوار از ادعيه و زيارات نقل كرده، مورد اعتمادش بوده است؛ خصوصاً وقتى ملاحظه مى‌شود كه اين بزرگ‌مرد، هرگاه مى‌خواست دعايى را از جانب ذهن لطيف و روح پاكش انشا كند، تصريح مى‌كند كه: «چون براى اين مورد دعايى را از روايات نيافتم دعايى را مناسب با اين مقام، انشا نمودم» با اين بيان معلوم مى‌شود كه در ساير موارد كه چنين نكته‌اى را متذكّر نشده است، به مدرك روايى خاصّ، اعتماد كرده است». با اين بيان و با توجّه به اين كه آنچه را «سيّد بن طاووس» در قسمت دعا تأليف كرده در واقع تتمّه و تكميلى براى كتاب «مصباح‌المتهجّد» جدّ مادرى ايشان مرحوم شيخ‌طوسى رحمه الله مى‌باشد<ref>مكارم شيرازى، ناصر، كليات مفاتيح نوين، قم، مدرسه الامام على بن ابى طالب( ع)، ۱۳۹۰ش، چاپ بیست و نهم، ص۲۶.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||