تاریخچه خلقت انسان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{پایان سوال}} در چند روزنامه و كتاب معتبر آمده است كه چندي پيش فسيل...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۰۲
در چند روزنامه و كتاب معتبر آمده است كه چندي پيش فسيل و جاي پاي آدمي را كه قدمت آن به ۵ ميليون سال قبل بر مي‌گردد در غارهاي چين كشف كرده‌اند، از طرفي در اكثر كتابهاي معتبر ديني آمده است كه خلقت حضرت آدم حدود ۷۰۰ هزار سال قبل بوده است اينها چگونه قابل جمع می باشند؟
در ابتدا مناسب است به آيات و رواياتي كه در اين زمينه قابل استناد هستند بپردازيم:
۱. خداوند در سوره بقره پس از آن كه ملائكه را از خلقت انسان به عنوان خليفه الله برروي زمين آگاه مي‌كند با اين گفتار ملائكه مواجه مي‌شود كه گفتند: }}أتجعلُ فيها من يفسد فيها و يسفك الدماء[۱]{{قرآن| آيا مي‌خواهي كسي را در روي زمين قرار دهي كه فساد مي‌كند و خون مي‌ريزد. بعضي از تفاسير در بيان اين گفتار ملائكه وجود خلقتهاي مشابه را قبل از آدم(ع) مطرح مي‌نمايند.[۲]
۲. جابر بن عبدالله انصاری از امير المؤمنين(ع) نقل مي‌نمايد؛ كه چون از حضرت سوال شد كه آيا قبل از حضرت آدم(ع) كسي در زمين و آسمان خلق شده بود كه عبادت خدا نمايد؟ فرمود: آري، خداوند پس از خلق زمين و آسمان ملائكه را خلق نمود كه بين طبقات آسمان در طيران و پرواز بوده و خدا را تقديس مي‌كردند.
پس در روي زمين نيز جنياني را خلق نمود كه خلق آنها از خلق ملائكه پايين‌تر بود. پس خداوند خلقي پايين‌تر از جنيان نمود، خداوند موجوداتي را خلق نمود كه روح و بدن داشتند ولي بال نداشتند، مي‌خوردند و مي‌نوشيدند اينان «نسناس»[۳] بودند ولي انسان نبودند. نسناس به همراه جن بر روي زمين سكونت داشتند تا اينكه دو گروه، يعني نسناس و جنيان، عصيان خدا نمودند و به فساد و خونريزي پرداختند، و حتي خدا را منكر شدند.[۴] بسياري از تفاسير به اين روايت در تفسير آيه ۳۰ سوره بقره بهره استناد کرده‌اند. [۵]
۳. جابر بن يزيد جعفی از امام باقر(ع) در مورد آيه(۳۰ سوره بقره) سؤال نمود. حضرت(ع) فرمودند: گويا تو گمان مي‌كني خداوند تنها اين عالم را آفريده است و گمان مي‌كني خداوند غير از شما بشر ديگري نيافريده است. بخدا سوگند خداوند هزار هزار عالم آفريده است و هزار هزار آدم و تو در آخرين اين عالم و از آخرين اين آدم‌ها هستي.[۶]
۴. ابوحمزه ثمالي مي‌گويد از امام سجاد(ع) شنيدم كه مي‌فرمود: «... آيا گمان مي‌كني كه خداوند خلقي غير از شما نداشته است، آري به خدا قسم هزار هزار آدم و هزار هزار عالم خلق نموده و تو به خدا قسم در آخر آن عالم هستي.»[۷]
از مجموع آيات و روايات مذكور مي‌توان نتيجه گرفت كه:
خلقت حضرت آدم(ع) به عنوان اولين خلقت بشر نبوده است ولي اين امر بدان معني نيست كه خلقتهاي پيشين هم از لحاظ فيزيكي و جسماني و هم از نظر روحي و رواني همانند آدم و فرزندان او بوده‌اند بلكه بايد گفت كه آن موجودات در مرتبه پايين‌تري از خلقت بوده‌اند و در واقع حضرت آدم(ع) اولين فرد از نوع انساني كنوني است.
==مطالعه بيشتر==
۱. قصص الانبياء، نويسنده:آيت الله جزايري.
۲. قصص الانبياء،نويسنده: راوندي.
منابع
- ↑ بقره/۳۰
- ↑ علامه طباطبايي، محمدحسين، الميزان، قم: انتشارات جامعه مدرسين،(بی تا) ج۱، ص۱۱۹.
- ↑ نسناس: ميمون آدم نما، نوعي از بوزينه (فرهنگ عميد) اما از نظر اسلام نسناس نوع تكامل نيافته از انساني بوده كه قبل از حضرت آدم، كه اولين انسان از نوع كنوني مي باشد، بر روي زمين زندگي مي كرده و اين كه برخي نسناس را ميمون آدم نما تعبير مي كند تحت تاثير نظريه تكامل انسان از ميمون مي باشد كه مخالفت ديدگاه اسلام است..
- ↑ راوندي، قصص الانبياء، تحقيق غلامرضا عرفانيان، قم: انتشارات الهادي، چ اول، ۱۴۱۸ ق، ص۳۸ ـ ۴۲، جزائري، قصص الانبياء، ص۳۰؛ مجلسي، بحارالانوار، بيروت: موسسه الوفاء، چ دوم، ۱۴۰۳ هـ ، ج۱۱، ص۱۰۳.
- ↑ ر.ك: تفسيرعياشي، نور الثقلين، تفسير الصافي.
- ↑ صدوق، التوحيد، قم:جامعه مدرسين، چ دوم، ج۲، ص۲۲۷؛ مجلسي، پيشين، ج۸ ص۳۷۴؛ شيخ صدوق، خصال، قم: جامعه مدرسين، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۶۵۲.
- ↑ مجلسي، پيشين، ج۲۵، ص۲۵.