درگاه:واژه‌ها و اصطلاحات/مقاله برگزیده

حضرت معصومه(س)(۱۷۳ - ۲۰۱ق) دختر امام کاظم(ع) خواهر امام رضا(ع) و از بانوان با فضیلت و مشهور نزد شیعیان است.

نام اصلی او فاطمه و از جمله القاب مشهورش معصومه، کریمهٔ اهل‌بیت، شفیعه و طاهره است. در احادیث، برای او مقام شفاعت، عصمت و مقام علمی قائل شده‌اند. برای زیارت مرقد او ثواب زیادی برشمرده‌اند. امام رضا(ع) ثواب زیارت مدفن خواهرش را مانند ثواب زیارت مرقد خود دانسته است. از عالمان شیعه مطالب بسیاری دربارهٔ شرافت و فضیلت فاطمهٔ معصومه(س) نقل شده است.  گفته شده ملاصدرا، حکیم شیعی، برای حل مشکلات علمی و فلسفی خود به او متوسل می‌شده است.

فاطمه معصومه(س) در ده سالگی پدر خود را از دست داد و هیچگاه ازدواج نکرد. دربارهٔ ازدواج‌نکردن او در منابع شیعه آمده که فردی همتا و مناسب برای همسری او وجود نداشته است. از مهم‌ترین اتفاقات زندگی فاطمهٔ معصومه(س) سفر به ایران، برای دیدار برادرش امام رضا(ع) بود. در کتاب‌های شیعه آمده که در این سفر، در شهر ساوه، به کاروان آنها حمله شد و عده‌ای از افراد کاروان او کشته شدند. فاطمهٔ معصومه(س) پس از این رخداد بیمار شد و پس از عزیمت به قم در بستر بیماری درگذشت.

مدفن فاطمهٔ معصومه(س) در شهر قم است. در آغاز مرقد او قبر ساده‌ای بود. این مرقد در دوره‌های حکومت‌های مختلف، به‌خصوص در دورهٔ حکومت‌های شیعی، توسعه یافت. اوج توسعهٔ حرم فاطمهٔ معصومه(س) در دوران صفویه و پس از آن بوده است.

... مطالعه بیشتر