پیامبران مدفون در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:آرامگاه دانیال نبی.jpg|بندانگشتی| عکسی از آرامگاه دانیال نبی در شوش در سال ۱۹۸۹م.]]

'''[[دانیال نبی(ع)]]''':<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۵؛ محمد حرزالدین، مراقد المعارف، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۸۹، ج۱، ص۲۸۴.</ref> حضرت دانیال(ع) از پیامبران بنی‌اسرائیل که ۶۰۶ سال پیش از میلاد [[حضرت مسیح(ع)]] به اسارت بُخت النصر درآمد. قبر حضرت دانیال(ع) در شوش خوزستان [[زیارتگاه]] مردم است.<ref>شمس الدین سامی افندی، قاموس اعلام ترکی، استانبول، ۱۳۰۸ق، بی جا، ج۳، ص۲۱۰۴.</ref> مورخان اتفاق نظر دارند که جسد حضرت دانیال(ع) تا سده اول اسلامی، در همان نقطه‌ای که اکنون مرقدش قرار دارد، در بقعه‌ای روی تختی قرار داشت و هر وقت در آن منطقه قحطی پدید می‌آمد، پیکر این پیامبر را از بقعه بیرون می‌بردند و در زیر آسمان قرار می‌دادند، بلافاصله باران فرو می‌بارید.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت دار صادر، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۵۵۲.</ref> به هنگام فتح شوش توسط مسلمانان، ابو موسی اشعری وارد بقعه‌ای می‌شود که جسد دانیال(ع) در آنجا بود،<ref>خواندمیر، حبیب السیر، تهران، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۱۳۵.</ref> که به هنگام مشاهده جسد، خون تازه در رگ‌هایش بود، ابو موسی مشروح این داستان را به عمر بن خطاب گزارش می‌کند و او دستور می‌دهد که جسد آن حضرت را [[غسل]] داده، کفن کرده و دفن نماید تا قبر شریفش مکتوم بماند.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ پنجم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۷ و ۳۸.</ref>

[[پرونده:زیارتگاه چهارانبیاء قزوین.jpg|بندانگشتی|زیارتگاه چهارانبیاء (سلام، سلوم، سهولی، القیا) در قزوین]]

[[پرونده:آرامگاه حیقوق نبی در تویسرکان همدان.jpg|بندانگشتی|آرامگاه حَیَقوق نبی در تویسرکان همدان]]

'''حضرت حیقوق(ع)''' در تویسرکان: حضرت حیقوق(ع) از پیامبران بنی اسرائیل که در حدود ۶۰۰ سال قبل از میلاد<ref>مستر هاکس آمریکایی، قاموس کتاب مقدس، تهران، ص۳۱۲.</ref> می‌زیست و به اسارت بخت النصر درآمد.<ref>افندی، ۱۳۰۸ق، ج۳، ص۱۹۲۵.</ref> وی پس از رهائی از اسارت به ایران آمده، در منطقه تویسرکان فعلی اقامت نموده و در همانجا به شهادت رسید.<ref>دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم، حرف ح، ص۲۲۲.</ref> حرم ایشان از دیرباز در خارج تویسرکان، زیارتگاه مردم است.

بقعه منسوب به '''[[حضرت شعیب(ع)]]''' در شوشتر.<ref>محمد حرزالدین، مراقد المعارف، ۱۳۸۹، ج۱، ص۳۹۱.</ref>

'''قیدار نبی(ع)''' در شهر قیدار: در جنوب زنجان در شهر قیدار (خدابنده) قبر قیدار نبی(ع) فرزند اسماعیل پیغمبر است.<ref>عمادزاده، قصص قرآن، تهران، انتشارات اسلام، بی‌تا، ج۲، ص۶۷۷. (البته اعتبار آن روشن نیست).</ref>

[[پرونده:بقعه قیدار نبی در زنجان.jpg|بندانگشتی|بقعه قیدار نبی در زنجان]]

'''ارمیاء(ع)''' در میامی: در راه مشهد و در شهر میامی، قبر حضرت ارمیا است، وی یکی از پیغمبران بنی اسرائیل بود که نسبش به بنیامین فرزند یعقوب می‌رسد.<ref>عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۵۷۷ و ۶۹۶.</ref>

[[پرونده:آرامگاه اشموئیل نبی در ساوه.jpg|بندانگشتی|آرامگاه اشموئیل نبی در ساوه]]

'''[[شموئیل(ع)]]''' در ده فرسخی ساوه.<ref>عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۶۷۷.</ref>