کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سوت کشیدن و کف زدن کنار کعبه+ دعای یستشیر+ | سوت کشیدن و کف زدن کنار کعبه+ دعای یستشیر+ | ||
علی بن بصیر از امام (در روایت نام امام برده نشده است) خواست تا در انتهای نامه‌اش، دعایی بنویسد تا با آن مناجات کند، از گناهان بازداشته شود و جامع برای نیازهای دنیا و آخرت باشد. امام نیز با خط خود دعای یا من أظهر الجمیل را نوشت.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۵۷۸، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.</ref> | '''یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیل''' دعایی است که در منابع شیعه نقل شده و آن‌را گنجی از گنج‌های عرش خداوند، توصیف کرده‌اند.<ref name=":0" /> برخی آن را دعای امام سجاد(ع) دانسته‌اند.<ref>جمال الأسبوع بكمال العمل المشروع، ص: 275</ref> علی بن بصیر از امام (در روایت نام امام برده نشده است) خواست تا در انتهای نامه‌اش، دعایی بنویسد تا با آن مناجات کند، از گناهان بازداشته شود و جامع برای نیازهای دنیا و آخرت باشد. امام نیز با خط خود دعای یا من أظهر الجمیل را نوشت.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۵۷۸، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.</ref> | ||
براساس نقل برخی منابع، جبرئیل در حالی که خندان بود به نزد پیامبر آمده و این دعا (با اندکی تفاوت) را برای پیامبر خواند و آن‌را هدیه‌ای از طرف خداوند و گنجی از گنج‌های عرش خداوند، توصیف کرد.<ref>التوحيد (للصدوق)، ص: 221</ref> این دعا به اندکی تفاوت در منابع مختلف نقل شده است.<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج1، ص: ۳۳۰- ۳۳۱.</ref> | براساس نقل برخی منابع، جبرئیل در حالی که خندان بود به نزد پیامبر آمده و این دعا (با اندکی تفاوت) را برای پیامبر خواند و آن‌را هدیه‌ای از طرف خداوند و گنجی از گنج‌های عرش خداوند، توصیف کرد.<ref name=":0">التوحيد (للصدوق)، ص: 221</ref> این دعا به اندکی تفاوت در منابع مختلف نقل شده است.<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج1، ص: ۳۳۰- ۳۳۱.</ref> | ||
متن این دعا براساس نقل مرحوم کلینی از عالمان مشهور شیعه در کتاب الکافی از کتب اربعه شیعه، چنین است: | متن این دعا براساس نقل مرحوم کلینی از عالمان مشهور شیعه در کتاب الکافی از کتب اربعه شیعه، چنین است: | ||
نسخهٔ ۲۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۸
سوت کشیدن و کف زدن کنار کعبه+ دعای یستشیر+
یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیل دعایی است که در منابع شیعه نقل شده و آن‌را گنجی از گنج‌های عرش خداوند، توصیف کرده‌اند.[۱] برخی آن را دعای امام سجاد(ع) دانسته‌اند.[۲] علی بن بصیر از امام (در روایت نام امام برده نشده است) خواست تا در انتهای نامه‌اش، دعایی بنویسد تا با آن مناجات کند، از گناهان بازداشته شود و جامع برای نیازهای دنیا و آخرت باشد. امام نیز با خط خود دعای یا من أظهر الجمیل را نوشت.[۳]
براساس نقل برخی منابع، جبرئیل در حالی که خندان بود به نزد پیامبر آمده و این دعا (با اندکی تفاوت) را برای پیامبر خواند و آن‌را هدیه‌ای از طرف خداوند و گنجی از گنج‌های عرش خداوند، توصیف کرد.[۱] این دعا به اندکی تفاوت در منابع مختلف نقل شده است.[۴]
متن این دعا براساس نقل مرحوم کلینی از عالمان مشهور شیعه در کتاب الکافی از کتب اربعه شیعه، چنین است:
| « | ِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ وَ سَتَرَ الْقَبِیحَ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ عَنِّی یَا کَرِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَی وَ یَا مُنْتَهَی کُلِّ شَکْوَی یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا مُبْتَدِئَ کُلِّ نِعْمَةٍ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا یَا رَبَّاهْ یَا سَیِّدَاهْ یَا مَوْلَاهْ یَا غِیَاثَاهْ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ لَا تَجْعَلَنِی فِی النَّار[۵] | » |
| « | به نام خداوند بخشنده مهربان. اى كسى كه نیکی را آشكار كنی، زشتی را بپوشانی، پرده حُرمت را پاره نکنی، ای بزرگوار گذشت، ای کسی که با بخشندگی عفو میکنی و با نیکویی می‌آمرزی، و در بخشیدن، گشاده دست هستی. ای آنکه دو دستت را به رحمت گشوده‌ای، ای صاحب هر راز، ای نهایت هر شکایت، ای کسی که از روی بزرگواری، چشم‌پوشی میکنی، ای بزرگ احسان، ای آنکه نعمت را میدهی پیش از آنکه لیاقتش را داشته باشیم، ای پروردگار، ای آقا، ای مولا، ای فریادرس، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و از تو می‌خواهم که مرا در آتش دوزخ قرار ندهی. (آنگاه از خداوند آنچه می‌خواهی بگو). | » |