آرزوی مرگ از حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|فاطمی}}
{{درگاه|فاطمی}}
حدیث طلب مرگ توسط حضرت زهرا(س)، تنها در کتاب بحار الانوار نقل شده است و علامه مجلسی تأکید می‌کند که این روایت مدرک قابل اعتمادی ندارد. بر فرض پذیرش حدیث، این مطلب در خلال شعر و در ضمن ملاقات حضرت فاطمه(س) با زنان مدینه، در سوگواری پدر و بیان تیرگی و ظلمت آن دوران بیان شده است.
حدیث طلب مرگ توسط حضرت زهرا(س) و خلال شعر و در ضمن ملاقات حضرت فاطمه(س) با زنان مدینه، در سوگواری پدر و بیان تیرگی و ظلمت آن دوران بیان شده است.
{{شعر|يَا إِلَهِي عَجِّلْ‏ وَفَاتِي‏ سَرِيعاً|فَلَقَدْ تَنَغَّصَتِ الْحَيَاةُ يَا مَوْلَائِي‏| خداوندا، مرگ مرا سریع‌تر برسان |زیرا که زندگی‌ام به تیرگی گراییده است}}
{{شعر|يَا إِلَهِي عَجِّلْ‏ وَفَاتِي‏ سَرِيعاً|فَلَقَدْ تَنَغَّصَتِ الْحَيَاةُ يَا مَوْلَائِي‏| خداوندا، مرگ مرا سریع‌تر برسان |زیرا که زندگی‌ام به تیرگی گراییده است}}
== طلب مرگ فاطمه(س) در قالب شعر ==
بر اساس همین روایت این جمله، یک مصرع از یک شعر است که حضرت صدیقه طاهره ـ سلام الله علیها ـ آن را در ضمن سخنان خویش در جمع زنان [[مدینه]] ایراد فرموده‌اند و شعر غالباً همراه با مبالغه و برای بیان شدت مصیبت می‌باشد.
بر اساس همین روایت این جمله، یک مصرع از یک شعر است که حضرت صدیقه طاهره ـ سلام الله علیها ـ آن را در ضمن سخنان خویش در جمع زنان [[مدینه]] ایراد فرموده‌اند و شعر غالباً همراه با مبالغه و برای بیان شدت مصیبت می‌باشد.


خط ۱۵: خط ۱۳:


تنها منبعی که در آن به نقل از [[حضرت فاطمه(س)]] جمله «یا الهی عجل وفاتی سریعاً» وجود دارد، [[کتاب بحارالانوار]] است که مرحوم [[علامه مجلسی]] نیز قبل از ذکر خبر تأکید می‌کنند که این روایت، مدرک قابل اعتمادی ندارد.
تنها منبعی که در آن به نقل از [[حضرت فاطمه(س)]] جمله «یا الهی عجل وفاتی سریعاً» وجود دارد، [[کتاب بحارالانوار]] است که مرحوم [[علامه مجلسی]] نیز قبل از ذکر خبر تأکید می‌کنند که این روایت، مدرک قابل اعتمادی ندارد.
==جستارهای وابسته==
 
* [[آرزوی مرگ از سوی حضرت مریم(س)]]
تنها در کتاب بحار الانوار نقل شده است و علامه مجلسی تأکید می‌کند که این روایت مدرک قابل اعتمادی ندارد. بر فرض پذیرش حدیث.
 
براساس آیات قرآن، [[حضرت مریم(س)]] در شرایط سخت زایمان<ref>طیب، اطيب البيان في تفسير القرآن، ج۸، ص۴۳۱، تهران، اسلام، ۱۳۷۸ش.</ref> و ترس از تهمت دیگران<ref name=":2">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۱، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref> [[آرزوی مرگ از سوی حضرت مریم(س)|آرزوی مرگ کرد]].<ref>سوره مریم، آیه۲۳.</ref> [[محمدجواد مغنیه]] از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر برای هر انسانی که در شرايط سخت قرار گرفته، طبیعی است و تا زمانی که از روی شک در دین نباشد، اشکالی ندارد.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ج۵، ص۱۷۷، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۲۴ق.</ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۴

سؤال

آیا طلب مرگ توسط حضرت فاطمه(س)، با توصیه به صبر منافات ندارد؟

درگاه‌ها
فاطمیه.png


حدیث طلب مرگ توسط حضرت زهرا(س) و خلال شعر و در ضمن ملاقات حضرت فاطمه(س) با زنان مدینه، در سوگواری پدر و بیان تیرگی و ظلمت آن دوران بیان شده است.

يَا إِلَهِي عَجِّلْ‏ وَفَاتِي‏ سَرِيعاً فَلَقَدْ تَنَغَّصَتِ الْحَيَاةُ يَا مَوْلَائِي‏
خداوندا، مرگ مرا سریع‌تر برسان زیرا که زندگی‌ام به تیرگی گراییده است

بر اساس همین روایت این جمله، یک مصرع از یک شعر است که حضرت صدیقه طاهره ـ سلام الله علیها ـ آن را در ضمن سخنان خویش در جمع زنان مدینه ایراد فرموده‌اند و شعر غالباً همراه با مبالغه و برای بیان شدت مصیبت می‌باشد.

نکته مهم‌تر این است که این اشعار در مصیبت حضرت رسول(ص) می‌باشد و حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ پس از آنکه می‌فرمایند: ای پدر اگر منبرت را می‌دیدی مشاهده می‌کردی که بر بالای آن تیرگی و ظلمت جانشین نور شده است، سپس این بیت را ذکر می‌کنند: «یا الهی عجل وفاتی سریعاً فلقد تنغّصٍت الحیاه یا مولائی» حضرت فاطمه(س) با این دو جمله هدفی بالاتر از ذکر مصیبت دارند و آن مبارزه با بنایی است که در سقیفه پی‌ریزی شده بود.[۱]

تنها منبعی که در آن به نقل از حضرت فاطمه(س) جمله «یا الهی عجل وفاتی سریعاً» وجود دارد، کتاب بحارالانوار است که مرحوم علامه مجلسی نیز قبل از ذکر خبر تأکید می‌کنند که این روایت، مدرک قابل اعتمادی ندارد.

تنها در کتاب بحار الانوار نقل شده است و علامه مجلسی تأکید می‌کند که این روایت مدرک قابل اعتمادی ندارد. بر فرض پذیرش حدیث.

براساس آیات قرآن، حضرت مریم(س) در شرایط سخت زایمان[۲] و ترس از تهمت دیگران[۳] آرزوی مرگ کرد.[۴] محمدجواد مغنیه از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر برای هر انسانی که در شرايط سخت قرار گرفته، طبیعی است و تا زمانی که از روی شک در دین نباشد، اشکالی ندارد.[۵]

منابع

  1. نگاه کنید به مجلسی، محمد تقی، بحارالانوار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۴۳، ص۱۷۴، باب۷، ح۱۵.
  2. طیب، اطيب البيان في تفسير القرآن، ج۸، ص۴۳۱، تهران، اسلام، ۱۳۷۸ش.
  3. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۱، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.
  4. سوره مریم، آیه۲۳.
  5. مغنیه، تفسیر الکاشف، ج۵، ص۱۷۷، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۲۴ق.