آرزوی مرگ از حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۷

سؤال

آرزوی مرگ کردن حضرت مریم(س) برای چه بود؟

براساس قرآن، حضرت مریم(س) در شرایط سخت زایمان آرزوی مرگ کرده است:

﴿فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا؛ تا درد زايمان، او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: «اى كاش، پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش‌شده بودم.»﴾(مریم:۲۳)

و انما نحن مع هذه الآية التي تصور لنا حالة صعبة كانت تعيشها مريم^[۱] عوامل مختلفی در سختی و بیان چنین آرزویی نقش داشته‌اند.^[۲]

مریم(س) شوهر نداشت و باردار شدن او به اراده خداوند بود.

تنحت بالحمل إلى مكان بعيد و قيل معناه انفردت به مكانا بعيدا من قومها حياء من أهلها و خوفا من أن يتهموها بسوء^[۳]

و اعلم أن هذه الوجوه محتملة، و ليس في القرآن ما يدل على شي‏ء منها^[۴]

أنها كانت مشهورة في بني إسرائيل بالزهد لنذر أمها و تشاح الأنبياء في تربيتها و تكفل زكريا بها، و لأن الرزق كان يأتيها من عند اللّه تعالى، فلما كانت في نهاية الشهرة استحيت من هذه الواقعه^[۴]

بديهى است تنها ترس تهمتهاى آينده نبود كه قلب مريم را مى‏فشرد، هر چند مشغله فكرى مريم بيش از همه همين موضوع بود، ولى مشكلات و مصائب ديگر مانند وضع حمل بدون قابله و دوست و ياور، در بيابانى تنهاى تنها، نبودن محلى براى استراحت، آبى براى نوشيدن و غذا براى خوردن، وسيله براى نگاهدارى مولود جديد، اينها امورى بود كه سخت او را تكان می‌داد^[۲]

قالَتْ يا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هذا فتاة عذراء، تركت الدنيا و لم تر مسئوليات الحياة،- سواء كانت مسئوليات البيت أو مسئوليات المجتمع- لأنها كانت متعبدة، و متحررة من علاقات الدنيا، و يأتيها المخاض، و هذه أول تجربة لها في الحياة، فلم تعرف كيف تتصرف تجاهها، كما انها كانت وحيدة في الصحراء، و لم تجد من يمد لها يد العون! آنئذ شعرت بمشقة بالغة^[۱]

هذه الكلمة و أمثالها ينطق بها كل انسان عند الأزمات و اشتداد الأمر عليه، ينفس بها عن همه و كربه، و ما على قائلها من غضاضة ما لم يكن شاكا في دينه، و لا مرتابا بيقينه^[۵]

جستارهای وابسته

طلب مرگ توسط حضرت فاطمه(س)

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ من هدى القرآن، ج‏7، ص: ۳۲
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ تفسير نمونه، ج‏13، ص ۴۱
↑ مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏6، ص: ۷۸۹
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ مفاتيح الغيب، ج‏21، ص ۵۲۵.
↑ تفسير الكاشف، ج‏5، ص: ۱۷۷.

[:0-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ من هدى القرآن، ج‏7، ص: ۳۲

[:2-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ تفسير نمونه، ج‏13، ص ۴۱

[3] مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏6، ص: ۷۸۹

[:1-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ مفاتيح الغيب، ج‏21، ص ۵۲۵.

[5] تفسير الكاشف، ج‏5، ص: ۱۷۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 {{قرآن|فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا|ترجمه=تا درد زايمان، او را به سوى تنه درخت خرمايى كشانيد. گفت: «اى كاش، پيش از اين مرده بودم و يكسر فراموش‌شده بودم.»|سوره=مریم|آیه=۲۳}}
+و انما نحن مع هذه الآية التي تصور لنا حالة صعبة كانت تعيشها مريم<ref name=":0">من هدى القرآن، ج‏7، ص: ۳۲</ref> عوامل مختلفی در سختی و بیان چنین آرزویی نقش داشته‌اند.<ref name=":2" />
 مریم(س) شوهر نداشت و [[باردار شدن حضرت مریم|باردار شدن او]] به اراده خداوند بود.
-و انما نحن مع هذه الآية التي تصور لنا حالة صعبة كانت تعيشها مريم<ref name=":0">من هدى القرآن، ج‏7، ص: ۳۲</ref>
+تنحت بالحمل إلى مكان بعيد و قيل معناه انفردت به مكانا بعيدا من قومها حياء من أهلها و خوفا من أن يتهموها بسوء<ref>مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏6، ص: ۷۸۹</ref>
-بديهى است تنها ترس تهمتهاى آينده نبود كه قلب مريم را مى‏فشرد، هر چند مشغله فكرى مريم بيش از همه همين موضوع بود، ولى مشكلات و مصائب ديگر مانند وضع حمل بدون قابله و دوست و ياور، در بيابانى تنهاى تنها، نبودن محلى براى استراحت، آبى براى نوشيدن و غذا براى خوردن، وسيله براى نگاهدارى مولود جديد، اينها امورى بود كه سخت او را تكان می‌داد<ref>تفسير نمونه، ج‏13، ص ۴۱</ref>
+و اعلم أن هذه الوجوه محتملة، و ليس في القرآن ما يدل على شي‏ء منها<ref name=":1">مفاتيح الغيب، ج‏21، ص ۵۲۵.</ref>
-قالَتْ يا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هذا فتاة عذراء، تركت الدنيا و لم تر مسئوليات الحياة،- سواء كانت مسئوليات البيت أو مسئوليات المجتمع- لأنها كانت متعبدة، و متحررة من علاقات الدنيا، و يأتيها المخاض، و هذه أول تجربة لها في الحياة، فلم تعرف كيف تتصرف تجاهها، كما انها كانت وحيدة في الصحراء، و لم تجد من يمد لها يد العون! آنئذ شعرت بمشقة بالغة<ref name=":0" />
+أنها كانت مشهورة في بني إسرائيل بالزهد لنذر أمها و تشاح الأنبياء في تربيتها و تكفل زكريا بها، و لأن الرزق كان يأتيها من عند اللّه تعالى، فلما كانت في نهاية الشهرة استحيت من هذه الواقعه<ref name=":1" />
-هذه الكلمة و أمثالها ينطق بها كل انسان عند الأزمات و اشتداد الأمر عليه، ينفس بها عن همه و كربه، و ما على قائلها من غضاضة ما لم يكن شاكا في دينه، و لا مرتابا بيقينه<ref>تفسير الكاشف، ج‏5، ص: ۱۷۷.</ref>
-تنحت بالحمل إلى مكان بعيد و قيل معناه انفردت به مكانا بعيدا من قومها حياء من أهلها و خوفا من أن يتهموها بسوء<ref>مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏6، ص: ۷۸۹</ref>
-و إنما تمنت (ع) الموت كراهية لأن يعصي الله فيها و قيل استحياء من الناس أن يظنوا بها سوءا عن السدي و روي عن الصادق (ع) لأنها لم تر في قومها رشيدا ذا فراسة ينزهها من السوء<ref>مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏6، ص: ۷۹۰</ref>
+بديهى است تنها ترس تهمتهاى آينده نبود كه قلب مريم را مى‏فشرد، هر چند مشغله فكرى مريم بيش از همه همين موضوع بود، ولى مشكلات و مصائب ديگر مانند وضع حمل بدون قابله و دوست و ياور، در بيابانى تنهاى تنها، نبودن محلى براى استراحت، آبى براى نوشيدن و غذا براى خوردن، وسيله براى نگاهدارى مولود جديد، اينها امورى بود كه سخت او را تكان می‌داد<ref name=":2">تفسير نمونه، ج‏13، ص ۴۱</ref>
-و اعلم أن هذه الوجوه محتملة، و ليس في القرآن ما يدل على شي‏ء منها<ref name=":1">مفاتيح الغيب، ج‏21، ص ۵۲۵.</ref>
+قالَتْ يا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هذا فتاة عذراء، تركت الدنيا و لم تر مسئوليات الحياة،- سواء كانت مسئوليات البيت أو مسئوليات المجتمع- لأنها كانت متعبدة، و متحررة من علاقات الدنيا، و يأتيها المخاض، و هذه أول تجربة لها في الحياة، فلم تعرف كيف تتصرف تجاهها، كما انها كانت وحيدة في الصحراء، و لم تجد من يمد لها يد العون! آنئذ شعرت بمشقة بالغة<ref name=":0" />
-أنها كانت مشهورة في بني إسرائيل بالزهد لنذر أمها و تشاح الأنبياء في تربيتها و تكفل زكريا بها، و لأن الرزق كان يأتيها من عند اللّه تعالى، فلما كانت في نهاية الشهرة استحيت من هذه الواقعه<ref name=":1" />
+هذه الكلمة و أمثالها ينطق بها كل انسان عند الأزمات و اشتداد الأمر عليه، ينفس بها عن همه و كربه، و ما على قائلها من غضاضة ما لم يكن شاكا في دينه، و لا مرتابا بيقينه<ref>تفسير الكاشف، ج‏5، ص: ۱۷۷.</ref>
-او در هنگام به دنیا آوردن فرزندش؛ حضرت عیسی(ع) آرزو کرد که پیش‌تر مرده بود. مفسران و روایات دلایلی برای این آرزو ذکر کرده‌اند:
-# به خاطر تهمتی که به او خواهند زد.
-# بدون قابله و دوست و یاور، در بیابانی تنها، نبودن محلی برای استراحت، آبی برای نوشیدن، غذا برای خوردن، وسیله برای نگاهداری مولود جدید.
-#نبود یک فرد با خرد و رشید و اهل درک و فهم. این زن پاکدامن و عفیف با مولود می‌خواهد به طرف قومی برود که اهل درک و فهم نیستند طبیعی است به خاطر آبروی خود می‌ترسد و از خداوند طلب مرگ می‌کند خداوند متعال در آیه بعد به آن حضرت دلداری می‌دهد که نگران غذا مباش و خداوند بندگان صالح خود را تنها نخواهد گذاشت این است که می‌فرماید: ناگهان از طرف پایین پای حضرت مریم(س) صدا زد که: اندوهگین مباش که خدا از زیر پای تو چشمه ای جاری کرد، و تنه درخت را تکان بده تا رطب تازه بر تو بریزد و بخور و بیاشام و (به دفاع خدا) چشم تو به این مولود روشن باشد و هرگاه کسی از تو درباره این فرزند سئوال کرد، به اشاره بگو من روزه دارم و نمی‌توانم با احدی حرف بزنم.
 ==جستارهای وابسته==
 * [[طلب مرگ توسط حضرت فاطمه(س)]]