کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
آیا یوسف به زلیخا میل داشت؟ | آیا یوسف به زلیخا میل داشت؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}[[حضرت يوسف|يوسف(ع)]] براساس آیات قرآن، اگر برهان خداوند را نمی‌دید، به مقتضاى طبع بشرى، میل به [[زلیخا|همسر عزیز مصر]] پیدا می‌کرد. اما یوسف، به گناه دچار نشد و با دیدن برهان پروردگار از موقعیت [[گناه]]، رهایی یافت. برخی مفسران معتقدند که مقصود از قصد یوسف، قصد بر کامجویی نبود بلکه قصد بر مجازات و قتل طرف مقابل بود که با دیدن برهان الهی، از این فکر رهایی یافت. | ||
برهان الهی را به علم، [[ايمان]]، صفات برجسته و مقام نبوت یوسف دانسته‌اند. برخی نیز [[پارچه انداختن روی بت به دست زلیخا|واقعه پارچه انداختن بر روی بت]]، همان برهان و نشان خداوند دانسته‌اند. | |||
== آیه ۲۴ سوره یوسف == | == آیه ۲۴ سوره یوسف == | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۵
آیا یوسف به زلیخا میل داشت؟
يوسف(ع) براساس آیات قرآن، اگر برهان خداوند را نمی‌دید، به مقتضاى طبع بشرى، میل به همسر عزیز مصر پیدا می‌کرد. اما یوسف، به گناه دچار نشد و با دیدن برهان پروردگار از موقعیت گناه، رهایی یافت. برخی مفسران معتقدند که مقصود از قصد یوسف، قصد بر کامجویی نبود بلکه قصد بر مجازات و قتل طرف مقابل بود که با دیدن برهان الهی، از این فکر رهایی یافت.
برهان الهی را به علم، ايمان، صفات برجسته و مقام نبوت یوسف دانسته‌اند. برخی نیز واقعه پارچه انداختن بر روی بت، همان برهان و نشان خداوند دانسته‌اند.
آیه ۲۴ سوره یوسف
| ﴿ |
زلیخا قصد او کرد و یوسف نیز اگر برهان پروردگار را نمی‌دید، قصد وی می‌نمود، چنين كرديم تا بدى و زشتكارى را از وى بازگردانيم. یوسف:۲۴ |
﴾ |
میل داشتن در صورت نبودن برهان خداوند
مفسران از آیه ۲۴ یوسف چنین به دست آورده‌اند که همسر عزيز تصميم بر كامجويى از يوسف داشت، علاوه بر او يوسف هم به مقتضاى طبع بشرى، چنين تصميمى می‌گرفت اگر برهان خداوند را نمی‌دید.[۱]
از آیات قران به دست آورده‌اند که یوسف در این مشکل، به گناه دچار نشد.[۲] او با دیدن برهان پروردگار از مشکل رهایی یافت و برهان الهی سبب رهایی یوسف از این مشکل گردید.[۳] قصد یوسف بر زلیخا را یک قصد بالقوه دانسته‌اند که که مانعی بر فعلیت یافتن آن به وجود آمد.[۴]
تصمیم بر قتل یا مجازات طرف مقابل
برخی مفسران معتقدند که مقصود از قصد یوسف و زلیخا در گفتار خداوند، قصد بر کامجویی نبود. بلکه قصد بر مجازات طرف مقابل بوده است. زلیخا پس از نرسیدن به مقصود خود،تصمیم بر مجازات یوسف داشت و یوسف نیز به خاطر دفاع از خويشتن و تسليم نشدن در برابر زلیخا تصمیم به قتل یا مجازات زلیخا کرده بود.[۵] روایتی از امام رضا(ع) نقل شده که قصد یوسف بر زلیخا را به معنای انتقام و مجازات زلیخا توسط یوسف دانسته است.
برهان خدا چه بود؟
قرآن از آنچه مانع یوسف شد، با تعبیر «برهان پروردگار» یاد کرده است.[۶]
محمد جواد مغنیه از مفسران معاصر معتقد است با وجود همه عوامل برای گناه اما مانعی سرسخت یوسف را نجات داد و آن، علم او به حلال و حرام، حیاء و یقین او به اینکه خداوند از رگ گردن به او نزدیک‌تر است، بود.[۷]
آیت الله مکارم شیرازی از عالمان شیعه مجموعه‌ای از عوامل را مانع گناه کردن یوسف دانسته‌اند:
- علم، ايمان، تربيت انسانى و صفات برجسته.
- آگاهى او نسبت به حكم تحريم زنا.
- مقام نبوت و معصوم بودن از گناه.
- یک نوع امداد و كمك الهى كه بخاطر اعمال نيك در آن لحظه حساس به سراغ او آمد[۸]
برخی مفسران احتمال داده‌اند که واقعه پارچه انداختن بر روی بت، همان برهان و نشان خداوند بوده که به کمک یوسف آمده و سبب شد یوسف نفس خود را کنترل کند.[۹]