درگاه:حکومت دینی/مقاله برگزیده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #f3f9ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">حکومت دینی یا تئوکراسی چیست؟</div> | <div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #f3f9ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">حکومت دینی یا تئوکراسی چیست؟</div> | ||
حکومت دینی (تئوکراسی، Theocracy) که در آن، حکومت از جانب خداوند | حکومت دینی (تئوکراسی، Theocracy) که در آن، حکومت از جانب خداوند و قدرت سیاسی در دست [[مرجع تقلید|مرجع عالی دینی]] است. | ||
تئوکراسی یا ربانیسالاری به گونههای مختلفی در تاریخ ظاهر شده است. عالمان مسلمان براساس [[جهانبینی اسلامی]]، معتقدند سراسر هستی مِلک خداوند است و در این قلمرو، شریکی برای او وجود ندارد. | تئوکراسی یا ربانیسالاری به گونههای مختلفی در تاریخ ظاهر شده است. عالمان مسلمان براساس [[جهانبینی اسلامی]]، معتقدند سراسر هستی مِلک خداوند است و در این قلمرو، شریکی برای او وجود ندارد. | ||
در [[اسلام]] و [[حکومت اسلامی]]، حاکم، قانون خداوند است نه شخص و حکومت، وظیفه شمرده میشود نه امتیاز. افزون بر آن، مرجع عالی دینی تنها بیانکننده و مجری قانون خداوند است. | در [[اسلام]] و [[حکومت اسلامی]]، حاکم، قانون خداوند است نه شخص و نیز، حکومت، وظیفه شمرده میشود نه امتیاز. افزون بر آن، مرجع عالی دینی تنها بیانکننده و مجری قانون خداوند است. | ||
حاکم در حکومت اسلامی با داشتن صلاحیت و شرایط علم و [[عدالت]]، به صورت حاکمیتی عقلانی، تابع شریعت الهی بوده و البته مسئول، قابل انتقاد و نظارت است. | حاکم در حکومت اسلامی با داشتن صلاحیت و شرایط علم و [[عدالت]]، به صورت حاکمیتی عقلانی، تابع شریعت الهی بوده و البته مسئول، قابل انتقاد و نظارت است. | ||
{{چپ|[[حکومت دینی|مطالعه بیشتر...]]}} | {{چپ|[[حکومت دینی|مطالعه بیشتر...]]}} |
نسخهٔ کنونی تا ۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۱
حکومت دینی یا تئوکراسی چیست؟
حکومت دینی (تئوکراسی، Theocracy) که در آن، حکومت از جانب خداوند و قدرت سیاسی در دست مرجع عالی دینی است. تئوکراسی یا ربانیسالاری به گونههای مختلفی در تاریخ ظاهر شده است. عالمان مسلمان براساس جهانبینی اسلامی، معتقدند سراسر هستی مِلک خداوند است و در این قلمرو، شریکی برای او وجود ندارد.
در اسلام و حکومت اسلامی، حاکم، قانون خداوند است نه شخص و نیز، حکومت، وظیفه شمرده میشود نه امتیاز. افزون بر آن، مرجع عالی دینی تنها بیانکننده و مجری قانون خداوند است. حاکم در حکومت اسلامی با داشتن صلاحیت و شرایط علم و عدالت، به صورت حاکمیتی عقلانی، تابع شریعت الهی بوده و البته مسئول، قابل انتقاد و نظارت است.