درگاه:حکومت دینی/مقاله برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
تئوکراسی یا ربانی‌سالاری به گونه‌های مختلفی در تاریخ ظاهر شده است. عالمان مسلمان براساس [[جهان‌بینی اسلامی]]، معتقدند سراسر هستی مِلک خداوند است و در این قلمرو، شریکی برای او وجود ندارد.
تئوکراسی یا ربانی‌سالاری به گونه‌های مختلفی در تاریخ ظاهر شده است. عالمان مسلمان براساس [[جهان‌بینی اسلامی]]، معتقدند سراسر هستی مِلک خداوند است و در این قلمرو، شریکی برای او وجود ندارد.


در [[اسلام]] و [[حکومت اسلامی]]، حاکم، قانون خداوند است نه شخص و حکومت، وظیفه شمرده می‌شود نه امتیاز. افزون بر آن، مرجع عالی دینی تنها بیان‌کننده و مجری قانون خداوند است.  
در [[اسلام]] و [[حکومت اسلامی]]، حاکم، قانون خداوند است نه شخص و نیز، حکومت، وظیفه شمرده می‌شود نه امتیاز. افزون بر آن، مرجع عالی دینی تنها بیان‌کننده و مجری قانون خداوند است.  
حاکم در حکومت اسلامی با داشتن صلاحیت و شرایط علم و [[عدالت]]، به صورت حاکمیتی عقلانی، تابع شریعت الهی بوده و البته مسئول، قابل انتقاد و نظارت است.
حاکم در حکومت اسلامی با داشتن صلاحیت و شرایط علم و [[عدالت]]، به صورت حاکمیتی عقلانی، تابع شریعت الهی بوده و البته مسئول، قابل انتقاد و نظارت است.


{{چپ|[[حکومت دینی|مطالعه بیشتر...]]}}
{{چپ|[[حکومت دینی|مطالعه بیشتر...]]}}

نسخهٔ ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۴

حکومت دینی یا تئوکراسی چیست؟

حکومت دینی (تئوکراسی، Theocracy) که در آن، حکومت از جانب خداوند است و قدرت سیاسی در دست مرجع عالی دینی است. تئوکراسی یا ربانی‌سالاری به گونه‌های مختلفی در تاریخ ظاهر شده است. عالمان مسلمان براساس جهان‌بینی اسلامی، معتقدند سراسر هستی مِلک خداوند است و در این قلمرو، شریکی برای او وجود ندارد.

در اسلام و حکومت اسلامی، حاکم، قانون خداوند است نه شخص و نیز، حکومت، وظیفه شمرده می‌شود نه امتیاز. افزون بر آن، مرجع عالی دینی تنها بیان‌کننده و مجری قانون خداوند است. حاکم در حکومت اسلامی با داشتن صلاحیت و شرایط علم و عدالت، به صورت حاکمیتی عقلانی، تابع شریعت الهی بوده و البته مسئول، قابل انتقاد و نظارت است.