سخن گفتن حضرت فاطمه(س) پیش از تولد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{شاخه | شاخه اصلی = |شاخه فرعی۱ = |شاخه فرعی۲ = |شاخه فرعی۳ = }} {{سو...» ایجاد کرد)
 
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۸ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۸

سؤال

مي گويند حضرت فاطمه در نوزادي صحبت مي کرده است آيا صحت دارد؟

به دلايل مختلفي شأن و مقام فاطمه زهرا(س) و بسياري از فضايل آن حضرت پوشيده است. چنان که فضايل همه اهلبيت به حدي پوشيده است که وقتي چنين مسائلي شنيده، درک آن مشکل به نظر مي رسد يا ناممکن مي نمايد. اما بايد اعتراف کرد که شناخت ناقص و استقراء ناقص، حجاب و مانع فهم و درک و معرفت درجه برتر است؛ از اين روي مطالعه و آگاهي از فضايل اهلبيت و درک و شهود مقام آنان علاوه بر آنان که پاکي دل و آراستگي باطني مي خواهد، علم و معرفت به احوال و آثار آنان نيز لازم و ضروري و از مقدمات شناخت آنهاست.

وقتي معاويه نامه به امام علي(ع) نوشت و در آن از برتري هاي خود سخن گفت. اميرمؤمنان دستور داد به غلامش که در جواب او بنويس: فضايل فراواني شمرد از جمله فرمود: نماز گذاردم با پيامبر در کودکي و اقرار به نبوت کردم در شکم مادر.[۱]

درباره حضرت زهرا(س) چنين مطالبي در منابع آمده است:

نويسنده فضايل الخمسه عن الصحاح السته که از منابع و صحاح شش گانه اهل سنت کتابش را جمع آوري کرده است در اين باره نوشته، خديجه خود گفته است: پس از آبستن شدن به زهرا فاطمه با من سخن مي گفت[۲] و مرا سرگرم مي کرد وقتي زنان قريش از او به خاطر ازدواج با پيامبر اسلام پرسيدند[۳] خديجه انيسي جز زهرا نداشت و زهرا در شکم مادر با او سخن مي گفت تا غصه را از دل او ببرد.[۴]

علاوه بر منابع اهل سنت و منابع ديگر منابع دست اول شيعه مانند امالي شيخ صدوق بيشتر از ديگران اين فضيلت آن بانوي پاک را نقل کرده است. به گفته او وقتي فاطمه با خديجه سخن مي گفت، خديجه آن را از پيامبر پنهان مي داشت تا اينکه روزي پيامبر وارد خانه شد و گفتگوي خديجه را با فردي شنيد، فرمود اي خديجه با چه کسي صحبت مي کني؟ خديجه عرض کرد با کودکي که در شکم دارم. پيامبر فرمود اي خديجه جبرئيل به من خبر مي دهد که اين کودک نسل پاک و مبارک و معصوم من است که خداوند نسل و نسب مرا در او قرار داده است و از نسل پاک او ائمه و خلفاي من بعد از پايان وحي از زمين خواهند بود.[۵]

از اين روي مي توان گفت، درباره حضرت فاطمه زهرا(س) چنين گزارشاتي که راويان آن منابع اهل سنت هستند، نقل شده است.


معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

۱ـ فضايل پنج تن در صحاح شش گانه، ساعدي خراساني، انتشارات فيروزآبادي.


منابع

  1. طبرسي، احتجاج، ج۱، ص۱۸۰.
  2. ساعدي، محمدباقر، فضائل و پنج تن در صحاح ششگانه، ج۴، ص۴ و ۶.
  3. همان، ص۷ و ۸؛ راوند، قصص الانبياء ص۷۱۳؛ دراوندي، الخرائج، ص۳۸۱.
  4. همان، راوندي، ص۱۱۳.
  5. شيخ صدوق، امالي، ص۵۹۳؛ طبري، دلائل الامامه، ص۸؛ رضي الدين علي بن يوسف حلي، العدد و القويه، ص۲۲۲؛ الموسوعه الکبري عن فاطمه زهرا، ج۴، ص۲۳۶.