عذاب قبر جنازه‌های از بین‌رفته: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} جنازه ى برخى در يك لحظه متلاشى مى شود يا كاملاً مى...» ایجاد کرد)
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
(ابرابزار)
خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
جنازه ى برخى در يك لحظه متلاشى مى شود يا كاملاً مى سوزد يا بر چوبه ى دار مى ماند يا در دريا غرق مى شود; فشار و عذاب قبر اين افراد چگونه است؟
جنازهٔ برخی در یک لحظه متلاشی می‌شود یا کاملاً می‌سوزد یا بر چوبهٔ دار می‌ماند یا در دریا غرق می‌شود؛ فشار و عذاب قبر این افراد چگونه است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
اجمال پاسخ از پرسش ماهيت عذاب و ثواب قبر و برزخ اين شد كه ادراك كننده ى اصلى، روح است. دردها، اندوه ها، شادى ها و لذت هاى معنوى، بهترين گواه به درستى اين مطلب اند. بدن دنيايى فقط، وسيله ى ادراك حوادث دنياست و خودش دريافت كننده نيست كه با نابودى آن، ديگر، اندوه و شادى قابل ادراك نباشد.<ref>ر.ك: فيض كاشانى، علم اليقين، ج۲، ص۱۰۹۶.</ref>
اجمال پاسخ از پرسش ماهیت عذاب و ثواب قبر و برزخ این شد که ادراک کنندهٔ اصلی، روح است. دردها، اندوه‌ها، شادی‌ها و لذت‌های معنوی، بهترین گواه به درستی این مطلب اند. بدن دنیایی فقط، وسیلهٔ ادراک حوادث دنیاست و خودش دریافت کننده نیست که با نابودی آن، دیگر، اندوه و شادی قابل ادراک نباشد.<ref>ر. ک. فیض کاشانی، علم الیقین، ج۲، ص۱۰۹۶.</ref>
 
در توضيح بدن مثالى گفته شد كه برزخ، لذت ها و دردهايى دارد كه با قوانين خود مناسب است. بنابراين اگرچه جسم مادى بسوزد يا خوراك جانوران شود، روح باقى است و با بدن مثالى، اندوه و شادى را دريافت مى كند;<ref>تعبير روايات از بدن و قالب مثالى اين بود: «فى صوره كصوره»، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴; «فى قالب كقالبه فى الدنيا كهيئه الاجساد»، فروع كافى، ج۳، ص۲۴۵; و به گفته ى مرحوم مجلسى: «مسئله ى بدن سبك و قالب مثالى در برزخ در روايات بسيار معتبر آمده است»، بحار، ج۶، ص۲۷۱.</ref> درست مانند شخصى كه در بستر نرم و آرام خوابيده است; ولى اندوه هاى جانكاه، او را به شدت، آزار مى دهد.
در توضیح بدن مثالی گفته شد که برزخ، لذت‌ها و دردهایی دارد که با قوانین خود مناسب است؛ بنابراین اگرچه جسم مادی بسوزد یا خوراک جانوران شود، روح باقی است و با بدن مثالی، اندوه و شادی را دریافت می‌کند؛<ref>تعبیر روایات از بدن و قالب مثالی این بود: «فی صوره کصوره»، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴; «فی قالب کقالبه فی الدنیا کهیئه الاجساد»، فروع کافی، ج۳، ص۲۴۵; و به گفتهٔ مرحوم مجلسی: «مسئلهٔ بدن سبک و قالب مثالی در برزخ در روایات بسیار معتبر آمده است»، بحار، ج۶، ص۲۷۱.</ref> درست مانند شخصی که در بستر نرم و آرام خوابیده است؛ ولی اندوه‌های جانکاه، او را به شدت، آزار می‌دهد.
 
از امام(عليه السلام) سؤال شد: «شخصى كه به دار آويخته شده است، آيا عذاب قبر دارد؟» فرمود: «بلى، خداوند به هوا فرمان مى دهد كه او را مورد فشار قرار دهد». در روايت ديگر آمده است: «خداوند هوا و زمين يكى است».<ref>الفروع من الكافى، ج۳، ص۲۴۱.</ref>
از امام (علیه السلام) سؤال شد: «شخصی که به دار آویخته شده است، آیا عذاب قبر دارد؟» فرمود: «بلی، خداوند به هوا فرمان می‌دهد که او را مورد فشار قرار دهد». در روایت دیگر آمده است: «خداوند هوا و زمین یکی است».<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۱.</ref>
 
ابوجعفر طحاوى كه دستش از دانش اهل بيت(ع) كوتاه بوده است; در توجيه عذاب قبر كسانى كه جسدشان خوراك حيوانات يا طعمه ى آتش شده است يا اصلاً دفن نشده اند را به علم الهى و مشيت او واگذار كرده است.<ref>شرح العقيده الطحاويه، ص۱۱۶.</ref>
ابوجعفر طحاوی که دستش از دانش اهل بیت(ع) کوتاه بوده است؛ در توجیه عذاب قبر کسانی که جسدشان خوراک حیوانات یا طعمهٔ آتش شده است یا اصلاً دفن نشده‌اند را به علم الهی و مشیت او واگذار کرده است.<ref>شرح العقیده الطحاویه، ص۱۱۶.</ref>
 
البته روح، به اين دليل كه در حيات دنيايى با جسم ارتباط داشته است; به آن توجه دارد. اين توجه در ساعت هاى اوليه ى مرگ، بسيار زياد است و تا قيامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنين، وجود و اثبات بدن مثالى سبب نمى شود كه بدن مادى به طور كامل بى ارزش شود; بلكه در مواردى، به بدن مادى نيز عذاب ها و پاداش هايى مى رسد. بنابر گزارش برخى از منابع، هنگامى كه قبر معاويه ـ عليه الهاويه ـ را شكافتند، تنها خطى از خاكستر را ديدند و در مقابل، وقتى قبر رياحى را شكافتند، جنازه اش سالم و كامل بود.<ref>ر.ك: مير احمد فقيه نى ريزى، گفتگويى پيرامون قبر، ص۱۷۹; مشروح اين بخش خواهد آمد.</ref>
البته روح، به این دلیل که در حیات دنیایی با جسم ارتباط داشته است؛ به آن توجه دارد. این توجه در ساعت‌های اولیهٔ مرگ، بسیار زیاد است و تا قیامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنین، وجود و اثبات بدن مثالی سبب نمی‌شود که بدن مادی به‌طور کامل بی‌ارزش شود؛ بلکه در مواردی، به بدن مادی نیز عذاب‌ها و پاداش‌هایی می‌رسد. بنابر گزارش برخی از منابع، هنگامی که قبر معاویه ـ علیه الهاویه ـ را شکافتند، تنها خطی از خاکستر را دیدند و در مقابل، وقتی قبر ریاحی را شکافتند، جنازه اش سالم و کامل بود.<ref>ر. ک. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۷۹; مشروح این بخش خواهد آمد.</ref>
 
==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۰

سؤال

جنازهٔ برخی در یک لحظه متلاشی می‌شود یا کاملاً می‌سوزد یا بر چوبهٔ دار می‌ماند یا در دریا غرق می‌شود؛ فشار و عذاب قبر این افراد چگونه است؟

اجمال پاسخ از پرسش ماهیت عذاب و ثواب قبر و برزخ این شد که ادراک کنندهٔ اصلی، روح است. دردها، اندوه‌ها، شادی‌ها و لذت‌های معنوی، بهترین گواه به درستی این مطلب اند. بدن دنیایی فقط، وسیلهٔ ادراک حوادث دنیاست و خودش دریافت کننده نیست که با نابودی آن، دیگر، اندوه و شادی قابل ادراک نباشد.[۱]

در توضیح بدن مثالی گفته شد که برزخ، لذت‌ها و دردهایی دارد که با قوانین خود مناسب است؛ بنابراین اگرچه جسم مادی بسوزد یا خوراک جانوران شود، روح باقی است و با بدن مثالی، اندوه و شادی را دریافت می‌کند؛[۲] درست مانند شخصی که در بستر نرم و آرام خوابیده است؛ ولی اندوه‌های جانکاه، او را به شدت، آزار می‌دهد.

از امام (علیه السلام) سؤال شد: «شخصی که به دار آویخته شده است، آیا عذاب قبر دارد؟» فرمود: «بلی، خداوند به هوا فرمان می‌دهد که او را مورد فشار قرار دهد». در روایت دیگر آمده است: «خداوند هوا و زمین یکی است».[۳]

ابوجعفر طحاوی که دستش از دانش اهل بیت(ع) کوتاه بوده است؛ در توجیه عذاب قبر کسانی که جسدشان خوراک حیوانات یا طعمهٔ آتش شده است یا اصلاً دفن نشده‌اند را به علم الهی و مشیت او واگذار کرده است.[۴]

البته روح، به این دلیل که در حیات دنیایی با جسم ارتباط داشته است؛ به آن توجه دارد. این توجه در ساعت‌های اولیهٔ مرگ، بسیار زیاد است و تا قیامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنین، وجود و اثبات بدن مثالی سبب نمی‌شود که بدن مادی به‌طور کامل بی‌ارزش شود؛ بلکه در مواردی، به بدن مادی نیز عذاب‌ها و پاداش‌هایی می‌رسد. بنابر گزارش برخی از منابع، هنگامی که قبر معاویه ـ علیه الهاویه ـ را شکافتند، تنها خطی از خاکستر را دیدند و در مقابل، وقتی قبر ریاحی را شکافتند، جنازه اش سالم و کامل بود.[۵]

منابع

  1. ر. ک. فیض کاشانی، علم الیقین، ج۲، ص۱۰۹۶.
  2. تعبیر روایات از بدن و قالب مثالی این بود: «فی صوره کصوره»، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴; «فی قالب کقالبه فی الدنیا کهیئه الاجساد»، فروع کافی، ج۳، ص۲۴۵; و به گفتهٔ مرحوم مجلسی: «مسئلهٔ بدن سبک و قالب مثالی در برزخ در روایات بسیار معتبر آمده است»، بحار، ج۶، ص۲۷۱.
  3. الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۱.
  4. شرح العقیده الطحاویه، ص۱۱۶.
  5. ر. ک. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۷۹; مشروح این بخش خواهد آمد.