حدیث جانشینی خدا در خانواده شهیدان: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۷: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


این روایت را ابو القاسم عبد الله از پدرش (أَحْمَدَ بْنِ عَامِرٍ الطَّائِیُّ) از امام رضا نقل کرده است و متأسفانه هر دو راوی در کتاب‌های رجالی مجهول هستند، یعنی نام‌شان آمده ولی به ثقه بودن یا نبودن‌شان هیچ اشاره‌ای نشده است. علاوه برآن‌دو، دیگر راویان این روایت از جمله ابو الفتح عبید الله و ابو الحسن علی بن محمد و ابو الحسن احمد بن محمد نیز مجهول هستند.
'''جانشینی خدا در خانواده شهیدان'''، مضمون روایتی است که در کتاب [[صحیفة الامام الرضا(ع) (کتاب)|صحیفة الامام الرضا(ع)]] ذکر شده است. این روایت از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. دلیل ضعف سند ناشناخته بودن احمد بن عامر طائی یکی از راویان سلسه‌سند است.  


== متن حدیث ==
== متن حدیث ==
خط ۱۸: خط ۱۷:
ابواسحاق ثعلبی از علمای اهل سنت قرن ۵ قمری نیز، این روایت را از [[امام سجاد(ع)]] نقل کرده است.<ref>ثعلبی، احمد، الکشف والبیان عن تفسیر القرآن، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۲۲ ق، ج۳، ص۲۰۵.</ref>
ابواسحاق ثعلبی از علمای اهل سنت قرن ۵ قمری نیز، این روایت را از [[امام سجاد(ع)]] نقل کرده است.<ref>ثعلبی، احمد، الکشف والبیان عن تفسیر القرآن، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۲۲ ق، ج۳، ص۲۰۵.</ref>


== سند کتاب صحیفه امام رضا ==
== کتاب صحیفه امام رضا(ع) ==
یکی از کتاب‌های روایی که الان موجود است کتاب صحیفه الامام الرضا (سلام الله علیه) می‌باشد که فقط روایات امام رضا (سلام الله علیه) را بیان کرده است، این روایات را أَحْمَدَ بْنِ عَامِرٍ الطَّائِیُّ از امام شنیده و برای پسرش أَبُو الْقَاسِمِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَامِرٍ الطَّائِیُّ نقل کرده است و امروزه همه اسناد آن به این دو نفر می‌رسد و یکی از روایات این کتاب، روایت امیر مؤمنان (سلام الله علیه) درباره عظمت جهاد و شهید در راه خداست و
{{اصلی|صحیفة الامام الرضا(ع) (کتاب)}}
 
کتاب صحیفة الامام الرضا(ع) از کتاب‌های روایی شیعه است که در آن فقط روایات امام رضا(ع) بیان شده است. این روایات را احمد بن عامر طائی از امام رضا(ع) شنیده و برای پسرش ابوالقاسم عبدالله بن احمد طائی نقل کرده است. کتاب‌های رجالی متقدم این دو راوی را توثیق یا تضعیف نکرده‌اند؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، قم، جماعة المدرسین، ۱۳۷۳ش، ص۳۵۱؛ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، به تحقیق موسی شبیری زنجانی، قم، جماعة المدرسین، ۱۳۶۵ش، ص۱۰۰.</ref> بنابراین روایات این کتاب با این سلسله‌سند معتبر نیستند. البته برخی روایات این کتاب، با اسنادی معتبر، در دیگر منابع حدیثی شیعه ذکر شده است.{{مدرک|date=ژوئیه ۲۰۲۱}}<span></span>
 
از منظر علم رجال با توجه به اینکه أَحْمَدَ بْنِ عَامِرٍ الطَّائِیُّ و پسرش أَبُو الْقَاسِمِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَامِرٍ الطَّائِیُّ توثیق نشده‌اند و در کتاب‌های رجالی مجهول هستند و به معتبر بودن یا نبودن سخنان این دو نفر هیچ اشاره‌ای نشده است، نمی‌توان این کتاب را معتبر دانست؛ هر چند برخی گفته‌اند که این کتاب معتبر است و در زمان ائمه اطهار نوشته شده است و بزرگان ما در کتاب‌های خود روایاتی را از این کتاب نقل کرده‌اند و اعتماد آین بزرگان خود می‌تواند دلیل بر اعاتبار این کتاب باشد.
 
صحیفه امام رضا که امروزه چاپ شده و همراه با ترجمه فارسی نیز هست، با اسنادی نقل شده است که مرحوم طبرسی صاحب کتاب مجمع البیان نقل کرده است و آن اینگونه است:
 
ثِقَه الْإِسْلَامِ أَبُو عَلِیٍّ الْفَضْلُ بْنُ الْحَسَنِ الطَّبْرِسِیُّ صاحب تفسیر مجمع البیان (ثقه و مورد اعتماد) از أَبُو الْفَتْحِ عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْکَرِیمِ بْنِ هَوَازِنَ الْقُشَیْرِیُّ (نامش در کتاب‌های رجالی نیامده است) از أَبُو الْحَسَنِ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْحَاتِمِیُّ الزُّوزَنِیُّ (شیخ حر عاملی در کتاب امل الآمل وی را صالح و فاضل معرفی کرده است؛ اما بروجردی در طرائف المقال می‌نویسد: باید در روایات وی توقف کرد زیرا دلیلی بر قبول آن نداریم.<ref>بروجردی، علی، طرائف المقال، قم، کتابخانه آیه الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۳۱.</ref> نمازی شاهرودی نیز در مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۴۵۹ وی را مجهول دانسته است) از أَبُو الْحَسَنِ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ الزُّوزَنِیُّ (شیخ حر عاملی در کتاب امل الآمل وی را صالح و فاضل و فقیه معرفی کرده است<ref>حر عاملی، محمد، امل الآمل، ج۲، ص۲۸.</ref> و افندی در تعلیقه امل الآمل می‌نویسد: بعید نیست که وی از علمای اهل سنت باشد؛ اما نمازی شاهرودی در مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۴۸۰ وی را مجهول دانسته است) از أَبُو بَکْرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ حَفَدَه الْعَبَّاسِ بْنِ حَمْزَه النَّیْشَابُورِیِّ از أَبُو الْقَاسِمِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَامِرٍ الطَّائِیُّ بِالْبَصْرَه (مجهول) از پدرش أَحْمَدَ بْنِ عَامِرٍ الطَّائِیُّ (مجهول) از عَلِیُّ بْنُ مُوسَی الرِّضَا از پدرش مُوسَی بْنُ جَعْفَرٍ از پدرش جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ از پدرش مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ از پدرش عَلِیُّ بْنُ الحسین از پدرش حُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ از پدرش عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ از رسول الله…<ref>علی بن موسی، صحیفه الإمام الرضا علیه السلام، مشهد، کنگره جهانی امام رضا (علیه السلام)، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، ص۳۹.</ref>
 
بنابراین از نگاه علم رجال، اسناد این کتاب معتبر نمی‌باشد؛ زیرا علاوه بر مجهول بودن أَبُو الْقَاسِمِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَامِرٍ الطَّائِیُّ بِالْبَصْرَه و پدرش أَحْمَدَ بْنِ عَامِرٍ الطَّائِیُّ، دیگر راویان این سند نیز مجهول هستند از جمله:
 
أَبُو الْفَتْحِ عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْکَرِیمِ بْنِ هَوَازِنَ الْقُشَیْرِیُّ.
 
أَبُو الْحَسَنِ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْحَاتِمِیُّ الزُّوزَنِیُّ.
 
أَبُو الْحَسَنِ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ الزُّوزَنِیُّ.
 
یادآوری این نکته نیز ضروری است که هر چند این سلسله سند معتبر نمی‌باشد؛ اما اکثر روایات این کتاب را دیگر علمای شیعه با اسنادی غیر از این سند نقل کرده‌اند که می‌توان به برخی از آنها اعتماد کرد به طوری که مقدمه صحیفه الرضا که مؤسسه امام مهدی قم در سال ۱۳۶۶ شمسی چاپ کرده است، ۸۰ سند برای روایات این صحیفه ذکر شده است؛ البته نه کل کتاب و بلکه در هر سندی چند روایت نقل شده است و با این همه روایت مورد نظر در پرسش بالا با هیچ سندی غیر از سند صحیفه امام رضا نیامده است که در این نوشتار ثابت شد که از منظر رجالی اعتبار ندارد.
 
<span></span>


== منابع ==
== منابع ==
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش