|
|
| خط ۶۵: |
خط ۶۵: |
| ==مذهب اسماعيليه== | | ==مذهب اسماعيليه== |
|
| |
|
| يكي از فرقه هاي معروف شيعه فرقه اسماعيليه است. اين فرقه تاريخي بسيار پر ماجرا دارد و انشعابات گوناگوني در آن پديد آمده است. ظهور اسماعيليه در حوالي نيمه قرن اول هجري پس از شهادت امام جعفر صادق(ع) باز مي گردد. آنان كساني بودند كه اسماعيل (۱۰۱ ـ ۱۳۸ هـ ) بزرگترين فرزند امام صادق(ع) كه در زمان حيات پدر درگذشت را امام دانستند، اين فرقه بعدها به گروهاي تقسيم شدند كه برخي منقرض گرديدند و برخي تا زمان حاضر همچنان باقي اند و معروفترين آنها عبارت اند از فرقه مستعليه يا بهره و فرقه نزاريه يا آغاخانيه. | | اسماعيليه يكي از فرقه هاي شيعه است. اين فرقه تاريخي پر ماجرا دارد و انشعابات گوناگوني در آن پديد آمده است. ظهور اسماعيليه پس از شهادت امام جعفر صادق(ع) رخ داد. آنان كساني بودند كه اسماعيل (۱۰۱-۱۳۸ق) بزرگترين فرزند امام صادق(ع) كه در زمان حيات پدر درگذشته بود را امام دانستند، اين فرقه بعدها به گروهاي تقسيم شدند كه برخي منقرض گرديدند و برخي تا زمان حاضر همچنان باقي اند و معروفترين آنها عبارت اند از فرقه مستعليه يا بُهره و فرقه نزاريه يا آغاخانيه. |
|
| |
|
| فرق كلي ميان شيعه دوازده امامي و شيعه اسماعيلي اين است كه اسماعيليه معتقدند كه امام به دور هفت گردش مي كند و نبوت در حضرت محمد(ص) ختم نشده است، و تغيير و تبديل در احكام شريعت، بلكه ارتفاع اصل تكليف خاصه به قول باطنيه مانعي ندارد، بر خلاف شيعه دوازده امامي كه حضرت محمد(ص) را خاتم الانبياء مي دانند و براي او دوازده وصي و جانشين قائلند، و ظاهر شريعت را معتبر و غير قابل نسخ مي دانند و براي قرآن كريم هم ظاهر و هم باطن اثبات مي كنند. <ref>شيعه در اسلام. ص۹۲.</ref>
| | اسماعيليه معتقدند كه امام به دور هفت گردش مي كند و نبوت در حضرت محمد(ص) ختم نشده است، و تغيير و تبديل در احكام شريعت، بلكه ارتفاع اصل تكليف خاصه به قول باطنيه مانعي ندارد. بر خلاف شيعه دوازده امامي كه حضرت محمد(ص) را خاتم الانبياء مي دانند و براي او دوازده وصي و جانشين قائلند، و ظاهر شريعت را معتبر و غير قابل نسخ مي دانند و براي قرآن كريم هم ظاهر و هم باطن اثبات مي كنند.<ref>شيعه در اسلام. ص۹۲.</ref> |
|
| |
|
| اسماعيليه در سوريه و در ايران در كهك و محلات قم و بيرجند و قاين خراسان و در افغانستان در بلخ و بدخشان و در آسياي مركزي در خوجند و قره تكين هستند، در هند و پاكستان بيش از ديگر جاها مراكز اسماعيليه وجود دارد و در محل هايي به نام اجمير و مرواره و راجپوتانه و كشمير و بمبئي و بروده و كورج فراوانند. <ref>فرهنگ فرق اسلامي، ص۵۱.</ref> | | اسماعيليه در هند و پاكستان بيش از ديگر جاها مراكز اسماعيليه وجود دارد و در محل هايي به نام اجمير و مرواره و راجپوتانه و كشمير و بمبئي و بروده و كورج فراوانند. همچنین در سوريه، در ايران در كهك و محلات قم و بيرجند و قاين خراسان، در افغانستان در بلخ و بدخشان، در آسياي مركزي در خوجند و قره تكين حضور دارند.<ref>فرهنگ فرق اسلامي، ص۵۱.</ref> |
| | |
| به هر حال، شيعه به عنوان پيروان علي بن ابي طالب(ع) و معتقدان به امامت بلافصل او پس از رحلت پيامبر(ص) هم چنان بر عهد خود با آن امام كه در روز غدير و با حضور پيامبر(ص) بسته بودند پايبند ماندند. البته روايات متعددي وجود دارد كه لفظ شيعه در زمان حيات پيامبر(ص) بر چهار تن از صحابه اطلاق مي شد كه عبارت بودند از: سلمان، مقداد، ابوذر و عمار ياسر. <ref>مدخل علم كلام، ص۱۸۲.</ref> اين افراد از جمله كساني هستند كه علي(ع) را خليفه بلافصل پيامبر(ص) مي دانستند و با توجه به اينكه نظريه شيعه در مسئله امامت به نصوص كتاب و سنت مستند گرديده است، مي توان گفت: تشيع، در حقيقت همان اسلام است كه فرقه هاي ديگر به دليل عهد شكني و كنارگذاشتن جانشين پيامبر(ص) از بدنه اصلي آن جدا شده اند.
| |
| {{پایان پاسخ}} | | {{پایان پاسخ}} |
| {{مطالعه بیشتر}} | | {{مطالعه بیشتر}} |
| ==مطالعه بيشتر== | | ==مطالعه بيشتر== |
| | | * شيعه در اسلام، علامه طباطبايي. |
| ۱. شيعه در اسلام، علامه طباطبايي.
| | * فرق و مذاهب كلامي، علي رباني گلپايگاني. |
| | | * فرهنگ عقايد و مذاهب اسلامي جلد ۵، جعفر سبحاني. |
| ۲. فرق و مذاهب كلامي، علي رباني گلپايگاني.
| |
| | |
| ۳. فرهنگ عقايد و مذاهب اسلامي جلد ۵ استاد جعفر سبحاني.
| |
| {{پایان مطالعه بیشتر}} | | {{پایان مطالعه بیشتر}} |
|
| |
|
| خط ۸۸: |
خط ۸۳: |
| {{تکمیل مقاله | | {{تکمیل مقاله |
| | شناسه = | | | شناسه = |
| | تیترها = | | | تیترها = شد |
| | ویرایش = | | | ویرایش = شد |
| | لینک‌دهی = | | | لینک‌دهی = |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |