قصاص بوسیدن: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۰ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۲
این مقاله هماکنون به دست Rahmani در حال ویرایش است. |
در کتابی به نام گلزار نجفی روایتی از زهرالربیع جزایری نقل شدهاست که: «روزی خالد زنی را بوسیده بود. زن به خدمت پیغمبر (صلی الله علیه و آله وسلم) آمد شکایت کرد. حضرت خالد را طلبید. خالد عرض کرد یا رسول الله شما همه جا حکم به قصاص میفرمایید…» سند این حدیث را بیان نمایید و در مورد متن آن توضیح دهید؟
روایت مذکور متن اصلیش چنین است:
خالد قسری زنی را بوسیده بود و زن شکایت آن مرد را نزد رسول خدا برد و رسول الله خالد را احضار کردند و خالد اعتراف به این عمل کرد، (و خیال اینکه هرنوع تعرّضی به دیگران قصاص دارد) و گفت: یا رسول الله اگر میخواهد، مرا به همین کار قصاص کند، رسول خدا و اصحاب از سادگی تفکّر خالد متعجب شده و خندیدند و رسول خدا فرمودند: دیگر این کار را انجام نمیدهی؟ خالد (که فهمید اشتباه بزرگی انجام دادهاست لب به قسم گشود) و گفت: به خدا قسم این کار را دیگر انجام نمیدهم و رسول خدا از تنبیه و مجازات کردن خالد گذشتند.[۱] این حدیث در کتب مختلفی ذکر شدهاست.
موضوع این حدیث خاص است و نمیتوان حکمی کلی را از آن استخراج کرد و متأسفانه بعد از جستجو از کتب رجالی، سند دقیقی برای این حدیث پیدا نشد ولی چون در کتب مختلف شیعه ذکر شدهاست نمیتوان آن را به سادگی رد کرد.
توضیح: از مسلّمات دین ما این است که لمس کردن بدن نامحرم حرام است و برای آن عذاب و عقاب هست و چنانکه امام باقر (ع) و امام صادق (ع) در حدیثی فرمودند: «ما مِن اَحَدٍ الاّ و هو یُصیب حظاً مِن الزِّنا فزِنا العینینِ النظر و زِنا الفَم القبله و زِنا الیدین اللمس صدق الفرج ذلک ام کذب»، هر کسی ا بهره ای از زنا دارد، زنای چشم، نگاه به ناپاک است و زنای دهان، بوسه (حرام) است و زنای دست، لمس (بیگانه) است چه دامن آن را تصدیق کند و چه تکذیب.[۲] و حتّی رسول خدا فرمودند: «لستُ اُصافِحُ النساء»؛ من با زنان (نامحرم) دست نمیدهم (و بدن آنها را لمس نمیکنم).[۳]
از این رو باید دانست که برخورد پیامبر با خالد، طبق مراتب امر به معروف و نهی از منکر بودهاست که باید به ترتیب و مرحله به مرحله باشد؛ یعنی اول با شخص معصیت کار به گونهای برخورد شود که بفهمد خطا انجام دادهاست. همانند نهی رفتاری مثل: با او سخن نگفتن و ملاقات نکردن، عبوس کردن چهره در ملاقات با او. مرحله دوّم: نهی با زبان است اگر احتمال بدهد که مؤثر است. مرحله سوّم: توسل به زور و تنبیه است[۴] و پیامبر در این موضوع خاص تشخیص دادند که تا مرحله دوّم امر به معروف و نهی از منکر اکتفاء شود و هم چنین از لحن کلام خالد که قسم خورده به ترک این عمل مشخص میشود که او واقعاً توبه کرده و این کار را نمیخواهد تکرار کند و احتمال این است که تا آن زمان احکامی دربارهٔ بوسیدن زن نامحرم، نازل نشده بود. در کشور ما مجازات این عمل طبق قانون، مجازات اسلامی دیوان عالی کشور چنین است که هرگاه کسی دیگری را از روی شهوت ببوسد تا ۶۰ ضربه شلاّق تعزیر میشود.[۵]
برای مطالعهٔ بیشتر
۱ـ به احکام بانوان مراجعه شود.