شورای شش نفره: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{پایان سوال}} چه شرايطي را خليفه دوم براي شوراي شش نفره جهت انتخاب...» ایجاد کرد)
 
جز (ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
چه شرایطی را خلیفه دوم برای شورای شش نفره جهت انتخاب خلیفه تعیین کرده بود؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
چه شرايطي را خليفه دوم براي شوراي شش نفره جهت انتخاب خليفه تعيين كرده بود؟
{{پاسخ}}
{{سوال}}
بعد از خلافت کوتاه مدت ابوبکر، وی عمر را به جانشینی خود برگزید و عمر نیز برای انتخاب جانشین راه دیگری انتخاب کرد. او انتخاب خلیفه را به شورای شش نفره ای واگذار نمود که مرکب بود از امیرمومنان علی علیه السلام، عثمان، طلحه، زبیر، سعدوقاص و عبدالرحمن بن عوف.
{{پایان پاسخ}}
بعد از خلافت كوتاه مدت ابوبكر، وي عمر را به جانشيني خود برگزيد و عمر نيز براي انتخاب جانشين راه ديگري انتخاب كرد. او انتخاب خليفه را به شوراي شش نفره اي واگذار نمود كه مركب بود از اميرمومنان علي عليه السلام ، عثمان، طلحه، زبير، سعدوقاص و عبدالرحمن بن عوف.


جلسه شورا سه روز پس از مرگ عمر تشكيل يافت و بنابر اظهار يعقوبي در ذيحجه سال ۲۳ هجري بوده است; گفتني است عمر پسرش عبدالله و سعيدبن زيد را از عضويت در شورا منع نمود؛ او درباره عبدالله عدم لياقت و درباره سعيدبن زيد گفته است كه به خاطر قرابتي كه با او داشتم وي را وارد شورا نكردم. در هر صورت اين نوع انتخاب خليفه كه عمر مبتكر آن بود و به انتخاب عثمان منجر شد، بي سابقه بود و شرايطي هم كه براي انتخاب يكي از آن شش نفر گذاشت نيز منحصر به فرد بود و از هيچ اسلوب و روش پايداري اخذ نشده بود. بلكه اعمال نظري بود كه منجر مي‌شد كه در آن از شخصي حمايت شده و از شخصي حقي سلب شود. زيرا اگر عمر از اين اظهار نظر دوري مي‌نمود شايد تعيين خلافت مسير ديگري را مي‌پيمود و بسياري از كارهاي ناروا به نام دين انجام نمي‌گرفت، اما عمر بعد از تعيين اعضاء براي شوراي خلافت، ابوطلحه بن زيد بن سهل انصاري را بر اين كار گماشت و گفت اگر چهار نفر توافق كردند و دو نفر مخالف شدند آن دو نفر را گردن بزن و اگر سه نفر توافق كردند و سه نفر مخالفت نمودند سه نفري را كه عبدالرحمن در ميان ايشان نيست گردن بزن و اگر سه روز گذشت و بر كسي توافق حاصل نكردند همه ايشان را گردن بزن، اين شرايطي بود كه عمر براي انتخاب خليفه در نظر گرفته بود كه نوعي جانبداري از آن احساس مي‌شد. حال علت اين نوع برنامه ريزي چه بود و چرا سه نفري كه عبدالرحمن در آن نباشد بايد گردن زده شود؟ و چرا دو نفر كشته شود؟ و ... پرسش هايی است که بايستی عده ای پاسخ دهند.
جلسه شورا سه روز پس از مرگ عمر تشکیل یافت و بنابر اظهار یعقوبی در ذیحجه سال ۲۳ هجری بوده است؛ گفتنی است عمر پسرش عبدالله و سعیدبن زید را از عضویت در شورا منع نمود؛ او درباره عبدالله عدم لیاقت و درباره سعیدبن زید گفته است که به خاطر قرابتی که با او داشتم وی را وارد شورا نکردم. در هر صورت این نوع انتخاب خلیفه که عمر مبتکر آن بود و به انتخاب عثمان منجر شد، بی‌سابقه بود و شرایطی هم که برای انتخاب یکی از آن شش نفر گذاشت نیز منحصر به فرد بود و از هیچ اسلوب و روش پایداری اخذ نشده بود. بلکه اعمال نظری بود که منجر می‌شد که در آن از شخصی حمایت شده و از شخصی حقی سلب شود. زیرا اگر عمر از این اظهار نظر دوری می‌نمود شاید تعیین خلافت مسیر دیگری را می‌پیمود و بسیاری از کارهای ناروا به نام دین انجام نمی‌گرفت، اما عمر بعد از تعیین اعضاء برای شورای خلافت، ابوطلحه بن زید بن سهل انصاری را بر این کار گماشت و گفت اگر چهار نفر توافق کردند و دو نفر مخالف شدند آن دو نفر را گردن بزن و اگر سه نفر توافق کردند و سه نفر مخالفت نمودند سه نفری را که عبدالرحمن در میان ایشان نیست گردن بزن و اگر سه روز گذشت و بر کسی توافق حاصل نکردند همه ایشان را گردن بزن، این شرایطی بود که عمر برای انتخاب خلیفه در نظر گرفته بود که نوعی جانبداری از آن احساس می‌شد. حال علت این نوع برنامه‌ریزی چه بود و چرا سه نفری که عبدالرحمن در آن نباشد باید گردن زده شود؟ و چرا دو نفر کشته شود؟ و … پرسش‌هایی است که بایستی عده ای پاسخ دهند.


در جلسه انتخاب خليفه، عبدالرحمن به علي عليه السلام گفت: اگر با تو بيعت كنم قبول مي‌كني كه به كتاب خدا و سنت پيغمبرصلی الله عليه و آله و سلم و سيرت ابوبكر و عمر رفتار كني؟
در جلسه انتخاب خلیفه، عبدالرحمن به علی علیه السلام گفت: اگر با تو بیعت کنم قبول می‌کنی که به کتاب خدا و سنت پیغمبرصلی الله علیه و آله و سلم و سیرت ابوبکر و عمر رفتار کنی؟


مسلماً علي عليه السلام شرط آخر را قبول نمي‌كرد، زيرا در مدت دوازده سال در سنت پيامبرصلی الله عليه و آله و سلم دگرگوني‌هايي ديده بود كه با همه آنها مخالف بود; لذا به عبدالرحمن گفت: من باكتاب خدا و سنت پيغمبرصلی الله عليه و آله و سلم رفتار خواهم كرد.
مسلماً علی علیه السلام شرط آخر را قبول نمی‌کرد، زیرا در مدت دوازده سال در سنت پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم دگرگونی‌هایی دیده بود که با همه آنها مخالف بود؛ لذا به عبدالرحمن گفت: من باکتاب خدا و سنت پیغمبرصلی الله علیه و آله و سلم رفتار خواهم کرد.


اما عثمان از فرصت پيش آمده فوراً به سود خود بهره جست و شرايط وي را قبول كرد با اين كه از اول چندان قصدي نداشت كه به شيخين اقتدا كند فقط براي به چنگ آوردن حكومت از شرايطي كه عبدالرحمن اعلام كرده بود، استقبال نمود و پذيرفت لذا بيعت به سوي او متوجه و خلافت به چنگش در آمد و اعضاي شورا به خلافت وي گردن نهادند.
اما عثمان از فرصت پیش آمده فوراً به سود خود بهره جست و شرایط وی را قبول کرد با این که از اول چندان قصدی نداشت که به شیخین اقتدا کند فقط برای به چنگ آوردن حکومت از شرایطی که عبدالرحمن اعلام کرده بود، استقبال نمود و پذیرفت لذا بیعت به سوی او متوجه و خلافت به چنگش درآمد و اعضای شورا به خلافت وی گردن نهادند.
{{پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفي منابع، جهت مطالعه بيشتر:==


۱ـ مباني اعتقادات در اسلام، آقاي موسوي لاري.
== معرفی منابع، جهت مطالعه بیشتر ==
۱ـ مبانی اعتقادات در اسلام، آقای موسوی لاری.


۲ـ معالم المدرستين، سيد مرتضي عسگري.
۲ـ معالم المدرستین، سید مرتضی عسگری.
{{مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۱

سؤال

چه شرایطی را خلیفه دوم برای شورای شش نفره جهت انتخاب خلیفه تعیین کرده بود؟

بعد از خلافت کوتاه مدت ابوبکر، وی عمر را به جانشینی خود برگزید و عمر نیز برای انتخاب جانشین راه دیگری انتخاب کرد. او انتخاب خلیفه را به شورای شش نفره ای واگذار نمود که مرکب بود از امیرمومنان علی علیه السلام، عثمان، طلحه، زبیر، سعدوقاص و عبدالرحمن بن عوف.

جلسه شورا سه روز پس از مرگ عمر تشکیل یافت و بنابر اظهار یعقوبی در ذیحجه سال ۲۳ هجری بوده است؛ گفتنی است عمر پسرش عبدالله و سعیدبن زید را از عضویت در شورا منع نمود؛ او درباره عبدالله عدم لیاقت و درباره سعیدبن زید گفته است که به خاطر قرابتی که با او داشتم وی را وارد شورا نکردم. در هر صورت این نوع انتخاب خلیفه که عمر مبتکر آن بود و به انتخاب عثمان منجر شد، بی‌سابقه بود و شرایطی هم که برای انتخاب یکی از آن شش نفر گذاشت نیز منحصر به فرد بود و از هیچ اسلوب و روش پایداری اخذ نشده بود. بلکه اعمال نظری بود که منجر می‌شد که در آن از شخصی حمایت شده و از شخصی حقی سلب شود. زیرا اگر عمر از این اظهار نظر دوری می‌نمود شاید تعیین خلافت مسیر دیگری را می‌پیمود و بسیاری از کارهای ناروا به نام دین انجام نمی‌گرفت، اما عمر بعد از تعیین اعضاء برای شورای خلافت، ابوطلحه بن زید بن سهل انصاری را بر این کار گماشت و گفت اگر چهار نفر توافق کردند و دو نفر مخالف شدند آن دو نفر را گردن بزن و اگر سه نفر توافق کردند و سه نفر مخالفت نمودند سه نفری را که عبدالرحمن در میان ایشان نیست گردن بزن و اگر سه روز گذشت و بر کسی توافق حاصل نکردند همه ایشان را گردن بزن، این شرایطی بود که عمر برای انتخاب خلیفه در نظر گرفته بود که نوعی جانبداری از آن احساس می‌شد. حال علت این نوع برنامه‌ریزی چه بود و چرا سه نفری که عبدالرحمن در آن نباشد باید گردن زده شود؟ و چرا دو نفر کشته شود؟ و … پرسش‌هایی است که بایستی عده ای پاسخ دهند.

در جلسه انتخاب خلیفه، عبدالرحمن به علی علیه السلام گفت: اگر با تو بیعت کنم قبول می‌کنی که به کتاب خدا و سنت پیغمبرصلی الله علیه و آله و سلم و سیرت ابوبکر و عمر رفتار کنی؟

مسلماً علی علیه السلام شرط آخر را قبول نمی‌کرد، زیرا در مدت دوازده سال در سنت پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم دگرگونی‌هایی دیده بود که با همه آنها مخالف بود؛ لذا به عبدالرحمن گفت: من باکتاب خدا و سنت پیغمبرصلی الله علیه و آله و سلم رفتار خواهم کرد.

اما عثمان از فرصت پیش آمده فوراً به سود خود بهره جست و شرایط وی را قبول کرد با این که از اول چندان قصدی نداشت که به شیخین اقتدا کند فقط برای به چنگ آوردن حکومت از شرایطی که عبدالرحمن اعلام کرده بود، استقبال نمود و پذیرفت لذا بیعت به سوی او متوجه و خلافت به چنگش درآمد و اعضای شورا به خلافت وی گردن نهادند.


معرفی منابع، جهت مطالعه بیشتر

۱ـ مبانی اعتقادات در اسلام، آقای موسوی لاری.

۲ـ معالم المدرستین، سید مرتضی عسگری.


منابع